Έχω δει ιερέα (όχι πολύ μακρυά από εδώ) ο οποίος στο "Σώσον ο Θεός τον λαόν σου" της λιτής (που στην ουσία την κάνουν αρτοκλασία) μνημονεύει πάνω από 200 αγίους!!!!!!!!!
Εκεί να δείτε...πιο πολύ κράτησε αυτή η μνημόνευση από το αργό κεκραγάριο που είπαμε!!! Προλαβαίναμε να πάμε για ένα τσάϋ!!! Όταν τον έκανα θέμα κάποτε κόντεψε να με βγάλει νικολαϊτη, λέγοντάς μου "δεν ξέρεις εσύ"!!! Η ειρωνία είναι ότι δεν είναι κανένας αγράμματος παπούλης (εκείνοι οι ευλογημένοι άνθρωποι ακούν και κάποιον) είναι νεώτατος (κάτω των 40 ετών) Θεολόγος από το Αριστοτέλειο και είχε καθηγητή τον Ι.Φουντούλη στην λειτουργική!!! Ότι και να πεις περιττό θα είναι!!!
Φυσικά, πολλά τέτοια παραδείγματα (γνωρίζω έναν αρχιμανδρίτη με την ίδια ακριβώς τάση με αυτήν που αναφέρεις) θα μπορούσαν άνετα να μπουν στα ευτράπελα...
Χωρίς να θέλω να πλατιάσω και αναφερόμενος σε ένα θέμα που με καίει προσωπικά εφόσον ψάλλω τις καθημερινές, είναι το εξής: Υπάρχουν περιπτώσεις όπου έχουμε και 5 εορτάσιμους Αγίους, τοπικούς και μη (εννοώ έχουμε τις ασματικές τους ακολουθίες από φυλλάδες κλπ.) και υπάρχει ένας απίστευτος προβληματισμός από τους Ιερείς, να μην μείνει κανείς που να μην ψάλλουμε πχ. τον κανόνα του. Μα πως γίνεται να ψάλλουμε 5 κανόνες (φυσικά, εννοείται ότι η Παρακλητική έχει πάει παρίπατο), αφού δεν προβλέπει το τυπικό πέραν των τριών; Όλα αυτά, καθώς και το θέμα του "Ὑπεραγία Θεοτόκε" υφίστανται κατά την ταπεινή μου γνώμη, λόγω κακής διάκρισης.
Για το θέμα των πολλών εορταζομέν Αγίων που αναφέρω παραπάνω, δεν μπορούμε να συμπεριφερόμαστε στους Αγίους όπως τον γείτονά μας, τον γνωστό μας, τον συγγενή μας.
Δεν θα μας παρεξηγήσει εάν δεν ψάλλουμε όλη την ασματική του ακολουθία. Για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι εναντίον της τιμής προς τους Αγίους (για όνομα του Θεού), αλλά της υπερβολής. Η αναφορά του Απολυτίκιου στην Λειτουργία δεν φτάνει; Γιατί πρέπει να χαλάμε την δομή των καθημερινών ακολουθιών επειδή εορτάζει κάποιος Άγιος;
Το Θέμα του "Υπεραγία Θεοτόκε" όπως λέει και ο μακαριστός Φουντούλης άπτεται της νοεράς προσευχής και δεν έχει σχέσει (και δεν
πρέπει να έχει σχέση) με την κοινή λατρεία. Για μένα π.χ. μέγιστο σύμβολο και απόδειξη της πίστεως, είναι το "Χριστός ανέστη", να αρχίζω να το λέω έτσι ξεκάρφωτα σε όποιο σημείο της ακολουθίας μου έρθει να το εκφράσω; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Θα πρότεινα να μην αφήνουμε τέτοιες παραδόσεις να εγκαθιστώνται στους Ναούς...
Υ.Γ. Το θέμα των πολλών Αγίων το ανέφερα για να τονίσω την όλη λογική που υπάρχει στη λατρευτική σχέση μας με τους Αγίους, εφόσον αποτέλεσμα αυτού είναι και το παρόν ζήτημα που συζητάμε. Εφόσον θεωρηθεί πρέπον και για να μην σχολιαστεί η αναφορά αυτή εδώ, ας δημιουργηθεί από τους σεβαστούς συντονιστές άλλο θέμα να το δούμε εκεί.