Aγαπητέ Δομέστικε,
Τα αγαθά κόποις κτώνται... Ο Χριστός μάς καλεί κάθε Κυριακή ΑΝ Θέλουμε να καταβάλουμε ελάχιστη προσπάθεια σε σύγκριση με τα Πάθη του για να τον τιμήσουμε και να μετέχουμε της Θ. Ευχαριστίας. Αν είναι τόσος κόπος όλα αυτά, τότε, μπορούμε να προσθέσουμε και την συντόμευση του Όρθρου στα κίνητρα...
Δεν είναι λίγοι αυτοί που "μακαρίζουν" τους Ρωμαιοκαθολικούς για τις σύντομες και πολλές ανά ημέρα Θ.Λ. ...
Δεν θα μπω στη λογική εξιδανίκευσης κάποιων αρχιερέων και ποιμένων και αφορισμού άλλων με βάσει προσωπικές πεποιθήσεις, ο καθένας κάνει όπως τον αναπαύει. Φρονώ όμως ότι υπάρχει διαφορά μεταξύ μιας μάνας που κοπιάζει ώρες να μαγειρέψει φαγητό για τα παιδιά της (βλ. Κατήχηση και καλλιέργεια εκκλησιολογικού πνεύματος) και μιας άλλης που απλά παραγγέλνει έτοιμο (έστω και καλομαγειρεμένο ή ακόμα και ακριβό) φαγητό απ' έξω (βλ. μασημένη πνευμ. τροφή και έτοιμο κείμενο στο πιάτο... Φρονώ επίσης ταπεινά ότι μεμονωμένες τέτοιες κινήσεις σε επίπεδο Μητροπόλεων εντός της Εκκλησίας, ή σε επίπεδο ενοριών εντός μιας Μητροπόλεως, χωρίς να έχουν την ευλογία της Συνόδου αποτελούν, ενδεχομένως, εκτός από πηγή ικανοποίησης κάποιων πιστών, και ένα μικρό αγκάθι στη σκέψη κάποιων άλλων που βλέπουν ενορίες μεν και δε...
Όσο για εμάς που είμαστε κολλημένοι στο μπλα μπλα, φαντάζομαι σε μια τέτοια ιστορία είμαστε οι out of order της υπόθεσης μια που στην πλήρη κατανόηση των ευχών θα παρεμβάλλονται τα ακαταλαβίστικα κομμάτια του ψάλτη ο οποίος με τα ακαταλαβίστικά του θα διακόπτει τον ειρμό σκέψης και κατανόησης του πιστού...
Θα συμφωνήσω εν πολλοίς με το άρθρο του προηγούμενου μηνύματός μου για την ανάγκη κατήχησης του λαού του Θεού, έστω κι αν αυτή είναι πιο δύσκολη και κοπιώδης από μια καλή μετάφραση, παραθέτοντας την πενιχρή μου εμπειρία από την παραμονή μου στο εξωτερικό. Και εκεί υπήρχε το παράπονο από πολλούς, ιδίως νέους ότι δεν καταλαβαίνουν. Λόγω αυτού, αλλά και λόγω της γενικότερης έλλειψης κατήχησης, υπήρχε το "καμπανάκι" το οποίο στις κατάλληλες στιγμές υπαγόρευε στους πιστούς πότε πρέπει να εγερθούν και πότε μπορούν να καθίσουν. Π.χ. Μεγάλη Είσοδος ΝΤΙΝ-σηκώνομαι, Ταις Αγγελικαίς ΝΤΙΝ ΝΤΙΝ-κάθομαι. Μεταφράστηκαν λοιπόν όχι μόνο ευχές, αλλά και Ακολουθίες ολόκληρες, ακόμα και στα αγγλικά ψάλλουν. Το καμπανάκι όμως... παρέμεινε :wink: Ελπίζω το πνεύμα μου να είναι αντιληπτό...
Για το ΥΓ. τώρα, τι να σου πω, όπως έλεγα και χτες κατ' ιδίαν, εγώ μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό στο οποίο τα περισσότερα χρόνια η θέρμανση του ναού ήταν υποτυπώδης, η ψύξη ανύπαρκτη, τα βολικά καθίσματα ανύπαρκτα, οι καμπάνες δε είναι ακόμα "με το σχοινί". Κανέναν δεν πτόησαν από το να πηγαίνει στην εκκλησία, και εμένα προσωπικά οι εν λόγω ανέσεις δεν με πολυσυγκινούν καθότι είμαι ψάλτης και όχι κωδωνοκρούστης. Θεωρώ ταπεινά όμως πως άλλο είναι η παροχή ανέσεων στον σύγχρονο εκκλησιαζόμενο για μια ανθρώπινη διεξαγωγή της Θ.Λ. και άλλο η υπέρμετρη παροχή διευκολύνσεων/κινήτρων/πες το όπως θες, προκειμένου να έρθει στην εκκλησία.