Γιώργος Μ.
Γιώργος Μπάτζιος
Φίλτατε Δημήτρη,Σχετικά με τον τίτλο : ένα κλασικό Δοξαστικό παύει να είναι κλασικό όταν δεν παρουσιάζεται στην κλασική του μορφή. Η κλασικότητα ενός μαθήματος δεν αφορά μόνο στις γραμμές αλλά και στη σημειογραφία και τη μορφή που παρουσιάζεται.
Φιλότιμη η προσπάθειά σας να διοχετεύ(σ)ετε στο φόρουμ καρα-σεσημασμένα μαθήματα παλαιών διδασκάλων, αλλά και ο χωρισμός είναι πολύ συζητήσιμος και η παρασήμανση των έλξεων έχει σοβαρά αμφισβητηθεί. Οι παιδαγωγικοί λόγοι που επικαλείστε ("με βοηθά στην παρούσα φάση για αυτό το έκανα") και η "αδυναμία" να διαβάσετε Στανίτσα και Καραμάνη, δεν βοηθούν ιδιαίτερα (ως επιχειρήματα) στην παράκαμψη του αντικειμενικού προβλήματος.
ΥΓ. Ο σεβασμός του Χρήστου (Τσακίρογλου) στα κλασικά μαθήματα, όταν αντιγράφει, θα πρέπει να λειτουργεί παραδειγματικά για όλους μας!
για τα μεν όρια του προσδιορισμού "κλασικός" αποφανθήτωσαν οι ειδικοί και στο κάτω κάτω ας αλλάξει και ο τίτλος, για να μην υπάρχουν ενστάσεις (αν και νομίζω ότι μπήκε απλώς για αντιδιαστολή προς τα αντίστοιχα μαθήματα άλλων συνθετών που ανέβηκαν εσχάτως στο φόρουμ).
Για τη διάθεση όμως που λανθάνει στο μήνυμά σου περί πιθανόν στοχευμένης διοχέτευσης υλικού επικαλούμενης λογικοφανή επιχειρήματα λέω το εξής: ό, τι δίνει κανείς ευπρόσδεκτο είναι (και δίνει κανείς αυτό που έχει ή ξέρει να φτιάχνει, καλώς ή κακώς). Πόσο μάλλον προκειμένου για μέλος που έχει δώσει δείγματα γραφής αγνής ψυχής.
Last edited: