Ἀπορῶ πού ὁ Ῥήγας προβλέπει μικρό ἀπόδειπνο, ἐνῶ τά ἀγιορείτικα τυπικά τό μέγα.
Τό ΤΑΣ ἀναφέρεται γενικῶς στά «ἀπόδειπνα». Ὁ μακαριστός π. Δοσίθεος στό ΤΑΣ2010 γράφει ὅτι ἀπό Δευτέρας ἔως Πέμπτης ἀναγινώσκεται τό μέγα, ἐνῶ Παρασκευή, Σάββατον καί Κυριακή τό μικρόν.
Πάντως αὐτή ἡ διάταξη, ἀρχαία μέν, ἀλλά νεωτέρα τῆς πολιᾶς ἀρχαιότητος, κατά τήν ὀποίαν ὁ ἑσπερινός μετά τῆς θ. λειτουργίας τοῦ Μ. Βασιλείου, ἀφοροῦσε στήν παννυχίδα τῆς ἑορτῆς (καί ἀνῆκε στήν κύρια ἡμέρα καί ὄχι στήν παραμονή).
Στό Πάσχα "παννυχίδα" καλεῖται ἡ πρό τοῦ ὄρθρου ἀκολουθία ("μεσονυκτικόν" ; ).
Σημειωτέον ὅτι ἡ ἀρχαιότης Χριστουγέννων καί Θεοφανείων δέν προβλέπει μικρόν καί μέγα ἑσπερινόν, ἀλλά μόνον ἑσπερινόν (διά τούς ἐπαΐοντας).