giorgosgoudi
Νέο μέλος
Όποια κι αν είναι η ενέργεια της έλξης αυτής, παίζει ρόλο το ότι σε κάποιες περιπτώσεις μπαίνει και σε άλλες όχι; δηλαδή πώς θα εκτελεστεί το μέλος χωρίς αυτήν;
Και εκεί ακόμα. Ανέφερα και παράδειγμα μάλιστα νωρίτερα που συμβαίνει το ίδιο, χωρίς να έχει μπει ατζέμ, απλά το θυμίζει στιγμιαία, χωρίς απαραίτητα να μπει και φθορά. Στη συνέχεια ο πλ. δ' συνεχίζει την πορεία του κανονικά. (Εξεχύθη-Λόγον Αγαθόν πλ.δ' Φωκαέως) Το ίδιο κι εδώ. Αν θυμηθώ κι άλλα, θα τ' αναφέρω.Σε συγκεκριμένη περίπτωση του "Τῷ ζωοδόχῳ σου τάφῳ" (του Φωτεινού).
Αν έχετε την καλοσύνη, μπορείτε να σαρώσετε και να ανεβάσετε τον εν λόγω στίχο του Πολυελαίου, διότι δεν έχω μπροστά μου τον Φωκαέα.Σε όλες τις περιπτώσεις το άκουσμα θυμίζει ατζέμ. Νομίζω ότι ο Νεκτάριος έχει δίκιο. Το έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις. Ακόμα και στο στίχο Εξεχύθη του Λόγον αγαθόν (πλ.δ') του Φωκαέως.
Και αυτό πώς θα γράφονταν πριν το 1814;Άλλο παράδειγμα, ειρμολογικό. Εδώ θέλει τον Βου υψωμένο και το άκουσμα του ατζέμ.
Και αυτό πώς θα γράφονταν πριν το 1814;
Και εκεί ακόμα. Ανέφερα και παράδειγμα μάλιστα νωρίτερα που συμβαίνει το ίδιο, χωρίς να έχει μπει ατζέμ, απλά το θυμίζει στιγμιαία, χωρίς απαραίτητα να μπει και φθορά. Στη συνέχεια ο πλ. δ' συνεχίζει την πορεία του κανονικά. (Εξεχύθη-Λόγον Αγαθόν πλ.δ' Φωκαέως) Το ίδιο κι εδώ. Αν θυμηθώ κι άλλα, θα τ' αναφέρω.
Άρα αυτά τα πράγματα, αφού ήταν δύσκολο να παρασημανθούν, δεν υπήρχαν στην παλαιά παρασημαντική και είναι εφεύρημα της Νέας Μεθόδου;;;Ίσως με την φθορά του ατζέμ. Ίσως με κάποια χρωματική φθορά. Συνήθως όμως δεν γράφεται τίποτα.
Η μετάδοση της μουσικής ήταν κυρίως δια ζώσης. Επίσης μερικά πράγματα μπορούν να γίνουν démodé με πορεία του χρόνου. Δε νομίζω πως ατζέμ η Δι ύφεση είναι δύσκολα πράγματα.Άρα αυτά τα πράγματα, αφού ήταν δύσκολο να παρασημανθούν, δεν υπήρχαν στην παλαιά παρασημαντική και είναι εφεύρημα της Νέας Μεθόδου;;;
Άρα μόνο δεινοί ψάλτες μπορούσαν να εκτελέσουν τέτοια δύσκολα διαστήματα, όπως π.χ. ο Ιωάννης Πρωτοψάλτης ή ο Pann;;;
Μήπως γι’ αυτό δεν έχουμε μαρτυρία από τους μετέπειτα ψάλτες;;;
Αν έχετε την καλοσύνη, μπορείτε να σαρώσετε και να ανεβάσετε τον εν λόγω στίχο του Πολυελαίου, διότι δεν έχω μπροστά μου τον Φωκαέα.
Σάς ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!
Το ίδιο συμβαίνει και σε επόμενους στίχους, όχι μόνο σ' αυτόν που προανέφερα....
Στο Παρέστη η Βασίλισσα, μάλιστα, έχει ατζέμ και ύστερα λύση της φθοράς.
Στο Άκουσον θύγατερ πιο κάτω, ενώ είναι η ίδια ακριβώς γραμμή με το Παρέστη, ως το τέλος του στίχου, έχει ύφεση στον Βου (που ουκ ολίγες φορές παίρνει την εναρμόνια φθορά).
Ε, τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;....
Προφανώς, αλλάζει το άκουσμα, αφού τα διαστήματα, κατά την εκτέλεση, είναι διαφορετικά!Κι όταν δεν υπάρχει τέτοια έλξη τι αλλάζει;
Μιλώντας, με υποθέσεις:1. Αν ήθελε φθορά "ατζέμ" ο συγγραφέας, δεν υπήρχε το δικό της σύμβολο;
2. Και γιατί δεν έβαλε την έλξη στον βου αφού αυτός μεταβάλλεται;
3. Σε κάθε περίπτωση, έχεις κανένα ηχητικό παράδειγμα που να ακούγεται η μία περίπτωση διαφορετική από την άλλη;