Ὠραῖος καὶ ὄχι μόνο στὰ μουσικά. Ἀλλὰ φίλε Χάρη, πῶς μπορῶ νὰ ἀναρτήσω σχόλιο στὸ blog του;
Ευθύμη! Βρε καρντάση!!!
Ρίξε μια ματιά (που θάρριξες βέβαια τα χάνεις εσύ αυτά :wink:
Διαβάζεις πραγματείες των παλαιών και σου σηκώνεται η τρίχα στην κυριολεξία. Πιάνεις μετά τα σημερινά θεωρητικά και σου'ρχεται να τα κάνεις προσάναμα...
Έχω ηδη "ρίξει", έχω όλη την πραγματεία του Χρυσἀφη.
Θέλω να συγκρίνω κάποια αποσπάσματα της έρευνας αυτής με την πραγματεία.
Πάντως, ειλικρινά το θέμα της μουσικής μας είναι πολύ πολύπλοκο (το καταλαβαίνεις μετά από καμιά 20αριά χρονάκια) και νομίζω ότι κάποιος σήμερα για να μπορεί να ονομαστεί ψάλτης (σε σχέση με τους παλαιούς πάντα, που όμως με την ίδια μουσική έψελναν) πρέπει να φάει πολλά ψωμιά.
Το 99.9% είμαστε απλοί ερασιτέχνες.
Διαβάζεις πραγματείες των παλαιών και σου σηκώνεται η τρίχα στην κυριολεξία. Πιάνεις μετά τα σημερινά θεωρητικά και σου'ρχεται να τα κάνεις προσάναμα...
...Στὶς δὲ πραγματεῖες τῶν παλαιῶν -εἴτε τοῦ Μανοὺλ εἴτε τοῦ Γαβριὴλ ἢ καὶ ἀνωνύμων - ἀναπνέεις ἄλλον ἀέρα. Ἀλλάζεις νοοτροπία, ἀλλιῶς ἀντιμετωπίζεις τὰ πράγματα, ἐλευθερώνεσαι ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἀλλοτριώσεως.
Χειροκροτῶ σὲ ἦχο νενανω.
Μπράβο ρε Μάρκελλε, έτσι είναι!
Φτάνει βέβαια να το θέλει κανείς (να αλλάξει) όταν βρει το χρυσάφι. Μπορεί κάλλιστα να του αρέσει η σκουριά, πίστεψέ με...
Πώς το κάνεις; Μάθε μου και μένα