Θέλοντας κι ἐγώ νά ἀνταποδώσω μέ ἕνα μουσικό ἀντίδωρο, τά πάρα πολλά μουσικά δῶρα πού ἔχω εἰσπράξει-«κατεβάσει» ἀπό τό forum κατά καιρούς, ἀναρτῶ κάτι πού δέν ἔχω βρεῖ ἀναρτημένο μέχρι τώρα.
Πρόκειται γιά τόν Ἑσπερινό τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνος, καί ὁλόκληρο τόν κανόνα τοῦ Ὄρθρου, σέ ἐκτέλεση Δημ. Νεραντζῆ. Ὁ ἄρχων, μέ μοναδικό τρόπο ἀποδίδει τό δοξαστικό τῶν ἑσπερίων, καθώς καί τό «Καί νῦν…Τήν παγκόσμιον δόξαν» ἀπό τό Δοξαστάριο τοῦ Ἰακώβου. Ὁμοίως καί τό δοξαστικό τῶν ἀποστίχων σέ Β ἦχο, ἀπό τό Δοξαστάριο τοῦ Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος.
Τά ὑπόλοιπα δέν τά σχολιάζω, πρόκειται γιά τόν γλυκύτατο στήν ἐκφορά τῶν φθόγγων, καί μεγαλόπρεπο στήν ἐκτέλεση μαθητή τοῦ Μεγάλου Ἀ. Παναγιωτίδη, Δ. Νεραντζῆ.
Ἴσως ἀξίζουν ἰδιαίτερη μνεία τά ἀπηχήματα, τόσο στόν στιχηραρικό τέταρτο, ὅσο καί στόν δεύτερο.
Ὅλα τά ἐν λόγω κομμάτια περιέχονται σέ μιά παλιά κασέτα, ἡ ὁποία εἶχε περιέλθει στήν κατοχή μου κάπου τό 1992, ὑπό τόν τίτλο «Ἑσπερινός Ἁγ. Σπυρίδωνα – Νεραντζῆς». Πολλά ἀπό τά κομμάτια, τά μετέγραψα ἀπό τό κασετόφωνο ἀρκετές φορές, γιατί ἡ κασέτα ἔπνεε τά λοίσθια (μετά ἀπό αὐτό εἶναι παντελῶς ἄχρηστη), ὅμως το ἀποτέλεσμα νομίζω εἶναι ἱκανοποιητικό.
Ἡ κασέτα αὐτή δε, ἀπετέλεσε γιά μένα ἀφορμή, ἀρκετά χρόνια ἀργότερα, νά ἀρχίσω νά ξεφυλλίζω … Ἰάκωβο.
Ἤθελα ἀπό καιρό νά κάνω αὐτήν τήν ἀνάρτηση, ἀλλά μοῦ ἔλλειπαν ὁ χρόνος, ὁ ἐξοπλισμός καί ἡ τεχνογνωσία. Τώρα, πού οἰκονομήθηκαν ὑποτυπωδῶς καί τά τρία… καλή ἀκρόαση!!
Υ.Γ.
Ἡ ἠχογράφηση εἶναι μᾶλλον στουντιακή. Ἄν ὑπάρχει θέμα πνευματικῶν δικαιωμάτων, παρακαλῶ τούς συντονιστές νά τά ἀφαιρέσουν…
Πρόκειται γιά τόν Ἑσπερινό τοῦ Ἁγ. Σπυρίδωνος, καί ὁλόκληρο τόν κανόνα τοῦ Ὄρθρου, σέ ἐκτέλεση Δημ. Νεραντζῆ. Ὁ ἄρχων, μέ μοναδικό τρόπο ἀποδίδει τό δοξαστικό τῶν ἑσπερίων, καθώς καί τό «Καί νῦν…Τήν παγκόσμιον δόξαν» ἀπό τό Δοξαστάριο τοῦ Ἰακώβου. Ὁμοίως καί τό δοξαστικό τῶν ἀποστίχων σέ Β ἦχο, ἀπό τό Δοξαστάριο τοῦ Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος.
Τά ὑπόλοιπα δέν τά σχολιάζω, πρόκειται γιά τόν γλυκύτατο στήν ἐκφορά τῶν φθόγγων, καί μεγαλόπρεπο στήν ἐκτέλεση μαθητή τοῦ Μεγάλου Ἀ. Παναγιωτίδη, Δ. Νεραντζῆ.
Ἴσως ἀξίζουν ἰδιαίτερη μνεία τά ἀπηχήματα, τόσο στόν στιχηραρικό τέταρτο, ὅσο καί στόν δεύτερο.
Ὅλα τά ἐν λόγω κομμάτια περιέχονται σέ μιά παλιά κασέτα, ἡ ὁποία εἶχε περιέλθει στήν κατοχή μου κάπου τό 1992, ὑπό τόν τίτλο «Ἑσπερινός Ἁγ. Σπυρίδωνα – Νεραντζῆς». Πολλά ἀπό τά κομμάτια, τά μετέγραψα ἀπό τό κασετόφωνο ἀρκετές φορές, γιατί ἡ κασέτα ἔπνεε τά λοίσθια (μετά ἀπό αὐτό εἶναι παντελῶς ἄχρηστη), ὅμως το ἀποτέλεσμα νομίζω εἶναι ἱκανοποιητικό.
Ἡ κασέτα αὐτή δε, ἀπετέλεσε γιά μένα ἀφορμή, ἀρκετά χρόνια ἀργότερα, νά ἀρχίσω νά ξεφυλλίζω … Ἰάκωβο.
Ἤθελα ἀπό καιρό νά κάνω αὐτήν τήν ἀνάρτηση, ἀλλά μοῦ ἔλλειπαν ὁ χρόνος, ὁ ἐξοπλισμός καί ἡ τεχνογνωσία. Τώρα, πού οἰκονομήθηκαν ὑποτυπωδῶς καί τά τρία… καλή ἀκρόαση!!
Υ.Γ.
Ἡ ἠχογράφηση εἶναι μᾶλλον στουντιακή. Ἄν ὑπάρχει θέμα πνευματικῶν δικαιωμάτων, παρακαλῶ τούς συντονιστές νά τά ἀφαιρέσουν…
Last edited: