14. Ἀκολουθία Ἁγίου Οὐαλεντίνου Ἱερομάρτυρος Ἐπισκόπου Τέρνι

[evangelos]

Απολυτίκιο κοινό για ιερομάρτυρες

Ἦχος δ´. Ταχὺ προκατάλαβε.
Καὶ τρόπων μέτοχος, καὶ θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τὴν πρᾶξιν εὗρες θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν· διὰ τοῦτο τὸν λόγον τῆς ἀληθείας ὀρθοτομῶν, καὶ τῇ πίστει ἐνήθλησας μέχρις αἵματος, Ἱερομάρτυς (Οὐαλεντῖνε). Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

Ο Άγιος Ουαλεντίνος (Βαλεντίνος), επίσκοπος Τέρνι της Ιταλίας, είναι ορθόδοξος άγιος προ του σχίσματος, όπως η Αγία Παρασκευή και πολλοί άλλοι. Αν δεν κάνω λάθος είχε βοηθήσει ένα ζευγάρι ερωτευμένων νέων, ενός λεγεωνάριου εθνικού και μιας κοπέλας χριστιανής. Βάπτισε τον λεγεωνάριο και τους πάντρεψε. Αυτή ήταν η αιτία της καταδίκης του από τον αυτοκράτορα και ο στέφανος του μαρτυρίου.

Αυτήν την όμορφη παράδοση της δυτικής Ρωμαϊκής εκκλησίας την έχει οικιοποιηθεί το Βατικανό και από εκεί διαδόθηκε σε όλον τον κόσμο σαν ημέρα εορτής των ερωτευμένων. Πολύ συχνά ακούμε κι από κληρικούς ότι ο Βαλεντίνος είναι της παπικής εκκλησίας και όλα αυτά δεν ανήκουν στην ορθοδοξία κλπ κλπ. Έτσι ενώ ό άγιος των ερωτευμένων είναι και δικός μας άγιος δεν τον αναγνωρίζουμε και αναθέτουμε αυτόν τον ρόλο σε άλλους αγίους όπως στον άγιο Υάκινθο στην Κρήτη.

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Ψάχνοντας πρόχειρα για το θέμα του "προστάτου αγίου των ερωτευμένων" βρήκα τα κάτωθι.

Βρήκα και άλλες εκδοχές για την ύπαρξη του Αγίου Βαλεντίνου...

Ο Άγιος Βαλεντίνος γεννήθηκε στην πόλη Terni της Ιταλίας γύρω στο 175 μ.Χ. Έγινε ο πρώτος επίσκοπος το 197 μ.Χ. και πέθανε στις 14 Φεβρουαρίου του 273 μ.Χ. Η παγκόσμια φήμη του οφείλεται στον θρύλο, που γεννήθηκε στις Αγγλοσαξονικές χώρες, και λέει ότι συνήθιζε να δωρίζει στους νέους επισκέπτες του ένα λουλούδι από τον κήπο του. Σε δύο απ' αυτούς γεννήθηκε η αγάπη που τους έφερε σε γάμου κοινωνία και έζησαν τόσο ευτυχισμένοι ώστε και άλλοι νέοι έκτοτε ακολούθησαν το παράδειγμά τους, επισκεπτόμενοι το Terni.

Σύμφωνα με ένα άλλο θρύλο ο Άγιος Βαλεντίνος ήταν ένας φυλακισμένος σε μια από τις Ρωμαϊκές φυλακές που ερωτεύτηκε την κόρη του δεσμοφύλακά του, γεγονός που τον οδήγησε στην εκτέλεσή του. Λίγο πριν πεθάνει άφησε στην κόρη του δεσμοφύλακα ένα γράμμα αγάπης με την υπογραφή «from your Valentine» (από τον Βαλεντίνο σου), φράση που έχει μείνει μέχρι και σήμερα. Όσο κι αν οι δυτικές μας, πλέον, συνήθειες, επιβάλλουν τη γιορτή του έρωτα στις 14 Φεβρουαρίου, η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία επιμένει πως ο Άγιος Βαλεντίνος είναι ξενόφερτο "προϊόν", αντιπροτείνοντας στους ερωτευμένους τον Άγιο Υάκινθο, ως Άγιο των ερωτευμένων που γιορτάζει στις 3 Ιουλίου.

ημερολόγιο φθάνει τον Φεβρουάριο, αρχίζουμε να σκεφτόμαστε την αγάπη. Ο Φεβρουάριος για αιώνες έχει υποδειχθεί ο μήνας για τους εραστές, με τον αρχικό εορτασμό στις 14 Φεβρουαρίου, ημέρα βαλεντίνων του ST.
Στέλνουμε κάρτες, λουλούδια, και γλυκά.
Η ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου μας υπενθυμίζει να πούμε στους αγαπημένους πόσο φροντίζουμε για αυτούς.

Αλλά έχετε σκεφτεί για την ιστορία της γιορτής; Ξέρετε γιατί η 14 Φεβρουαρίου καλείται ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου και πώς αναπτύχθηκε η παράδοση της αποστολής των καρτών; Πώς αυτή η ημέρα συνδέθηκε για πάντα με την αγάπη;

Η ημέρα του Αγ.Βαλεντίνου δημιουργήθηκε αρχικά ως υποκατάστατο.
Στον πέμπτο αιώνα μ.χ, η καθολική εκκλησία προσπάθησε να απελευθερωθεί από μια κοινή ειδωλολατρική ιεροτελεστία γονιμότητας στην οποία οι Ρωμαίοι συμμετείχαν από τον τέταρτο αιώνα π.χ. Κάθε χρόνο οι Ρωμαίοι γιόρταζαν, ενός νέου άνδρα την τελετή μετάβασης στο Θεό Lupercus, με μια λαχειοφόρο αγορά στα μέσα Φεβρουαρίου.
Τα ονόματα των πρόθυμων νέων κοριτσιών τοποθετούνταν σε ένα κουτί και ανασύρονταν τυχαία από τα έφηβα αγόρια.
Από αυτήν την λαχειοφόρο αγορά ένας νεαρός άνδρας διοριζόταν σε σύντροφο μιας νέας γυναίκας για την αμοιβαία ευχαρίστησή τους (συχνά σεξουαλική) και για τη διάρκεια ενός έτους.
Καθώς ο χριστιανισμός διαδώθηκε οι ηγέτες της εκκλησίας αποφάσισαν να απομακρύνουν αυτήν την πρακτική με την επιλογή ενός Αγίου "εραστή" για να αντικαταστήσουν το Θεό Lupercus.
Επέλεξαν το Βαλεντίνο, έναν επίσκοπο που μαρτύρησε τον τρίτο αιώνα μ.χ. με αιτία την αγάπη.
Ο αυτοκράτορας Claudius το 270 μ.χ είχε εκδώσει νόμο απαγορεύοντας το γάμο επειδή θεωρούσε ότι τα παντρεμένα άτομα έκαναν "φτωχούς στρατιώτες", μην θέλοντας να αφήσουν τις οικογένειές τους για να πάνε στη μάχη.
Ο Βαλεντίνος, επίσκοπος της Interamna, διαφώνησε με τον αυτοκράτορα και προσκάλεσε τους νέους εραστές για να τελέσουν μυστικό γάμο. Όταν ο Claudius διαπίστωσε ότι ο Βαλεντίνος εκτελούσε τις μυστικές τελετές γάμου, τον συνέλαβε και τον έφερε μπροστά του. Όταν ο Βαλεντίνος αρνήθηκε να αλλάξει τις απόψεις του και να αρνηθεί το χριστιανισμό, ρίχτηκε στη φυλακή για να εκτελεστεί. Το Φεβρουάριο του 270, ο Βαλεντίνος κτυπήθηκε, λιθοβολίθηκε και έπειτα αποκεφαλίστηκε.

Η παράδοση μας λέει ότι ενώ ο Βαλεντίνος ήταν στη φυλακή αλληλογραφούσε με όσους ήταν υπό τη φροντίδα του με την αποστολή επιστολών και σημειώσεων αγάπης σε ανθρώπους που ανήκαν στην κοινότητα του. Επίσης θεωρείται ότι ενώ ήταν στη φυλακή ο επίσκοπος ερωτεύτηκε με την τυφλή κόρη του δεσμοφύλακα, Asterius και ότι ο Θεός του επέτρεψε να αποκαταστήσει ως εκ θαύματος την όρασή της. Η παράδοση μας λέει, επίσης, ότι το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του σε εκείνην περιείχε τη φράση "From Your Valentine".

Το 496 μ.χ, ο πάπας Gelasius απαγόρεψε το φεστιβάλ Lupercian, αλλά έξυπνα διατήρησε τη λαχειοφόρο αγορά, επειδή γνώριζε την αγάπη του Ρωμαίου για τα παιχνίδια της πιθανότητας, αλλά τώρα αντί των ονομάτων των γυναικών στο κουτί, υπήρξαν τοποθετημένα ονόματα Αγίων. ¶ντρες και γυναίκες από κοινού τράβηξαν λαχνό και για το επερχόμενο έτος ανέμεναν για να μιμηθούν τη ζωή του Αγίου του οποίου το ονόμα είχαν ανασύρει...
.. και ο βαλεντίνος του ST προωθήθηκε ως επιτηρητής στο όλο θέμα.
Πήρε κάποιο χρόνο ώστε αυτήν η νέα παράδοση να εδραιωθεί, αλλά τελικά, όλο και περισσότεροι Ρωμαίοι σταμάτησαν το φεστιβάλ Lupercian και το αντικατέστησαν με την ST Valentine day

Ενώ η λαχειοφόρος αγορά Lupercian αντικαταστάθηκε, οι περισσότεροι Ρωμαίοι νεαροί άνδρες δεν ικανοποιήθηκαν συνολικά με τη λαχειοφόρο αγορά των ονομάτων των Αγίων. Αντ' αυτού οι νεαροί άνδρες καθιέρωσαν τη συνήθεια να προσφέρουν στις γυναίκες που θαύμαζαν και επιθύμησαν να φλερτάρουν χειρόγραφους χαιρετισμούς αγάπης στις 14 Φεβρουαρίου.
Οι κάρτες έγιναν γνωστές ως κάρτες της ημέρας του Βαλεντίνου

