Συγγνώμη, πάτερ, αλλά σοβαρά ρώτησα, ούτε καν υπαινισσόμενος κάτι. Σύμφωνα με τη λογική των ακολουθιών της Μ. Εβδομάδας το Μ. Σάββατο πρωί τελείται ο εσπερινός του Μ. Σαββάτου (η εις Άδου κάθοδος). Αφενός μεν ψάλλονται σχετικά τροπάρια (Σήμερον ο Άδης στένων βοά...) αφετέρου υπάρχουν τα αναστάσιμα στιχηρά του α΄ήχου (τας εσπερινάς ημών ευχάς). Επίσης το ευαγγέλιο είναι αναστάσιμο. Το ότι το πνεύμα των δύο ημερών είναι πολύ κοντινό, καθότι η εις Άδου κάθοδος είναι θριαμβευτική και προαναγγέλει την ανάσταση, το αντιλαμβάνομαι. Ο εσπερινός αυτό ςόμως δεν είναι του Μ. Σαββάτου; Ή αν εννοείτε ότι είναι της Ανάστασης τότε πάλι λείπει ο εσπερινός του Μ. Σαββάτου κ.ο.κ. Το ένα λοιπόν ερώτημά μου βασίζεται στο ότι στο διάστημα των λειτουργικών ημερών Μ. Δευτέρα-Κυριακή του Πάσχα υπάρχουν 7 όρθροι και 6 εσπερινοί.
Το δε άλλο ερώτημά μου αφορούσε το λόγο της αλλαγής της σειράς εσπερινού όρθρου σε όρθρο-εσπερινό, ανεξάρτητα από την ώρα τέλεσής τους.
Υ.Γ. Συγγνώμη και πάλι αν είναι πολύ αφελείς οι ερωτήσεις μου ή μου διαφεύγει κάτι αυτονόητο, αλλά έχω αυτές τις απορίες χρόνια και απάντηση δεν έχω βρει.