Δοξολογία Ιακώβου Πρωτοψάλτου Ήχος Β'

Laosynaktis

Παλαιό Μέλος
......Και κάτι κλείνοντας.Επιμένω στην τονικότητα στο συγκεκριμένο ήχο.Παίζει καθοριστικό λόγο.Αλλωστε γιαυτό άλλαξαν και μετέθεσαν τον τόνο οι παλαιοί σε όλα τα μέλη αυτού του ήχου.Τέλος.-

Σε μια συζήτηση εδώ (με τον Ν. Θεοτοκάτο νομίζω) είχα πει ότι πριν πούμε κάτι για τα διαστήματα των χρωματικών ήχων, καλό είναι να ερευνηθούν κάποια ερωτήματα. Ένα απ' αυτά ήταν, τί γίνεται στην πράξη, όταν το μέλος επεκτείνεται ψηλότερα από την βάση του μαλακού χρωμ. 4χόρδου, έστω και με καταλήξεις σε διφωνίες, όταν μάλιστα η φθορά εξακολουθεί να είναι η μαλακή. Βλ. π.χ. την Δοξολογία του Σαρανταεκκλησιώτου κά. Νομίζω ότι η διφωνία ομοία (ή παρομοία, όπως είπα εγώ) και τα εντελώς μαλακά διαστήματα έχουν θέση όταν το μέλος εκτείνεται κυρίως στην 4φωνία Βου-Ζω (από τον μέσο β΄ μέχρι την 4φωνία του). Όταν το μέλος ξεφύγει από αυτήν την περιοχή, ακόμα κι αν κάνει καταλήξεις σε διφωνίες, είναι πολύ πιθανόν να στραφεί προς σκληρότερα διαστήματα. Αυτό τουλάχιστον νομίζω ότι ακούω εγώ συχνά να ψάλλεται (ασχέτως του τί φθορά σημειώνεται). Οι ασχολούμενοι με ηλεκτρονικές μετρήσεις θα μπορούσαν ίσως να το ελέγξουν. Υπ' αυτήν την έννοια νομίζω ότι αυτό που σημειώνει ως "τονικότητα" ο κ. Τζανάκος έχει σημασία, υπό την έννοια όχι του ακριβούς τονικού ύψους (γιατί αλλού θα την πει ο υψίφωνος και ο αλλού ο βαρύτονος), αλλά με την έννοια της έκτασης του μέλους πάνω από την βάση του. Στην Δοξολογία του Ιακώβου η έκταση αυτή είναι μεγάλη. Έτσι, σε συνδυασμό και με το γεγονός της εμφάνισης της τριφωνίας αρκετές φορές, όπως ανέφερε και ο Ν. Θεοτοκάτος, είναι πολύ εύκολο τα διαστήματα να σκληρύνουν, έστω κι αν βλέπει κανείς στο κείμενο φθορές και μαρτυρίες Β' ήχου. Για να αποφύγει κανείς την σκλήρυνση των διαστημάτων, πρέπει να κάνει ενσυνειδήτως και συνεχώς την "προβολή των διφωνιών" που ανέφερα στο αρχαιοπρεπές μήνυμά μου. Όμως αυτό το "κόλπο" δεν το γνωρίζουν ίσως όλοι ή δεν τους ενδιαφέρει να το εφαρμόσουν. Έτσι, είναι νομίζω δυνατόν να υπάρχουν διαφορετικές εκτελέσεις σ' αυτήν την δοξολογία, ή και σε άλλα τέτοια μέλη του Β΄, και αυτό μάλλον πρέπει να το αποδεχτούμε ως μια πραγματικότητα.
 

dimitrios.zaganas

Παλαιό Μέλος
...Νόμος λοιπόν της φωνής είναι το νεανες στη διφωνία και το νεχεανες στην τριφωνία. Όμως αυτό δεν σημαίνει φιξαρισμένα διαστήματα. Και το καλύτερο παράδειγμα είναι από την προκειμένη δοξολογία: Τα διαστήματα που έβαλε ο Χάρης είναι διαστήματα νεανες όμοιας διφωνίας. Άρα λοιπόν εξ ορισμού δείχνουν πολύ όμορφα σε φράσεις νεανες και κάπως προβληματικά σε φράσεις νεχεανες, στις οποίες σηκώνει σκλήρυνση των διαστημάτων. (...)
η απάντηση είναι ότι φυσικά και είναι το ίδιο: η αρχική φθορά παρασήμανσης δηλώνει στο μέλος αυτό το μέσο όρο των διαστημάτων που συναντάς. Και το γιατί το εξηγήσαμε στο συνέδριο: τα μέλη του Β' ήχου άλλαξαν από μια φάση και πέρα και έδειχναν και διφωνίες και τριφωνίες, γι' αυτό και άλλαξε και η κλίμακα του Β', γι' αυτό και σε μέλη που υπάρχουν εξίσου τα δύο αυτά, αλλού συναντάμε φθορά του Β' και αλλού φθορά του πλ. Β'. Η φθορά αυτή δεν σημαίνει ότι λες μαλακά ή σκληρά όλο το μέλος, προς Θεού! Γι' αυτό και τα χειρόγραφα που προσκομίζει ο κ. Κωνσταντίνου δεν σημαίνουν απολύτως τίποτα για τα διαστήματα του δευτέρου και είναι κάτι το απολύτως φυσικολογικό. Οπότε:
Ποιο δίκιο ρε Χάρη, θα μας τρελάνεις κι εσύ;;:eek: Ο κ. Κωνσταντίνου δεν λέει ότι κάποια μαθήματα σηκώνουν σε πολλές φράσεις τους εκτέλεση σε σκληρό και μαλακό χρώμα, όπως λέμε εδώ. Ούτε ότι είτε βάλεις τη μία φθορά είτε την άλλη, είναι το ίδιο και το αυτό, από τη στιγμή που το μάθημα έχει φράσεις που κολλάνε και στους δύο ήχους ή φράσεις που μπορεί να θεωρηθούν είτε νεανες είτε νεχεανες, γιατί υπάρχει και διφωνία και τριφωνία και επιλέγεις ό,τι θες (όπως στη φράση "ευδοκία", που είπαμε).

Ο κ. Κωνσταντίνου λέει ότι στο Αυτόγραφο του Χρυσάνθου δεν υπάρχει μαλακό και σκληρό χρώμα, τη στιγμή που υπάρχει στο κεφ. του πλ. β' η επισήμανση του "όγκου", που είπαμε, και (κυρίως) τη στιγμή που ο ίδιος ο Χρύσανθος περιέχει στο Αυτόγραφο κλίμακα με μαλακά και κλίμακα με σκληρά διαστήματα σχεδιασμένη και στις οποίες μάλιστα κλίμακες έχει και αναλυτική περιγραφή διαστημάτων (ελάχιστο τόνο και τόνο στη μία / ημίτονο - τριημίτονο - ημίτονο στην άλλη)!!!

Μεταξύ του αυτογράφου (1816) και του εντύπου Θεωρητικού (1832) παρεμβάλλονται, νομίζω, οι έντυπες εκδόσεις του Βουκουρεστίου, των Παρισίων και της Κων/πόλεως και πάρα πολλές (αν όχι όλες) οι χειρόγραφες εξηγήσεις του Γρηγορίου και του Χουρμουζίου (του Γρηγορίου σαφώς όλες πριν το 1821). Πέρα από τα θεωρητικά, πρέπει να δει κανείς κι αυτά. Και αυτά, νομίζω, συμφωνούν με το έντυπο (όπως βέβαια και με την Εισαγωγή του Χρυσάνθου). Και αυτή η συμφωνία εγείρει μάλλον κάποια ερωτήματα, ή δίνει και απ'ευθείας την απάντηση.

Επίσης ο Απόστολος Κώνστας...για διαστήματα αναφέρεται γενικά περί γεροφωνίας και μισιφωνίας χωρίς να «ψειρίζει» τα διαστήματα.