Τα τελευταία χρόνια έκανε την εμφάνισή της μια καινούργια γιορτή, η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, προστάτη των ερωτευμένων. Τα μαγαζιά στην αγορά, κυρίως τα ανθοπωλεία και τα είδη δώρων, κάνουν χρυσές δουλειές, οι τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές έχουν με κάτι να ασχολούνται, αλληλοστέλνονται ή αλληλοδίνονται χαμόγελα και φιλιά, ξανάρχονται στην επιφάνεια ή και στέλνονται στις μέρες μας μέσω του διαδικτύου και των κινητών υποσχέσεις για αιώνιες αγάπες. Τούτος ο «Άγιος», ο Βαλεντίνος, είναι αλλιώτικος απ’ όλους τους άλλους, δεν θέλει λειτουργίες και κεριά, μάλλον ηδονίζεται μονάχα με καρδούλες κι ερωτικά; Πότε υπήρξε, αν υπήρξε, και πώς καθιερώθηκε το συγκεκριμένο πρόσωπο ή όνομα ως «Άγιος των ερωτευμένων»;
Ο Ορθόδοξος Έλληνας, όσο κι αν ψάξει στο εκκλησιαστικό ημερολόγιο, στις 14 Φεβρουαρίου, δεν θα βρει τον εν λόγω «Άγιο», ούτε όμως και θα ‘βρει άλλον σε άλλη ημερομηνία με το ίδιο όνομα. Όσο κι αν ψάξουμε σε ευρετήρια Αγίων της Ανατολικής Εκκλησίας, ο συγκεκριμένος «Άγιος» είναι ανύπαρκτος, δεν καταγράφεται. Κι αυτό γιατί οι Χριστιανοί της Ανατολής το όνομα Βαλεντίνος, όπως και τα ονόματα Ιούδας και Άρειος, τα είχαν στο περιθώριο, τους θύμιζαν προδοσίες. Τον 2ο αιώνα μ.Χ. ο Αλεξανδρινός Γνωστικός αιρετικός Βαλεντίνος είχε ταλαιπωρήσει αφάνταστα την Εκκλησία του Χριστού… Στο Ρωμαϊκό όμως Μαρτυρολόγιο, της Δύσης, αναφέρονται επτά άγιοι με το όνομα Βαλεντίνος, εκεί η αίρεση του Βαλεντίνου δεν είχε ταλαιπωρήσει τους Χριστιανούς. Οι δύο μάλιστα ήταν Επίσκοποι, οι άλλοι δυο πρεσβύτεροι κι οι άλλοι τρεις λαϊκοί. Είχαν μαρτυρήσει πριν το σχίσμα φυσικά, στα χρόνια των διωγμών.
Θα… απομονώσουμε τον έναν από τους επτά, τον πρεσβύτερο Βαλεντίνο, ελπίζοντας να δώσουμε μια κάποια απάντηση στη …γιορτή των ερωτευμένων. Αυτός -όπως τουλάχιστον έχω διαβάσει σε σοβαρή αρθρογραφία- μαρτύρησε επί αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β΄, στη Ρώμη, το 269 μ.Χ., στις 14 Φεβρουαρίου. Το σώμα του το περισυνέλεξε και το ενταφίασε στον κήπο του σπιτιού της, στη Φλαμινία οδό, η ευγενής Χριστιανή Σαβινέλλα. Επί πάπα Ιουλίου του Α΄ (337- 352) κοντά στον τάφο του Αγίου χτίστηκε προς τιμή του μάρτυρα, Ναός και κοιμητήριο. Τον 11ο αιώνα, άγνωστο πώς, ο Ναός αυτός καταστράφηκε. Το 1888 ο αρχαιολόγος Μαρούκι μελέτησε την υπόθεση, έκαμε ανασκαφές κι έφερε στο φως τα ερείπια του Ναού του Αγίου Βαλεντίνου. Στον τόπο των ερειπίων διαμορφώθηκε ένα μικρό δασάκι, στο οποίο συναντιόντουσαν τα ερωτευμένα ζευγαράκια της Ρώμης. Από εδώ και πέρα αντιλαμβάνεται ο καθένας μας τη συνέχεια. Το εμπορικό δαιμόνιο εργάστηκε άριστα!
Αυτήν την εξήγηση στην υπόθεση της γιορτής του «Αγίου» Βαλεντίνου, ως προστάτη των ερωτευμένων, τη βρίσκω πιο αληθοφανή από τις άλλες δύο, τη μια που κάνει λόγο για έναν καρδιοκατακτητή Iταλοαμερικανό ηθοποιό του αιώνα μας με το όνομα Βαλεντίνο και την άλλη που υποστηρίζει πως η εν λόγω γιορτή είναι αναβίωση των Λουπερκαλίων, δηλαδή μιας ειδωλολατρικής γιορτής που γινόταν στην αρχαία Ρώμη με ιεροτελεστίες και γλέντια που σχετίζονταν με τη γονιμότητα.
Κλείνοντας ας σημειώσω και τα εξής: Καλό θα είναι να μιλάμε στα παιδιά μας για τον έρωτα. Για τον έρωτα όμως εκείνον, που δεν περιορίζεται μόνο στην τριβή των σωμάτων. Ο αληθινός έρωτας είναι κάτι παραπάνω από τη γενετήσια λειτουργία, είναι κοινωνία προσώπων, είναι σοβαρή υπόθεση που έχει στόχο την αιωνιότητα. Κι ας μην ξεχνάμε, εκείνη την όμορφη σκέψη του Αγίου Ιωάννου της Κλίμακος: Είναι ευτυχισμένος όποιος έχει για το Θεό τέτοιο πόθο κι αγάπη, όπως «ο μανικός εραστής» προς την ερωμένη του! Αν θέλουμε, ας ερωτευθούμε και το Θεό.
—————-

Η απορία μου για αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχει "προστάτης άγιος των ερωτευμένων" είναι εάν ήξεραν και πριν από είκοσι -τριάντα χρόνια για την πιο πάνω "γιορτή" και πώς τα κατάφεραν να επιβιώσουν χωρίς προστάτη άγιο τόσα χρόνια.
Και κάτι άλλο: Ότι λέει ένας θρύλος σε κάποιο συναξάρι, δεν σημαίνει ότι είναι και αλήθεια, που πρέπει να την αποδέχεται ο χριστιανός. Πρβλ τον θρύλο με τον δρακοντοκτόνο Άγιο Γεώργιο.
Υ.Γ. Ελπίζω να μην ανοίξει μέγα θέμα και τρανό, γιατί ποιος έχει όρεξη να ασχολείται με τέτοιες ανοησίες σ' ένα σοβαρό φόρουμ όπως το ψαλτολόγιον...

 

[Shota]

Ο Άγιος Ουαλεντίνος (Βαλεντίνος), επίσκοπος Τέρνι της Ιταλίας, είναι ορθόδοξος άγιος προ του σχίσματος, όπως η Αγία Παρασκευή και πολλοί άλλοι. Αν δεν κάνω λάθος είχε βοηθήσει ένα ζευγάρι ερωτευμένων νέων, ενός λεγεωνάριου εθνικού και μιας κοπέλας χριστιανής. Βάπτισε τον λεγεωνάριο και τους πάντρεψε. Αυτή ήταν η αιτία της καταδίκης του από τον αυτοκράτορα και ο στέφανος του μαρτυρίου.

