Τσερκέζης Χαράλαμπος
Μέλος
Ανοίγω αυτό το θέμα που οπωσδήποτε θα μας είχε απασχολήσει στο παρελθόν. Τα μη ψαλμικά κοινωνικά είναι 3: των Θεοφανείων, του Πάσχα και της Μεσοπεντηκοστής. Ψάχνοντας σε κλασικές μουσικές εκδόσεις της Θ. Λειτουργίας (19ου αι) διαπίστωσα ότι μόνο το Κοινωνικό του Πάσχα στερείται "αλληλούια", τα άλλα δύο όμως το έχουν.
Το σύνηθες επιχείρημα για την παράλειψη του Αλληλούϊα είναι ο μη ψαλμικός στίχος. Υπάρχουν όμως από την άλλη πάμπολλες περιπτώσεις στη λατρεία μας που το Αλληλούϊα επισφραγίζει ή συνοδεύει μη ψαλμικά κείμενα. Από τα Χερουβικά, το Όσοι εις Χριστόν, μέχρι και τη γνωστή δοξολογική κατάληξη Αλληλούια (γ΄) δόξα σοι ο Θεός. Δείτε και σχετική υποσημείωση στο ΣΤ, σσ. 91-92.
Τι πρέπει λοιπόν (σχετικό πάντα το "πρέπει") να γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Ας μας διαφωτίσουν όσοι έχουν ερευνήσει.
Το σύνηθες επιχείρημα για την παράλειψη του Αλληλούϊα είναι ο μη ψαλμικός στίχος. Υπάρχουν όμως από την άλλη πάμπολλες περιπτώσεις στη λατρεία μας που το Αλληλούϊα επισφραγίζει ή συνοδεύει μη ψαλμικά κείμενα. Από τα Χερουβικά, το Όσοι εις Χριστόν, μέχρι και τη γνωστή δοξολογική κατάληξη Αλληλούια (γ΄) δόξα σοι ο Θεός. Δείτε και σχετική υποσημείωση στο ΣΤ, σσ. 91-92.
Τι πρέπει λοιπόν (σχετικό πάντα το "πρέπει") να γίνεται σε αυτή την περίπτωση; Ας μας διαφωτίσουν όσοι έχουν ερευνήσει.
Last edited: