π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
Τό φετινό (2015) Πάσχα (12 Ἀπριλίου) ἔχει νά συμπέσει ἀπό τοῦ ἔτους 1931. Οἱ διατάξεις δέν ἔχουν ἀντιμετωπιστεῖ ἀπό ἐτήσια βοηθήματα, παρά μόνον ὑπό τοῦ μακαριστοῦ ῾Εμμανουὴλ Φαρλέκα, πού δέν τό ἔχω, οὔτε ἀναλυτικό θά ἦταν.
Εἰσαγωγικῶς ἐπισυνάπτω τίς πηγές τῶν Πατριαρχικῶν Τυπικῶν, ἤτοι τήν β΄ ἔκδοση τοῦ ΤΚΠ τοῦ 1851 (τό ἀρχεῖο ἀπό τήν ἐπανέκδοση τοῦ 1881 κατά πάντα ὅμοιον μέ τήν τοῦ 1851 —σημειωτέον ὅτι ἡ α΄ ἔκδοση τοῦ 1838 δέν προβλέπει τήν περίπτωση—) καί τήν γ΄ τοῦ 1888 γνωστή ὠς ΤΜΕ (Βιολάκη).
Ὁ Κωνσταντῖνος περιλαμβάνει δύο διατάξεις (δεύτερη σέ ὑποσημ. «Ἐάν ἑορτάζηται ὁ ἅγιος Τρύφων...») ἐνῶ ὁ Βιολάκης ἔχει μία γενική.
Ἡ πρόβλεψη γιά ἀποστολικό ἀναγνωσμα τοῦ ἁγίου εἶναι παγιωμένη καί στίς δύο ἐκδόσεις, ὡς καί στά Κανόνια τοῦ Εὐαγγελισταρίου.
Στό ΤΚΠ δέν ἀναφέρεται κοντάκιον, ὡς ἐννοούμενο τῆς περιόδου, ἤτοι «Ὁ μήτραν παρθενικήν», τό δέ ΤΜΕ τό προβλέπει σαφῶς. Στήν προθεωρία (§ 40) ὅμως τό ΤΜΕ ἀναφέρει τό προεόρτιον (ἄν καί τυπώνεται λάθος ἡ ἔναρξή του).
Σημ. Ἔστω γνωστόν ὅτι ὁ μακαριστός π. Κ. Παπαγιάννης δέν εἶχε ὑπόψει του τήν β΄ ἔκδοση τοῦ ΤΚΠ καί ὅποτε ἀναφέρεται σ᾿ αὐτό στό ΣΤ ἐννοεῖ τήν α΄ ἔκδοση τοῦ 1838 [γι᾿ αὐτό καί δέν τό ἀναφέρει καθόλου σ᾿ αὐτή τήν περίπτωση (ΣΤ σ. 320 & 321)].