Η μνήμη του στη Ρωσικη Εκκλησια τελείται 30 του Iουλίου (με το παλαιό ημερολόγιο). Οι λεπτομέρειες του βίου του (σχετικό άρθρο εδώ, ο ’Aγιος Δημήτριος του Rostov λέει λίγο-πολύ το ίδιο)... δεν συμπίπτουν με αυτά που λες

Αυτήν την όμορφη παράδοση της δυτικής Ρωμαϊκής εκκλησίας την έχει οικιοποιηθεί το Βατικανό και από εκεί διαδόθηκε σε όλον τον κόσμο σαν ημέρα εορτής των ερωτευμένων.

Δεν νομίζω πως το Βατικανό πιστεύει κάτι τέτοιο.

 

[ΓΙΑΝΝΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΣ]

Βέβαια θα ήταν καλή ιδέα να γίνει κάτι τέτοιο στα αλήθεια γιατί ο Άγιος Βαλεντίνος, επίσκοπος Τέρνι της Ιταλίας, είναι ορθόδοξος άγιος προ του σχίσματος, όπως η Αγία Παρασκευή και πολλοί άλλοι. Αν δεν κάνω λάθος είχε βοηθήσει ένα ζευγάρι ερωτευμένων νέων, ενός λεγεωνάριου εθνικού και μιας κοπέλας χριστιανής. Βάπτισε τον λεγεωνάριο και τους πάντρεψε. Αυτή ήταν η αιτία της καταδίκης του από τον αυτοκράτορα και ο στέφανος του μαρτυρίου.

Ευχαριστούμε για τις πληροφορίες... Να συμπληρώσω όμως ότι η Εκκλησία μας γιορτάζει τη μνήμη του συγκεκριμένου αγίου στις 24 Οκτωβρίου.
Οπότε... για αύριο μένει η ... εμποροπανήγυρις των ... λουλουδάδικων και των ψιλο-δωρο-καταστημάτων (κόκκινες καρδούλες και ... λούτρινα ζωάκια, που έχουν την ... τιμητική τους) στα οποία ευχόμαστε... καλές δουλειές, (που δεν το βλέπω - κρίση γαρ) και ... καλές ξυλιές (που λέει κι ο Καραγκιόζης).
Όσο για ... καταβασία, αρκούν οι ... τρεις πρώτες λέξεις του πρώτου ειρμού της 6ης Ιανουαρίου.... (και ο νοών νοείτω...):wink:

 

[kkokkino]

Κατά τους λατίνους ήταν δύο Άγιοι με το όνομα Βαλεντίνος, ο ένας επίσκοπος και ο άλλος πρεσβύτερος, με κοινή ημέρα μνήμης (14 Φεβρουαρίου - στη δύση έχουν και άλλους Αγίους Βαλεντίνους που έζησαν τον 3ο-4ο αι. αλλά με μνήμη σε άλλες ημερομηνίες), και με το χρόνο επεκράτησε η μνήμη ενός "Αγίου Βαλεντίνου" με κάπως συγκεχυμένο πλέον συναξάρι (αυτά από μνήμης, τα θυμάμαι από μία μικρή έρευνα στο internet που είχα κάνει παλαιότερα και δε μπορώ να παραθέσω πηγές).
Με αφορμή τα παραπάνω posts ξαναμπήκα στο "ψαχτήρι" και βρήκα από την ιστοσελίδα της Orthodox Church in America τη σελίδα αυτή
http://ocafs.oca.org/FeastSaintsLife.asp?FSID=101926 για τον πρεσβύτερο όπου αναφέρει τη μνήμη του στις 6 Ιουλίου και τη σελίδα http://ocafs.oca.org/FeastSaintsLife.asp?FSID=102148 για τον επίσκοπο, με μνήμη στις 30 Ιουλίου. Δεν αναφέρει όμως από πού προέκυψαν αυτές οι ημερομηνίες (αν έχουμε πηγές).
Επίσης οι λατίνοι έχουν στην Βασιλική της Santa Maria in Cosmedin* στη Ρώμη την (τουλάχιστον κατ' αυτούς) κάρα του Αγίου Βαλεντίνου, δεν αναφέρει αν είναι του επισκόπου ή του πρεσβυτέρου (φωτογραφία εδώ http://www.flickr.com/photos/mymuk/4309792444).

*Η εκκλησία πήρε το προσωνύμιο "cosmedin" από την ελληνική λέξη "κοσμίδιον", για το κάλλος του ναού, ο οποίος "κοσμήθηκε" από έλληνες μοναχούς που κατέφυγαν εκεί κατά την περίοδο των διωγμών από τους εικονομάχους (κατά τη wikipedia)

Edit: Εδώ http://www.facebook.com/photo.php?fbid=183513538354597&set=o.109698339073367 αναφέρεται ότι

Μετά το μαρτύριο κάποιοι χριστιανοί περιμάζεψαν το σώμα του αγίου και λίγο από το αίμα του σε κάποιο φιαλίδιο. Το σώμα του Μάρτυρα μεταφέρθηκε και θάφτηκε στις Κατακόμβες της αγίας Πρίσκιλλας, τόπο κατεξοχήν ενταφιασμού των μαρτύρων. Με την πάροδο του χρόνου, κατά κάποιο τρόπο «λησμονήθηκε» δεδομένου ότι σχεδόν καθημερινά ενταφιάζονταν σε αυτές τις κατακόμβες νέοι μάρτυρες για αρκετούς αιώνες. Η ανάμνηση όμως του μαρτυρίου του αγίου Βαλεντίνου παρέμεινε ζωηρή, ιδιαίτερα στην τοπική Εκκλησία της Ρώμης. Επίσημα η μνήμη του αγίου Βαλεντίνου θεσπίστηκε το 496 από τον Πάπα άγιο Γελάσιο.
Έτσι περνούν 15 αιώνες και φθάνουμε στα 1815 οπότε η θεία βούληση έμελλε να «ταράξει» την αιώνια ανάπαυση του αγίου. Τότε τα λείψανα δωρήθηκαν από τον Πάπα σε κάποιον ευγενή Ιταλό ιερέα (κατά την συνήθεια της εποχής). Ύστερα τα λείψανα «χάνονται» πάλι μέχρι το 1907 οπότε τα ξαναβρίσκουμε στη Μυτιλήνη! στο ρωμαιοκαθολικό ναό της Παναγίας. Φαίνεται πως μετά το θάνατο του κληρικού αυτού κάποιος απόγονος του ο οποίος είχε κληρονομήσει τα λείψανα πρέπει να μετανάστευσε στη Μυτιλήνη, στην οποία τότε υπήρχε ακμάζουσα κοινότητα δυτικό-ευρωπαίων ρωμαιοκαθολικών Χριστιανών. Εκεί λοιπόν παραμένουν μέχρι και το 1990 οπότε και μεταφέρονται στην Αθήνα στο ναό των αγίων Φραγκίσκου και Κλάρας της Ιταλικής παροικίας, όπου και βρίσκονται μέχρι σήμερα.
Αρχικά θα πρέπει να πούμε πως επαρκή στοιχεία για την εθνική καταγωγή του αγίου δεν υπάρχουν εκτός κάποιες (αποχρώσες) ενδείξεις πως ο άγιος ήταν ελληνικής καταγωγής. Ενδεικτικά θα αναφέρουμε πως η αρχαιότερη απεικόνιση του αγίου που φέρει την επιγραφή «O ΑΓΙΟC BAΛΕΝΤΙΝΟC» στα ελληνικά, βρίσκεται στην εκκλησία της Παναγίας της Αρχαίας (Santa Maria Antiqua) του 6ου αιώνα η οποία ήταν η ενορία των Ελλήνων της Ρώμης. Στο ναό αυτό τιμούσαν ιδιαίτερα τους Έλληνες αγίους και γενικά τους εξ’ Ανατολής. Την αγιογράφηση και την ανακαίνιση του ναού είχε παραγγείλει ο Έλληνας Πάπας Ιωάννης ο Ζ’ (705-707) και την τελείωσαν οι διάδοχοί του, μεταξύ των οποίων ο τελευταίος Έλληνας Πάπας Ρώμης Ζαχαρίας (741-752). Ίσως όμως δεν είναι τυχαίο ότι μετά από 17 αιώνες τα λείψανα ήρθαν στην Ελλάδα. Το θέμα όμως εδώ χωρά ακόμη πολύ έρευνα.

 

[Π. Δαβίδ]

Βέβαια θα ήταν καλή ιδέα να γίνει κάτι τέτοιο στα αλήθεια γιατί ο Άγιος Βαλεντίνος, επίσκοπος Τέρνι της Ιταλίας, είναι ορθόδοξος άγιος προ του σχίσματος, όπως η Αγία Παρασκευή και πολλοί άλλοι. Αν δεν κάνω λάθος είχε βοηθήσει ένα ζευγάρι ερωτευμένων νέων, ενός λεγεωνάριου εθνικού και μιας κοπέλας χριστιανής. Βάπτισε τον λεγεωνάριο και τους πάντρεψε. Αυτή ήταν η αιτία της καταδίκης του από τον αυτοκράτορα και ο στέφανος του μαρτυρίου.

Aкоλουθία για έναν Ιερομάρτυρα (από το βιβλίο της Ρωσικής Εκκλησίας "Γενικό Μηναίο").


Εἰς τό, Κύριε ἐκέκραξα, ἱστῶμεν Στίχους ς´ καὶ ψάλλομεν Στιχηρὰ Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος. Ἦχος α´ Πανεύφημοι μάρτυρες

Θεόφρον μακάριε βαφαῖς, τοῦ οἰκείου αἵματος, τὴν ἱεράν σου καὶ ἔνθεον, στολὴν ἐφαίδρυνας· ἐκ δυνάμεως γάρ, εὐσεβῶς εἰς δύναμιν, εἰς δόξαν ἀπὸ δόξης προβέβηκας· καὶ νῦν ἱκέτευε, δωρηθῆναι ταῖς ψυχαîς ἡμῶν, τὴν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος. (Δίς)

Θυσίαν τὸ πρότερον Θεῷ, φέρων τὴν ἀναίμακτον, ὡς ἱερεὺς ἐννομώτατος, ὡς ὁλοκάρπωμα, καὶ δεκτὴν θυσίαν, σεαυτὸν δι᾿ αἵματος, ὡς Μάρτυς ἀληθέστατος ὕστερον, Χριστῷ προσήγαγες, θεορρῆμον πανσεβάσμιε, ὃν δυσώπει, ὑπὲρ τῶν ὑμνούντων σε. (Δίς)

Μαρτύρων στρατεύματα Χριστῷ, Πάτερ προσενήνοχας, ταῖς ὑποθήκαις σου ἒνδοξε, καὶ παραινέσεσι, νουθετῶν διδάσκων, καὶ σαφὲς ὑπόδειγμα, θεόφρον σεαυτὸν παρεχόμενος· μεθ᾿ ὧν ἱκέτευε, δωρηθῆναι ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, τὴν εἰρήνην, καὶ τὸ μέγα ἔλεος. (Δίς)

Δόξα... Ἦχος πλ. β᾿

Ἱερεὺς ἐννομώτατος, μέχρι τέλους σου ἐχρημάτισας μάκαρ ..........· ἱερουργῶν γὰρ τὰ θεῖα καὶ ἄρρητα μυστήρια, τὸ αἷμα ἐξέχεας ὑπὲρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, καὶ θῦμα εὐπρόσδεκτον αὐτῷ προσήγαγες· διὸ παρρησίαν ἔχων πρὸς αὐτόν, ἐκτενῶς ἱκέτευε, ὑπὲρ τῶν πίστει καὶ πόθῳ τελούντων, τὴν ἀεισέβαστον μνήμην σου, καὶ τῶν αὐτήν γεραιρόντων, ῥυσθῆναι πειρασμῶν, καὶ παντοίων κινδύνων καὶ περιστάσεων.

Καὶ νῦν... Θεοτοκίον

Ἀναγνώσματα είς ἱεράρχας (γιά ἐπίσκοπο) ἢ μάρτυρας (γιά ἱερέα).

ΑΠΟΣΤΙΧΑ. Στιχηρὰ Προσόμοια τοῦ Ἱερομάρτυρος.

Ἦχος πλ. β' Ὅλην ἀποθέμενοι
Ἐν αἵματι βάψας σου, τὴν ἱερὰν διπλοΐδα, εἰσῆλθες εἰς ἅγια, τῶν ἁγίων ἅγιος σὺ γενόμενος, ......... ἔνδοξε, καὶ σαφῶς πάντοτε, ἀπολαύεις τῆς θεώσεως, ὡραϊζόμενος, καὶ τῷ μαρτυρίῳ λαμπόμενος, καὶ ἄγγελος δεικνύμενος, ταῖς καθαρωτάταις μεθέξεσιν· ὅθεν σε τιμῶμεν, καὶ πόθῳ ἑορτάζομεν τὴν σήν, ἱερωτάτην πανήγυριν, ἀξιομακάριστε.

Στιχ. ΔΙΚΑΙΟΣ ΩΣ ΦΟΙΝΙΞ...

Σιδήρῳ πεδούμενος, ἀνεμποδίστως τὴν τρίβον, διώδευσας Ὅσιε, τὴν πρὸς τὴν οὐράνιον πόλιν φέρουσαν, τὰ σεπτὰ στίγματα, ....... πάνσοφε, ὥσπερ κόσμον περικείμενος, ἐν ᾗ γενόμενος, οἷα νικητὴς ἀληθέστατος, καὶ Μάρτυς ἀπαράτρωτος, καὶ ἱερουργὸς ἱερώτατος, μέλπεις σὺν Ἀγγέλοις, μελῴδημα τὸ θεῖον καθαρῶς· Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος, Τριὰς ὁμοούσιε.

ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΙΔΙΟΜΕΛΟΝ (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΑ "ΚΟΥΦΑ" ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΥΜΝΟΓΡΑΦΙΑΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ!"

Στιχ. ΠΕΦΥΤΕΥΜΕΝΟΣ ΕΝ ΤΩ ΟΙΚΩ ΚΥΡΙΟΥ

Ἦχος πλ. β'

Βάσιμον κρηπῖδα ἡ Ἐκκλησία κέκτηται, τοὺς ἱερούς σου ἀγῶνας, Ἱερομάρτυς ........· ἣν καὶ φυλάττοις ἀκράδαντον, καὶ ἀνεπιβούλευτον ἐκ λύκων κραταιῶν, κηρύττουσαν τὰς ἀριστείας σου, καὶ μεγαλύνουσαν τὰ σά παθήματα, ἃ διά τόν νόμον τοῦ Χριστοῦ, ὑπέμεινας μακάριε.

Τα λοιπά προσεχώς!

YΓ Οι ύμνοι του εσπερινού προέρχονται από τις ακολουθίες των Αγ. Ανθίμου και Βαβύλα.

 

[Shota]

ΡΚ επιστήμη (άρθρο από το Lexikon für Theologie und Kirche).

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Συνεχίζω (ως μη ώφελε), αφού βρήκα τυχαίως ακόμα κάποια στοιχεία. Εκ της ιστοσελίδος Συμβολή.

http://www.symbole.gr/forum/viewtopic.php?f=71&t=346

 

[domesticus]

Και κάτι άλλο: Ότι λέει ένας θρύλος σε κάποιο συναξάρι, δεν σημαίνει ότι είναι και αλήθεια, που πρέπει να την αποδέχεται ο χριστιανός. Πρβλ τον θρύλο με τον δρακοντοκτόνο Άγιο Γεώργιο.[/B]
Υ.Γ. Ελπίζω να μην ανοίξει μέγα θέμα και τρανό, γιατί ποιος έχει όρεξη να ασχολείται με τέτοιες ανοησίες σ' ένα σοβαρό φόρουμ όπως το ψαλτολόγιον...

Προσοχὴ στὰ περὶ θρύλων καὶ περὶ συναξαρίων γιατὶ ἄν τὸ πιάσουμε σοβαρὰ θὰ σκανδαλισθεῖτε πολὺ καὶ σεῖς προσωπικὰ καὶ ἄλλοι συνάδελφοι γιὰ διάφορες περιπτώσεις, γι᾿ αὐτὸ καλὰ κάνετε καὶ γράφετε νὰ μὴν ἀνοίξει θέμα, μολονότι συνεχίζετε νὰ ἀνεβάζετε ...

 

[Παναγιώτης]

Ότι λέει ένας θρύλος σε κάποιο συναξάρι, δεν σημαίνει ότι είναι και αλήθεια, που πρέπει να την αποδέχεται ο χριστιανός. Πρβλ τον θρύλο με τον δρακοντοκτόνο Άγιο Γεώργιο.[/B]
Υ.Γ. Ελπίζω να μην ανοίξει μέγα θέμα και τρανό, γιατί ποιος έχει όρεξη να ασχολείται με τέτοιες ανοησίες σ' ένα σοβαρό φόρουμ όπως το ψαλτολόγιον...

Ελπίζω ότι το υστερόγραφο ατυχώς γράφτηκε και ότι επιθυμείτε συζήτηση επί των όσων γράφετε... (δεν με ενδιαφέρουν τα του Βαλεντίνου να το ξεκαθαρίσω)

Για ποιον λόγο δεν πρέπει να αποδέχεται ο Χριστιανός τον θρύλο με τον δρακοντοκτόνο Άγιο Γεώργιο; Ρωτάω από άγνοια, δεν γνωρίζω, έχει βρεθεί κανένας Θεολόγος που να υποστηρίζει ότι αυτά που απεικονίζει η αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου είναι παραμύθια;

Να υποθέσω ότι η ύπαρξη του δράκοντα είναι που θεωρείται ανοησία; Ιδού στην φωτογραφία ο δράκοντας Komodo που τον είδα το 2004 σε ζωολογικό κήπο στο Τέξας. Βἐβαια αυτός ο δράκος είναι την σημερινή εποχή στην Ινδονησία, αλλά αυτό δεν αποκλείει την ύπαρξη δρακόντων και σε άλλες περιοχές του πλανήτη τα παλαιά τα χρόνια. Εδώ στην Νεμέα, είχαμε λιοντάρια προ Χριστού.

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Για ποιον λόγο δεν πρέπει να αποδέχεται ο Χριστιανός τον θρύλο με τον δρακοντοκτόνο Άγιο Γεώργιο; Ρωτάω από άγνοια, δεν γνωρίζω, έχει βρεθεί κανένας Θεολόγος που να υποστηρίζει ότι αυτά που απεικονίζει η αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου είναι παραμύθια;

Αγαπητέ Παναγιώτη, πρώτα απ΄ όλα δεν είναι τυχαίο που κι εσύ ο ίδιος -όπως και όλοι - μιλάς για θρύλο.
Ως προς το αν βρέθηκε κανένας θεολόγος να υποστηρίξει ότι αυτά που απεικονίζει η αγιογραφία είναι παραμύθια, μπορώ πρόχειρα να θυμηθώ τον πρώην Λεοντοπόλεως Σωφρόνιο, ο οποίος ασχολήθηκε όσον ουδείς ίσως άλλος με την αγιολογία, και ο οποίος κάπου εξέφραζε την αγωνία του διερωτώμενος ποιος θα βρεθεί που θα μπορέσει να αποκαθάρει τα συναξάρια από τις τόσες μη μεμαρτυρημένες και υπερβολικές ή θρυλικές πληροφορίες που περιέχουν. Εννοείται ότι γράφω από μνήμης και όχι όπως ακριβώς είχε εκφρασθεί ο πρώην Λεοντοπόλεως.
Αρκετά στοιχεία θα βρεις στην Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια, στον τέταρτο τόμο. Μεταξύ άλλων μπορείς να διαβάσεις ότι παρόμοιοι μύθοι υπάρχουν και ελληνικοί και άλλων λαών. Κατά τον Ν. Γ. Πολίτη, αυτή η παράδοση είναι προφανώς "ομοία προς την αρχαίαν ελληνικήν του Περσέως, ελευθερώσαντος την προς βοράν του κήτους εκτειθεμένην Ανδρομέδα και προς την εκ ταύτην ίσως μεταπλασθείσαν της απελευθερώσεως της Ησιόνης υπό του Ηρακλέους".

Υ. Γ. Το βιβλίο σου για το τυπικόν του Όρθρου υπάρχει και στην Κύπρο;

 

[Παναγιώτης]

Αγαπητέ Κωνσταντίνε, το είπα θρύλο επειδή το είπες πρώτος εσύ, δεν έδωσα τόσο πολύ βάση σε τέτοια λεπτομέρεια στην έκφρασή μου. Το αλλάζω σε «ιστορία» του δρακοντοκτόνου Αγίου Γεωργίου. Δεν φαντάζεσαι την έκπληξή μου όταν κοιτάζοντας αυτό το αιμοβόρο ζώο (2-3 μέτρα ζώο) στον ζωολογικό κήπο (ήταν και κλειστό πίσω από χοντρή τζαμαρία) έγραφε το όνομά του dragon! Και μου ήρθε κατευθείαν στο νου η αγιογραφία του Αγίου Γεωργίου!

Σε άλλες αγιογραφίες ο δράκος φαίνεται να έχει δύο πόδια, σε άλλες τέσσερα: http://agioritikovima.blogspot.com/2010_04_22_archive.html (...μιας και αναφέρθηκα στα λιοντάρια της Νεμέας, λιοντάρια υπήρχαν και στην Ρώμη (μαρτύριο Αγίου Ιγνατίου Θεοφόρου), στην Βαβυλώνα (Προφήτης Δανιήλ στον λάκκο), κλπ. για να δείξω ότι ο κόσμος δεν ήταν όπως είναι σήμερα, και ότι για μας τώρα φαντάζει αστείο η ύπαρξη λιονταριών στην Ελλάδα/Ευρώπη, τα παλιά τα χρόνια δεν φαίνεται να ήταν έτσι). Επίσης, είχα διαβάσει κάπου ότι παλιά οι ναυτικοί, κουβαλούσαν διάφορα θηρία από τις χώρες που πήγαιναν και τα έφερναν στις πατρίδες τους. Θα μπορούσα να πλατυάσω πολύ, αλλά δεν επιθυμώ να δώσω περαιτέρω συνέχεια.

Για τις υπερβολικές ή "θρυλικές" μαρτυρίες πάντα κατά την γνώμη των προαναφερθέντων, καλό θα ήταν ο πρώην Λεοντοπόλεως και ο κ. Πολίτης να τις γράψουν μία μία, και να τις θέσουν υπ' όψιν της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας. Δυστυχώς δεν έχω χρόνο να μελετήσω την ΘΗΕ τώρα. Για το βιβλίο μου θα ρωτήσω τις εκδόσεις Σταμούλη και θα σου πω σε πμ.

φιλικά,
Παναγιώτης

 

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΑΜΠΡΟΥ]

Αγαπητέ Παναγιώτη, η δική μου έλλειψη εμπιστοσύνης σ΄αυτήν την ίστορία δεν έχει να κάνει με αυτό τούτο το ζώο. Εξ άλλου στην υμνολογία της Εκκλησίας μας συναντά κανείς την λεξη δράκων (καταπατήσεις λέοντα και δράκοντα, συνέθλασας κάρας των δρακόντων, δράκοντες και πάσαι άβυσσοι κ.ά.). Εκείνο το οποίο δεν πείθει είναι το γεγονός ότι ο δράκων εμπόδιζε την πρόσβαση στο νερό (γιατί άραγε και ότι ήθελε, δήθεν, κάθε τόσο να τρώει και μια κοπέλα. Τι ήταν; Ο μινώταυρος; Επίσης, δεν νομίζω να είναι τυχαίο το γεγονός ότι ένα τόσο σημαντικό γεγονός, εάν όντως συνέβη, δεν αναφέρεται ΚΑΘΟΛΟΥ στο υμνολογικό μέρος της Ακολουθίας του Αγίου. Τέλος, να αναφέρω ότι ο πρώην Λεοντοπόλεως και ο Ν. Γ. Πολίτης εδώ και πολλές δεκαετίες δεν ευρίσκονται εν ζωή. Πλείονα σε Π.Μ..

 

[Παναγιώτης]

Αν και είπα να μην δώσω συνέχεια, ένα τελευταίο γενικά και αόριστα:

Ως προς το "ο δράκων εμπόδιζε την πρόσβαση στο νερό (γιατί άραγε", θα μπορούσε κάποιος να πει ότι ο δράκος ζούσε κοντά στο νερό οπότε "εμπόδιζε" εκ των πραγμάτων την πρόσβαση σ'αυτό διότι ήταν φόβος και τρόμος φυσικά. (Για παράδειγμα οι κροκόδειλοι στην Φλόριδα, δεν "εμποδίζουν" την πρόσβαση στο νερό, δηλ. στα ποτάμια που ζουνε

Και για το άλλο κάποιος θα μπορούσε να δώσει εξήγηση, λαμβάνοντας υπ'όψιν τις τότε δεισιδαιμονίες που είχαν χτυπήσει κόκκινο, και την τότε "λατρεία" των λαών, αλλά δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες.

Αυτά και σταματώ στο παρόν θέμα.

φιλικά,
Παναγιώτης

 

[evangelos]

Ένα πολύ ωραίο άρθρο από την Ορθόδοξη Ομάδα Δογματικής Έρευνας :
http://www.oodegr.com/oode/synaxaristis/valentinos_1.htm

Ο άγιος Βαλεντίνος είναι μεγάλος άγιος όπως οι συνομήλικοι του άγοι Ανάργυροι Κοσμάς και Δαμιανός εκ' Ρώμης. Οι δεύτεροι στην πατρίδα μας τιμούνται ιδιαίτερα ενώ ο δεύτερος καταντά αντικείμενο χλεύης από απλούς λαϊκούς μέχρι και ανίδεους κληρικούς όλων των βαθμίδων.
Νομίζω είναι χρέος μας να αποκατασταθεί η φήμη του αγίου η οποία έχει λασπωθεί λόγω αμάθειας και βλακείας

 

[evangelos]

Παρακαλούνται οι κ.κ. συντονιστές τα μηνύματα που δεν αφορούν το θέμα πχ δράκοι και Άγ Γεώργιος να πάνε σε σχετικό με αυτά θέμα, ευχαριστώ.

 

[π. Μάξιμος]

... τα μηνύματα που δεν αφορούν το θέμα

Ὑπάρχει κἄν θέμα, πού ἀφορᾶ στήν παροῦσα ἑνότητα, ἀγαπητέ Εὐάγγελε;

Πῶς δἐν ἀποσύρθηκε ἀπό πέρσι;

 

[evangelos]

Αναφορά από το συναξάρι Για τον πρεσβύτερο Άγιο Βαλεντίνο ο οποίος μαρτύρησε επί Κλαυδίου 41-54 μ.Χ. http://www.synaxarion.gr/gr/sid/2128/sxsaintinfo.aspx

Αναφορά για τον Άγιο Βαλεντίνο επίσκοπο Τέρνι +273 μ.Χ.
http://www.synaxarion.gr/gr/sid/2130/sxsaintinfo.aspx
http://www.santiebeati.it/dettaglio/40850
Μαρονίτικο συναξάρι
http://www.maronite-heritage.com/LNE.php?page=14Feb

Αναφορά στην Wikipedia:
http://en.wikipedia.org/wiki/Saint_Valentine

 

[πεταστής]

Ο Άγιος βρίσκεται στις 24 Οκτωβρίου στα ορθόδοξα συναξάρια..

 

[evangelos]

Ο Άγιος βρίσκεται στις 24 Οκτωβρίου στα ορθόδοξα συναξάρια..

Τῇ ΚΔ' τοῦ αὐτοῦ μηνός,..
Οἱ ἅγιοι Μᾶρκος, Σωτήριχος, Οὐαλεντῖνος κατὰ γῆς συρόμενοι, καὶ οἱ ἅγιοι Ἀκάκιος ὁ πρεσβύτερος καὶ Νέρδων ξίφει καὶ πυρὶ τελειοῦνται.

Ο σεβασμιότατος μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος σε άρθρο του λέει αυτό που λέτε, ότι η εορτή του αγίου Ουαλεντίνου έχει μετατεθεί στις 24 Οκτωβρίου.
Φαίνεται όμως να είναι άλλος άγιος Βαλεντίνος αυτός. Ο ίδιος ο μητροπολίτης δεν αναφέρει στην ιστορία για Μάρκο και Σωτήριχο.
Εντωμεταξύ εδώ λέει ότι αυτοί οι άγιοι της 24ης Οκτωβρίου ήταν από Μικρά Ασία, καμία σχέση δηλαδή με τον δυτικό Άγιο Βαλεντίνο.