ΠΑΝ.ΤΖΑΝΑΚΟΣ;57658 said:
Και μετα από αυτό τον ορυμαγδό θεωρητικών προσεγγίσεων,που φθάσαμε αισίως στις 20 ψαλτολογικές σελίδες και αμφιβάλλω αν τις διαβάζει όλες κανείς,ξαναερχόμαστε στα ίδια και απλά.Εγώ ανέβασα ηχητικές προσεγγίσεις από τους Πρίγγο-Στανίτσα και μία δική μου[αφού προεκλήθην]με τη μικρή μου φωνή και τις φτωχές γνώσεις,για το συγκεκριμένο θέμα που είναι η δοξολογία.Ο αγαπητός Χάρης πήρε σαφή και ξεκάθαρη θέση τασόμενος με την προσέγγιση Πρίγγου.Οσοι διαφωνούν,ας μας την ψάλλουν να την ακούσουμε.Γιατί στο στασίδι ούτε με ούτι,ούτε με μελωδό θα την πείς.Οι ατέρμονες θεωρητικές απόψεις μάλλον μπερδεύουν παρά βοηθούν.Θυμάμαι τον αείμνηστο δάσκαλο,μιά φορά μέσα στο Ελληνικό ωδείο-έδινα εξετάσεις τότε-τον ρωτούσαν γιά τα μόρια του κλιτού.Επειδή απεχθανόταν τους πολυθεωρητικολόγους είπε''ακούστε το μπρε και καταλαβετέ το''.Και κάτι κλείνοντας.Επιμένω στην τονικότητα στο συγκεκριμένο ήχο.Παίζει καθοριστικό λόγο.Αλλωστε γιαυτό άλλαξαν και μετέθεσαν τον τόνο οι παλαιοί σε όλα τα μέλη αυτού του ήχου.Τέλος.

Σχετικά με την αρχική φθορά παρασήμανσης, έχω την αίσθηση πως μεταξύ δύο μη ικανοποιητικών συμβατικών λύσεων στη Νέα Μέθοδο (Β´ ή πλ.Β´), προκρίθηκε -όχι τυχαία, ούτε επειδή ευνοήθηκε απλά από την τυπογραφία- η καλύτερη δυνατή λύση, η δεύτερη, αυτή του Γρηγορίου. Το άκουσμα ήταν δεδομένο και αυτονόητο και στους δύο (Χουρμούζιο και Χρύσανθο). -Προφανώς, δεν την έψαλε ο ένας έτσι και ο άλλος αλλιώς!- Η μεταγραφή του όμως στη Νέα Μέθοδο (ως πιο αναλυτική) μοιάζει "προβληματική"! Και εξηγούμαι: καμία από τις δύο συμβατικές λύσεις δεν (μοιάζει να) είναι τέλεια. Γιατί σύμφωνα με το άκουσμα (αδιάκοπη προφορική παράδοση που φτάνει, πιστεύω, μέχρι σήμερα με επουσιώδεις παραλλαγές), δεν πρόκειται ούτε για "καθαρό" σκληρό, ούτε για "καθαρό" μαλακό χρώμα, αλλά για κάτι ενδιάμεσο ή λίγο έως πολύ διαφορετικό (πχ ένας "μαλακώτερος" πλ.Β´ ή ένας "σκληρότερος" Β´). Την ιδιαιτερότητα αυτή του ακούσματος και της πλοκής της μελωδίας (συμπεριλαμβανομένης και της έκτασης του μαθήματος) θέλησαν και οι δύο να δηλώσουν με κάποιο διακριτό τρόπο.
Τα λιγότερα "ελαττώματα" τα έχει σίγουρα η συμβατική λύση του Γρηγορίου, αν και λόγω αφαιρετικότητας απέφυγε -σωστά, κατ᾽εμέ- (όπως και ο Χουρμούζιος, αντίστοιχα) να γεμίσει το κείμενο με "φθορές" για το παραμικρό πέρασμα από σκληρό σε μαλακό χρώμα και τανάπαλιν (βλ. Ευθυμιάδη και άλλους θεωρητικούς). Και στην παραλλαγή δεν "μπερδεύει"-ξενίζει -τουλάχιστον όχι τόσο όσο η λύση του Χουρμουζίου- και στην τονικότητα αρμόζει καλύτερα. Σημειωτέον πως και ο τρόπος παραλλάγησης και η τονικότητα (βλ. άποψη Π.Τζανάκου) παίζουν καθοριστικό ρόλο στην εκτέλεση του εν λόγω μαθήματος!! Προσωπικά, δε νομίζω πως η ορθή πλην συμβατική λύση του Γρηγορίου οδήγησε σε "σκλήρυνση" των διαστημάτων, αφού : 1) ένας "πλ.Β´" με δεσπόζοντες Πα-Γα-Κε δεν (μπορεί εξ ορισμού στην πράξη να) είναι "ίδιος" με αυτόν που έχει δεσπόζοντες Πα-Δι, 2) ένας "καθαρός" Β´ δεν μπορεί να σταθεί πέρα από το τετράχορδο Βου-Ζω, χωρίς να "σκληρύνει" κάπως. Πρβλ. μήνυμα 201, το οποίο προσυπογράφω.

ΥΓ. Προσωπική γνώμη: η προσπάθεια ακριβούς προσδιορισμού των διαστημάτων (στη θεωρία ή/και στην πράξη) ή η κατάτμηση του μέλους σε γραμμές νεανες και νεχεανες ενέχει αναμφίβολα αρκετή δόση (όχι πάντα ωφέλιμου) σχολαστικισμού και υστερεί έναντι της "ολιστικής"-μοτιβικής θεώρησης/πρόσληψης από την ζώσα παράδοση (''ακούστε το μπρε και καταλάβετέ το'').
 
Last edited:

haris1963

παλαιότατο μέλος
Εγώ ανέβασα ηχητικές προσεγγίσεις από τους Πρίγγο-Στανίτσα και μία δική μου[αφού προεκλήθην]με τη μικρή μου φωνή και τις φτωχές γνώσεις,για το συγκεκριμένο θέμα που είναι η δοξολογία.Ο αγαπητός Χάρης πήρε σαφή και ξεκάθαρη θέση τασόμενος με την προσέγγιση Πρίγγου.
Φίλτατε Δάσκαλε Παναγιώτη, αρχικά ήθελα να ξεκαθαρίσω πως για μένα (και πολλούς άλλους από εμάς) η "μικρή σου φωνή", είναι μια από τις πιο σπουδαίες και αυθεντικές για την ψαλτική στις μέρες μας. Καθώς ακόμα, πιστεύω πως η θεωρία είναι εξήγηση της πράξεως δεν ισχύει το ότι παίρνω ξεκάθαρα τη θέση της μιας εκτέλεσης (Στανίτσας, Τζανάκος, Νερατζής) ή της άλλης (Πρίγγος, Παναγιωτίδης), μπορούν κάλλιστα αισθητικά να με ικανοποιήσουν ή να με ενοχλήσουν και οι δυο προσεγγίσεις: η ψαλτική είναι πολλά περισσότερα πράγματα κι εσύ το ξέρεις αυτό καλύτερα από οποιονδήποτε. Οι έρευνά μου αποσκοπεί λοιπόν, απλώς στο να καταλάβω και να ερευνήσω τις ρίζες και τις αιτίες των δυο προσεγγίσεων (καθώς και των δυο εξηγήσεων) και να γνωρίζω τι και γιατί το ψάλλω. Κι εγώ μετά μπορεί να το ψάλλω είτε έτσι είτε αλλιώς. Όπως λέει κι ο Λαοσυνάκτης του Ψαλτολόγιου λοιπόν:
Έτσι, είναι νομίζω δυνατόν να υπάρχουν διαφορετικές εκτελέσεις σ' αυτήν την δοξολογία, ή και σε άλλα τέτοια μέλη του Β΄, και αυτό μάλλον πρέπει να το αποδεχτούμε ως μια πραγματικότητα.
Ασφαλώς και οι δυο υπάρχουν, ασφαλώς και οι δυο είναι αποδεκτές κι αν ακόμα πολλοί ψάλλουν το μάθημα με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, χωρίς να γνωρίζουν γιατί, απλώς γιατί το άκουσαν έτσι, καθόλου δεν πειράζει. Μάλιστα είναι και σημαντικώτερο από τις θεωρίες, εάν και εφ' όσον βέβαια, πρόκειται για προφορική παράδοση.
Τα λιγότερα "ελαττώματα" τα έχει σίγουρα η συμβατική λύση του Γρηγορίου, αν και λόγω αφαιρετικότητας απέφυγε -σωστά, κατ᾽εμέ- (όπως και ο Χουρμούζιος, αντίστοιχα) να γεμίσει το κείμενο με "φθορές" για το παραμικρό πέρασμα από σκληρό σε μαλακό χρώμα και τανάπαλιν (βλ. Ευθυμιάδη και άλλους θεωρητικούς).
Δημήτρη, το έγραψα κι εγώ πολύ νωρίτερα, ότι μάλλον η εξήγηση του Γρηγορίου με εκφράζει περισσότερο και σαφώς συμφωνώ οτι δεν θα πρότεινα καμιά επί πλέον παρασήμανση.
ΥΓ. Προσωπική γνώμη: η προσπάθεια ακριβούς προσδιορισμού των διαστημάτων (στη θεωρία ή/και στην πράξη) ή η κατάτμηση του μέλους σε γραμμές νεανες και νεχεανες ενέχει αναμφίβολα αρκετή δόση (όχι πάντα ωφέλιμου) σχολαστικισμού και υστερεί έναντι της "ολιστικής"-μοτιβικής θεώρησης/πρόσληψης από την ζώσα παράδοση (''ακούστε το μπρε και καταλάβετέ το'').
Σαν ανάλυση ή παρατήρηση δεν είναι κακό, γιατί μπορεί να ξεκαθαρίσει πολλά πράγματα σε διάφορες εκτελέσεις και σαν κέρδος για να γνωρίζεις τι και γιατί το ψάλλεις. Στο αναλόγιο, ισχύει και για μένα ακριβώς η ίδια θεώρηση που περιγράφεις, φαίνεται νομίζω κι από τις ηχογραφήσεις που έχω κατά καιρούς ανεβάσει.

Χαραλάμπης
 
P

ptz

Guest
-Φίλτατε Χάρη[για να μην παραθέσω όλο το μήνυμά σου εδώ],ακριβώς γι αυτό επεσήμανα στο μήνυμά μου ότι ορθά κοφτά ξεκαθάρισες ποιά ηχητική προσέγγιση πιστεύεις ορθότερη.Και έκανες πρακτικά και την έρευνά σου.Και μου την έψελνες και στην οδό Σταδίου ανάμεσα στους αναρχικούς.Επειδή σε θεωρώ πρωτίστως ψάλτη,εγώ σε άλλους απευθυνόμουν.Η πολύ θεωρία χωρίς πρακτική προσέγγιση δεν γίνεται κατανοητή.Εμένα ο μακαρίτης ο Δάσκαλός μου στα θεωρητικά ο παππούς Θ.Χ''θεοδώρου-Φωκαεύς,εκεί στο μετόχι,ότι απορία είχα μου την εξηγούσε και μου την έψαλλε.Και είχε ωραία φωνή,γλυκιά και ωραίο ύφος.Ας την ψάλλουν λοιπόν οι θεωρητικοί να την ακούσουμε.Δεν θα τους κρίνουμε γιά την φωνή τους.Αλλά να δούμε πρακτικά την προσέγγιση.Μακάρι νάχα κοντά τον Ζαγκανά να τον βάλλω να την ψάλλει-θέλοντας και μη-που προσεγγίζει πάρα πολύ το Πριγγαίον ύφος,με την νεανική του ορμή.Και αυτά που έγραψε αγγίζουν την χρυσή τομή.Και μάλλον το θέμα πρέπει να κλείσει εδώ.Π.ΤΖ
 

konstantinou

Γιώργος Ν. Κωνσταντίνου
Εν αντιθέσει με σας ........

Κ. Σολδάτε, παραποιείτε τα γραφόμενά μου και δεν είναι καλό. Διαβάστε καλύτερα το μήνυμα.

Καλές γιορτές.
 

dimskrekas

Δημήτρης Σκρέκας
Κ. Σολδάτε, παραποιείτε τα γραφόμενά μου και δεν είναι καλό. Διαβάστε καλύτερα το μήνυμα.

Καλές γιορτές.

Πάντως προκαλεί ενδιαφέρον η οπτική Αρβανίτη, εν αντιθέσει προς την πάγια Κωνσταντίνου, που πιπιλίζεται κάθε φορά.

Δ.

ΥΓ Διοπτροφόροι Αρβανίτης κ Σκρέκας, όχι και Κωνσταντίνου!!
 
Last edited:

nikosthe

Νίκος Θεοτοκάτος
Σε μια συζήτηση εδώ (με τον Ν. Θεοτοκάτο νομίζω) είχα πει ότι πριν πούμε κάτι για τα διαστήματα των χρωματικών ήχων, καλό είναι να ερευνηθούν κάποια ερωτήματα. Ένα απ' αυτά ήταν, τί γίνεται στην πράξη, όταν το μέλος επεκτείνεται ψηλότερα από την βάση του μαλακού χρωμ. 4χόρδου, έστω και με καταλήξεις σε διφωνίες, όταν μάλιστα η φθορά εξακολουθεί να είναι η μαλακή. Βλ. π.χ. την Δοξολογία του Σαρανταεκκλησιώτου κά. Νομίζω ότι η διφωνία ομοία (ή παρομοία, όπως είπα εγώ) και τα εντελώς μαλακά διαστήματα έχουν θέση όταν το μέλος εκτείνεται κυρίως στην 4φωνία Βου-Ζω (από τον μέσο β΄ μέχρι την 4φωνία του). Όταν το μέλος ξεφύγει από αυτήν την περιοχή, ακόμα κι αν κάνει καταλήξεις σε διφωνίες, είναι πολύ πιθανόν να στραφεί προς σκληρότερα διαστήματα. Αυτό τουλάχιστον νομίζω ότι ακούω εγώ συχνά να ψάλλεται (ασχέτως του τί φθορά σημειώνεται).
Ναι, το είχαμε πει στη συζήτηση για το θεμιτό του 8-16-6 του Καρά στο Β' ήχο, που είχατε πει εσείς ότι μετά το άνω ΝΗ σκληραίνουν τα διαστήματα και σας είχα γράψει ότι κι εγώ συμφωνώ: η έκταση των ομοίων διφωνιών είναι όντως περιορισμένη: από το ΔΙ εκτείνονται πιστεύω δυο διφωνίες πάνω (ως το ΠΑ') και δυο διφωνίες κάτω (ως το ΝΗ). Γι' αυτό και είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η τόσο παρεξηγημένη μειωμένων τμημάτων κλίμακα του Χρυσάνθου με διαστήματα ελαχίστου τόνου και τόνου αρχίζει την ανάπτυξή της από το ΔΙ και όχι από το ΝΗ. Εγώ λοιπόν έγραψα ότι δεν είναι αυτοσκοπός να αποφύγει κανείς τη σκλήρυνση των διαστημάτων για να κάνει ντε και καλά όμοια διφωνία. Θεωρώ τη σκλήρυνση φυσιολογική στην περίπτωση αυτή και συμφωνώ απολύτως μαζί σας.

Ξανανέβασα επίσης στο μήνυμά μου αυτό το ηχητικό αρχείο με τον Πρίγγο και το Μελωδό, προσαρμόζοντας αυτή τη φορά το Μελωδό στη βάση και την ταχύτητα του Πρίγγου, όπως μου ζήτησε ο Χάρης. Εξάγονται νομίζω πολύτιμα συμπεράσματα, καθώς φαίνεται καθαρά πού ο Πρίγγος εκτελεί όμοιες διφωνίες και πού όχι, σκληραίνοντας τα διαστήματα σε φράσεις νεχεανες (πλ. β'), όπως έγραψα.
 

haris1963

παλαιότατο μέλος
Ξανανέβασα επίσης στο μήνυμά μου αυτό το ηχητικό αρχείο με τον Πρίγγο και το Μελωδό, προσαρμόζοντας αυτή τη φορά το Μελωδό στη βάση και την ταχύτητα του Πρίγγου, όπως μου ζήτησε ο Χάρης. Εξάγονται νομίζω πολύτιμα συμπεράσματα, καθώς φαίνεται καθαρά πού ο Πρίγγος εκτελεί όμοιες διφωνίες και πού όχι, σκληραίνοντας τα διαστήματα σε φράσεις νεχεανες (πλ. β'), όπως έγραψα.

