dkalpakidis
Dimitrios Kalpakidis
Επανέρχομαι σε αυτό το θέμα μετά από καιρό αν και ελπίζω να μή μετατραπεί σε πεδίο αντιπαράθεσης.
Θέτω απλά κάποιες σκέψεις που έκανα για συντόμευση της Ακολουθίας της Αναστάσεως χωρίς παραληφθούν τα σημαντικότερα της Ακολουθίας και χωρίς να "τρέχουμε" να "βγάλουμε" τον Όρθρο σε ένα μισάωρο:
1. Ο αριθμός των "Χριστός Ανέστη".
Κατά το μοναχικό Τυπικό εις 13 κατά το ΤΜΕ εις 10.
Θεωρώ πως δε θα ήταν άστοχη μια ακόμη περιστολή των επαναλήψεων σε 7 "Χριστός ανέστη" χωρίς να παραλειφθεί κανένας στίχος.
(όπως π.χ. στο "Κατευθυνθήτω")
2. Οι Στίχοι του "Χριστός Ανέστη".
Έτεροι Στίχοι (εκ του 117ου Ψαλμού) υπάρχουν στο ΤΕ για την έναρξη του Όρθρου, οι οποίοι μνημονεύονται και στο ΤΑΣ.
Υπάρχουν και στο έργο του π. Κων/νου Παπαγιάννη ΑΝΤΙΦΩΝΑΡΙΟΝ.
Θα μπορούσαν ίσως να χρησιμοποιηθούν για ποικιλία.
3. Θα μπορούσε να γίνει περιορισμός των Αιτήσεων (οι οποίες δεν συνοδεύονται άλλωστε απο ευχές) του Διακόνου ανάμεσα στις ωδές και αντίστοιχα των σύντομων "Χριστός ανέστη" (γ') "Αναστάς ο Ιησούς" (απαξ) στις γ', στ' και θ' ωδή.
4. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σύντομο αναστασιματάριο γενικά στις Ακολουθίες της Διακαινησίμου εβδομάδος (κάπου έχει γράψει κάτι ο Μανόλης Θεοδωράκης)
5. Το "Χριστός ανέστη" μετά το "Ευλογημένη" είναι το γ' αντίφωνο της Θείας Λειτουργίας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενώ δεν δεχόμαστε παράλειψη στην έναρξη της Θείας Λειτουργίας ταυτόχρονα γίνεται άγρια περικοπή των Στίχων στο γ' Αντίφωνο.
Όλες αυτές οι "ρυθμίσεις" θα εξασφάλιζαν και την πιο άρτια απόδοση των ύμνων κι όχι - όπως πολλές φορές γίνεται δυστυχώς- επί τροχάδην.
Θέτω απλά κάποιες σκέψεις που έκανα για συντόμευση της Ακολουθίας της Αναστάσεως χωρίς παραληφθούν τα σημαντικότερα της Ακολουθίας και χωρίς να "τρέχουμε" να "βγάλουμε" τον Όρθρο σε ένα μισάωρο:
1. Ο αριθμός των "Χριστός Ανέστη".
Κατά το μοναχικό Τυπικό εις 13 κατά το ΤΜΕ εις 10.
Θεωρώ πως δε θα ήταν άστοχη μια ακόμη περιστολή των επαναλήψεων σε 7 "Χριστός ανέστη" χωρίς να παραλειφθεί κανένας στίχος.
(όπως π.χ. στο "Κατευθυνθήτω")
2. Οι Στίχοι του "Χριστός Ανέστη".
Έτεροι Στίχοι (εκ του 117ου Ψαλμού) υπάρχουν στο ΤΕ για την έναρξη του Όρθρου, οι οποίοι μνημονεύονται και στο ΤΑΣ.
Υπάρχουν και στο έργο του π. Κων/νου Παπαγιάννη ΑΝΤΙΦΩΝΑΡΙΟΝ.
Θα μπορούσαν ίσως να χρησιμοποιηθούν για ποικιλία.
3. Θα μπορούσε να γίνει περιορισμός των Αιτήσεων (οι οποίες δεν συνοδεύονται άλλωστε απο ευχές) του Διακόνου ανάμεσα στις ωδές και αντίστοιχα των σύντομων "Χριστός ανέστη" (γ') "Αναστάς ο Ιησούς" (απαξ) στις γ', στ' και θ' ωδή.
4. Θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σύντομο αναστασιματάριο γενικά στις Ακολουθίες της Διακαινησίμου εβδομάδος (κάπου έχει γράψει κάτι ο Μανόλης Θεοδωράκης)
5. Το "Χριστός ανέστη" μετά το "Ευλογημένη" είναι το γ' αντίφωνο της Θείας Λειτουργίας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί ενώ δεν δεχόμαστε παράλειψη στην έναρξη της Θείας Λειτουργίας ταυτόχρονα γίνεται άγρια περικοπή των Στίχων στο γ' Αντίφωνο.
Όλες αυτές οι "ρυθμίσεις" θα εξασφάλιζαν και την πιο άρτια απόδοση των ύμνων κι όχι - όπως πολλές φορές γίνεται δυστυχώς- επί τροχάδην.
Last edited: