Κων/νος Βαγενάς;69996 said:
Φωνητικές ἱκανότητες Σταῦρο.
Γιά νά ἀποφύγω τά περαιτέρω... (πρόσθεσα καί ἕνα ΥΓ.2)
Συμφωνῶ. Σέ σχέση ὅμως μέ ἄλλες συνθέσεις καί κυρίως τό ἀργό, πού λέει ὁ Σκρέκας. Κάθε συνθέτης (ὅπως ἔχετε πεῖ) κανόνιζε καί μέ τό λαρύγγι του. Ἀλλά κυρίως γιά τό «ὕφος», ὅπως εἶπα, πού χρειάζεται κάποιος νά ἔχει «ἐγκλιματισθεῖ».
Πάντα!!!!!!!!!
Όταν ψέλνεις απλά, λιτά αλλά με ζωντάνια, εκτιμώντας το απλό και όχι έχοντάς το υποκατάστατο για λόγους συντομίας, τότε ο νους πάει στα θεσπέσια λόγια, παρουσιάζονται μπροστά σου οι εικόνες, παρακολουθείς λέξη-λέξη τα ψαλλόμενα και εκστασιάζεσαι. Δεν λέω ότι στα πιο αργά δεν γίνεται αυτό, αλλά τα σύντομα, επειδή η αντιστοιχία είναι σχεδόν φθόγγος-συλλαβή, είναι σαν να μιλάς εμμελώς, σαν να διηγείσαι στο ακροατήριο και στον εαυτό σου τα γεγονότα και τις διδαχές. 
) Η εκτέλεση του φίλου Κωνσταντίνου τολμώ να πω ότι είναι πιο κοντά στη βούληση του μακαριστού διδασκάλου. Και τούτο διότι η φωνή του δεν έχει "αλλοιωθεί" όπως η δική μου (ή και άλλων εκτελεστών της ίδιας μουσικής) λόγω συμμετοχής σε τετράφωνο ρεπερτόριο και δεν έχει Επτανησιακό χρώμα.) έχει γραμμές από μια σύνθεση του Πέτρου Εφεσίου. 
Δέν ἔχει ἀνεβάσει ὁ διαχειριστής, ἀλλά ἔχει σχολιάσει. Δυστυχῶς ἔχει ἀνέβει ἡ πρώτη ἔκδοση ἡμιτελής, ὅπως γράφαμε ἐδῶ, καί οἱ καταβασίες, ὅπου καί τό συγκεκριμένο μέλος σέ σύντομο καί ἀργό, ὑπάρχει στό β΄ μέρος.
Αὐτός εἶναι ὁ Βαγενᾶς καί μήν ξεχνᾶμε ὅτι εἶναι μόλις 20 ἐτῶν. Νά φανταστεῖτε ὅτι μέ τόν πατέρα του —πού τόν γνωρίζω, ἀφοῦ πολλές φορές ἔρχονται καί οἱ γονεῖς του στό Ναό— εἴμαστε συνομήλικοι....θεωρώ πως οι πραγματικά μεγάλες φωνές (χωρίς φυσικά να υπονοώ κάτι για τον εαυτό μου εδώ), οι χαρισματικές, φαίνονται ακριβώς εκεί, στο απλό μέλος, που το παίρνουν και το απογειώνουν. Είμαι λάτρης των απλών, τι να κάνουμε...