Μάλιστα, πολύ καλή δουλειά τώρα! Μπράβο Νίκο, με έβγαλες από κόπο και χρόνο που δεν έχω αυτή τη στιγμή. Φαίνεται και η σκοπιμότητα, του να μη βάλω άλλοιώσεις στην ομοιοδιφωνούσα κλίμακα στον Μελωδό. Έτσι εξάγονται συμπεράσματα! οι φασματογραφήσεις απλώς επιβεβαιώνουν, αυτά που μπορεί να ακούσει πλέον εύκολα ο καθένας. Δε χρειάζονται και πολλά λόγια, εκτός από ένα ψηλό Ζω που επιστρέφει και θα ήθελε ύφεση, όλα τα άλλα ακόμα και το Γα, που στην θεση ΓΑ-ΔΙ-ΚΕ εκτελεί λίγο ψηλότερα ο Πρίγγος, δεν ακούγετα από τον Μελ. και τόσο διαφορετικό. Πού είναι λοιπόν το "ξένο" άκουσμα. Αν αυτό είναι ξένο, εγώ λέω: "...δος μοι τούτον τον ξένον..."
Χαραλάμπης
 

haris1963

παλαιότατο μέλος
...και γλιστράει σαν το χέλι ...

Μιά σουπιά, μιά χέλι, όλο τσιπουρομεζέδες έχεις μου φαίνεται στο μυαλό σου :p:p

Σε αυτή την προσέγγιση, πρέπει να βρεθούμε όλοι μου φαίνεται μια μέρα! Μετά τον δέκατο γύρο (τσίπουρων), θα ψάλλουμε όλοι μαζί μέχρι και σε όμοιες τετραφωνίες! :D:D:D

Χάρης
 

dimitrios.zaganas

Παλαιό Μέλος
...η έκταση των ομοίων διφωνιών είναι όντως περιορισμένη: από το ΔΙ εκτείνονται πιστεύω δυο διφωνίες πάνω (ως το ΠΑ') και δυο διφωνίες κάτω (ως το ΝΗ)...

Μερικές φορές (σπάνια), μπορεί να πάει και μέχρι τον ΓΑ΄ (το ΔΙ-ΠΑ΄ γίνεται ΝΗ-ΔΙ). :wink:
 

tsb216

Μέλος
Λοιπόν μάγκες! μετά από αυτά, τώρα που πλέον δεν αισθάνομαι μόνος, λέω να ανοίξω grouπακι στο analogion με θέμα "Μαθητές τής σχολής Καρά που αποδέχονται την όμοια διφωνία"!!!:D:D:D

ψάλλει ο Γ. Μπηλάλης. Εαν θέλετε την ολόκληρη δοξολογία (μαζί με τον Κ. Μπηλάλη) να μου το πείτε.
 

Attachments

  • Eulogitos Kyrie o Theos_Bilalis.mp3
    674.8 KB · Views: 57
P

ptz

Guest
Συγνώμη εάν έχει αναφερθεί ήδη αλλά η αναζήτηση δεν το δείχνει και δεν ευκαιρώ να τα διαβάσω όλα τώρα.

Στην επανέκδοση του θεωρητικού του Παναγιώτης Αγαθοκλή (Αθήνα 1855, Επέκταση, Κατερίνη, 2002) περιέχεται και ενδιαφέρουσα μελέτη του 1940 του Νικολάου Κωνσταντοπούλου σχετικά με τον Π. Αγαθοκλή και το έργο του.

