ΠΡΟΣΟΧΗ! ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ!
Όσοι θέλουν να ακούσουν κάτι καλό, ας μη μπουν στον κόπο να ανοίξουν τα ηχητικά.
Τελευταία στο φόρουμ επανήλθε η συζήτηση περί της ψαλτικής δεινότητας των μελών σε σχέση με τις κρίσεις τους. Αν και έχω επανειλημμένα πει πως δεν είμαι και κανένας σπουδαίος ψάλτης, ενδεχομένως ενίοτε να φάνηκα υπερφίαλος σε κρίσεις μου (αν και αποφεύγω να κάνω αρνητικά σχόλια για πρόσωπα). Γι’ αυτό είπα να εκτεθώ κι εγώ σε δημόσια ακρόαση.
Σημαντικότερη όμως αφορμή αυτής της κίνησης ήταν η επίσκεψη του Αντώνη Μιχελουδάκη στη Θεσσαλονίκη, μέλους το οποίο εκτιμώ από την αρχή της παρουσίας μου εδώ. Παρά την θέλησή μας αρκεστήκαμε στην τηλεφωνική επικοινωνία και δεν καταφέραμε να συναντηθούμε ή να συμψάλουμε, αφού αυτό θεωρώ πως είναι το πιο ουσιώδες κομμάτι της γνωριμίας μας. Αυτό το κενό θέλω να αναπληρώσω εδώ, προβαίνοντας σε μια ψαλτική αυτοσύσταση. Αφού δεν μπορούμε να συμψάλλουμε, τουλάχιστον μπορούμε να γνωρίσουμε τους άλλους ψαλτικά έστω και έτσι, παίρνοντας μια μυρουδιά.
Γνωρίζοντας καλά την τέχνη του αυτοσαρκασμού δε διστάζω να εκτεθώ και ζητώ την κριτική σας, με ιδιαίτερη έμφαση στα αρνητικά σχόλια. Συνήθως αυτά είναι ωφέλιμα. Ή τουλάχιστον δε θέλω συγκαταβατικά ψεύτικα θετικά σχόλια «στηριγμού».
Δυστυχώς η ψαλτική μαθητεία μου σταμάτησε το 2003 (με ελάχιστες πιθανότητες να συνεχιστεί) και έκτοτε ψαλτικά ακούω σχεδόν μόνο τον εαυτό μου (εννοώ ζωντανά και όχι από ηχογραφήσεις). Στο ναό που ψάλλω είμαι πολύ συχνά μόνος μου ή έχω κάποιους βοηθούς που εναλλάσσονται.
Ως εκ τούτου αντιλαμβάνεστε πως για καθέναν που θα μπει στον κόπο να ακούσει και να πει 1-2 σχόλια (δημόσια ή με πμ) θα είμαι ευγνώμων. (ρυθμός, διαστήματα, αναλύσεις, ύφος και ό,τι άλλο θέλετε)
Οι ηχογραφήσεις είναι από πέρσι με δανεικό μηχανηματάκι και χαμηλής ποιότητας.
Όσοι θέλουν να ακούσουν κάτι καλό, ας μη μπουν στον κόπο να ανοίξουν τα ηχητικά.
Τελευταία στο φόρουμ επανήλθε η συζήτηση περί της ψαλτικής δεινότητας των μελών σε σχέση με τις κρίσεις τους. Αν και έχω επανειλημμένα πει πως δεν είμαι και κανένας σπουδαίος ψάλτης, ενδεχομένως ενίοτε να φάνηκα υπερφίαλος σε κρίσεις μου (αν και αποφεύγω να κάνω αρνητικά σχόλια για πρόσωπα). Γι’ αυτό είπα να εκτεθώ κι εγώ σε δημόσια ακρόαση.
Σημαντικότερη όμως αφορμή αυτής της κίνησης ήταν η επίσκεψη του Αντώνη Μιχελουδάκη στη Θεσσαλονίκη, μέλους το οποίο εκτιμώ από την αρχή της παρουσίας μου εδώ. Παρά την θέλησή μας αρκεστήκαμε στην τηλεφωνική επικοινωνία και δεν καταφέραμε να συναντηθούμε ή να συμψάλουμε, αφού αυτό θεωρώ πως είναι το πιο ουσιώδες κομμάτι της γνωριμίας μας. Αυτό το κενό θέλω να αναπληρώσω εδώ, προβαίνοντας σε μια ψαλτική αυτοσύσταση. Αφού δεν μπορούμε να συμψάλλουμε, τουλάχιστον μπορούμε να γνωρίσουμε τους άλλους ψαλτικά έστω και έτσι, παίρνοντας μια μυρουδιά.
Γνωρίζοντας καλά την τέχνη του αυτοσαρκασμού δε διστάζω να εκτεθώ και ζητώ την κριτική σας, με ιδιαίτερη έμφαση στα αρνητικά σχόλια. Συνήθως αυτά είναι ωφέλιμα. Ή τουλάχιστον δε θέλω συγκαταβατικά ψεύτικα θετικά σχόλια «στηριγμού».
Δυστυχώς η ψαλτική μαθητεία μου σταμάτησε το 2003 (με ελάχιστες πιθανότητες να συνεχιστεί) και έκτοτε ψαλτικά ακούω σχεδόν μόνο τον εαυτό μου (εννοώ ζωντανά και όχι από ηχογραφήσεις). Στο ναό που ψάλλω είμαι πολύ συχνά μόνος μου ή έχω κάποιους βοηθούς που εναλλάσσονται.
Ως εκ τούτου αντιλαμβάνεστε πως για καθέναν που θα μπει στον κόπο να ακούσει και να πει 1-2 σχόλια (δημόσια ή με πμ) θα είμαι ευγνώμων. (ρυθμός, διαστήματα, αναλύσεις, ύφος και ό,τι άλλο θέλετε)
Οι ηχογραφήσεις είναι από πέρσι με δανεικό μηχανηματάκι και χαμηλής ποιότητας.