Φίλε Άσιμε Ψάλτη,
Νομίζω συγχέετε τα πράγματα.
Κανένας απο τους προαναφερθέντες ψάλτες είπε ποτέ (τουλάχιστον απο αυτούς που γνωρίζω) πως "κατέχω το Πατριαρχικό ύφος" με την ακριβή έννοια πως "ψάλλω ομοίος και απαραλλάκτως φωνητικά με την ίδια χροιά και τα ίδια ποιίλματα, πάντοτε, όπως ο Πρίγγος ή ο Στανίτσας". Όταν μερικοί μιλούν για το Πατριαρχικό ύφος, εννοούν κάτι διαχρονικό. Θα σημφωνήσω πως ίσως ο όρος αυτός να μήν είναι επιστημονικώς ακριβής.
Όμως, εαν αφαιρέσουμε την φωνητική χροιά τους, και τις μικρολεπτομέρειες, και επικεντρωθούμε στον τρόπο που εκτελούν, ερμηνεύουν τα κλασσικά μαθήματα, εγγύζει (γενικώς) η εκτέλεσή τους ή είναι αλλότρια προς αυτά που έχουν ψάλλει (εντώς του Αγ. Γεωργίου) Πρίγγος, Στανίτσας, Νικολαΐδης και τώρα ο ισόλαμπρος και ισάξιος κ. Αστέρης; Πιστεύ πως εγγίζουν. Και πολύ. Μπορεί ο ένας να είναι βαρύφωνος, και ο άλλος να έχει λεπτή φωνή, αλλά η εκτέλεση και η ερμηνεία είναι αρκετά πλησίον της εκτέλεσης όπως γίνεται εντώς του Αγ. Γεωργίου, σήμερα και ιστορικώς.
Το ίδιο με τους Κωνσταντινουπολίτες, εν γένει, ψάλτες. Οι ερμηνείες τους προσεγγίζουν, διαχρονικά, κατα θαυμάσιο τρόπο και ποσοστό την τεχνοτροπία και την ερμηνεία όπως εκτελείται εντώς του Αγ. Γεωργίου. Φυσικά υπήρχαν και υπάρχουν και εξελίξεις. Δεν ήχαν τους ίδιους αυστηρούς περιορισμούς και το βάρος της ιστορίας οι εκτώς Πατριαρχικού ναού ψάλτες. Αλλα οι εκτελέσεις και ερμηνείες, έστω με εναλλακτικές μελωδικές στιγμές, πάντοτε γινόταν εντώς στενών και αυστηρών ορίων που οριοθετούσε η ανοχή και η παρακαταθήκη των δασκάλων τους (οι οποίοι μην ξεχνάμε συνδίδαξαν και συνέμαθαν μαζί με τους εντώς Αγ. Γεωργίου ψάλτες).
Καλή και ευλογημένη Νέα Χρονιά!
ΝΓ