Στη μελέτη αυτή γίνεται αναφορά στη διατύπωση των χρωματικών ήχων από τους τρείς δασκάλους, την κριτική του Κυριακού Φιλοξένους για την αδυναμία των παλαιών να ξεχωρίσουν το μαλακό από το σκληρό χρωματικό γένος στην παραλλαγή αν και στην πράξη τα έλεγαν σωστά από συνήθεια (σ. 58) και ειδική αναφορά στη διαφορετική καταγραφή της δοξολογίας του Ιακώβου που συζητάται εδώ από το Γρηγόριο και το Χουρμούζιο (σ. 63). Η άποψή του είναι οτι « ἡ δοξολογία ὅμως αὔτη, καί ἄλλα μέλη τοιαῦτα, ἀκουόμενα κατά τήν τοῦ νεανες ποιότητα, δηλαδή κατά διφωνίαν, πρέπει νά μαρτυρῶνται καί νά ἀπαγγέλωνται διά του Βου κατά τήν γραμμήν τοῦ Χουρμουζίου».

Λέει και άλλα σχετικά αλλά δεν προφταίνω να τα μεταφέρω.


-Το παρόν τεράστιο και λίαν ενδιαφέρον θέμα,στο οποίο ενεπλάκησαν σχεδόν όλοι οι ''συνήθεις ύποπτοι'',έφτασε στις 21 σελίδες.Και αφαιρέθηκαν μηνύματα με τα γνωστά ''μπουνίδια'' πράσινων-βένετων ή Ολυμπιακών-Παναθηναϊκών ή Πατριαρχικών-Καραϊκών[επί το επεξηγηματικώτερον]. Ο αγαπητός κ Διαχειριστής με το ανωτέρω μήνυμά του-ορθώς-ζήτησε κάποιον καλοθελητή να μαζέψει σε ένα αρχείο όλο το ηχητικό υλικό,αλλά δεν έγινε κάτι μέχρι σήμερα.
-Επειδή το όλον θέμα-και στην έκταση που έλαβε,είναι μία διατριβή υψηλού επιπέδου από μόνο του,προτείνω και προτρέπω κάποιον ΕΘΕΛΟΝΤΗ να αναλάβει αφ΄ενός να συλλέξει σε ΕΝΑ ηχητικό όλο το ακουστικό μέρος και αφ΄ετέρου να μαζέψει από την αρχή όλα τα μηνύματα και να τα κάνει σελίδες είτε εγγράφου είτε εικόνας σε ένα αρχείο[σαν εισήγηση] γιά να διαβάζοντα με μία και εύκολα.
-Αν βρεθεί κάποιος[που να ξέρει και τεχνικά να το κάνει]ας το πεί εξ αρχής και θα αναμένουμε όταν τελειώσει το ΟΛΟΝ έργον.
-ΑΞΙΖΕΙ ο κόπος.Και νομίζω είναι από τις καλλίτερες φάσεις του ψαλτολογίου.Αναμένουμε. Π.ΤΖ
 

haris1963

παλαιότατο μέλος
-Επειδή το όλον θέμα-και στην έκταση που έλαβε,είναι μία διατριβή υψηλού επιπέδου από μόνο του,προτείνω και προτρέπω κάποιον ΕΘΕΛΟΝΤΗ να αναλάβει αφ΄ενός να συλλέξει σε ΕΝΑ ηχητικό όλο το ακουστικό μέρος και αφ΄ετέρου να μαζέψει από την αρχή όλα τα μηνύματα και να τα κάνει σελίδες είτε εγγράφου είτε εικόνας σε ένα αρχείο[σαν εισήγηση] γιά να διαβάζοντα με μία και εύκολα.
-Αν βρεθεί κάποιος[που να ξέρει και τεχνικά να το κάνει]ας το πεί εξ αρχής και θα αναμένουμε όταν τελειώσει το ΟΛΟΝ έργον.

Επειδή τα έχω ήδη μαζεμένα για μια επόμενη εργασία μου, αναλαμβάνω εγώ! :)

Χάρης
 
P

ptz

Guest
Επειδή τα έχω ήδη μαζεμένα για μια επόμενη εργασία μου, αναλαμβάνω εγώ! :)

Χάρης

-Μεγάλε!!!!!!![αυτό μην το συμπεριλάβεις]......
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Εκτέλεση της δοξολογίας από ακολουθία με το Θ. Βασιλικό και Ν. Γιάννου υπάρχει εδώ.
 
Top