V_Zacharis
Παλαιό Μέλος
Είναι ένα θέμα που με είχε απασχολήσει από παλαιότερα.
Η κρατούσα τάξη σήμερα (που οι καταβασίες ψάλλονται ως επι το πλείστον μετά το συναξάριο) είναι την Γ' ωδή των καταβασιών να την ψάλλει ο αριστερός χορός και να παίρνει κατάληξη ο δεξιός χορός και να συνεχίζει ο αριστερός την Δ' ωδή των καταβασιών.
Όμως έτσι καταστρατηγείται η σειρά των χορών. (μονές ο δεξιός-ζυγές ο αριστερός)
Παλαιότερα λοιπόν, αλλά ακόμα και σήμερα σε εκείνες τις μονές (αλλά και τους ναούς) που κρατούν ακόμα την τάξη της ψαλμώδησης των καταβασιών στο τέλος κάθε ωδής του κανόνος, δεν υπάρχει πρόβλημα σε αυτό, εφ' όσον οι καταβασίες ψάλλονται υπ' αμφοτέρων των χορών (συνήθως ενουμένων εν τω μέσω του ναού) και απλά ο κάθε χορός αρχίζει τον δικό του κανόνα.
Αν όμως δεν ενωθούν οι χοροί στις καταβασίες και απλά ο κάθε χορός ψάλλει τις δικές του στο τέλος κάθε ωδής του κανόνος τι γίνεται; Σε αυτή την περίπτωση (την βλέπουμε στο Αγ.Όρος), ο αριστερός χορός παίρνει το τέλος της Α' ωδής των καταβασιών για να αρχίσει ο δεξιός χορός την Γ' ωδή των κανόνων και βέβαια ο δεξιός χορός ψάλλει και την Γ΄ωδή των καταβασιών. (ακούστε και αυτό-είναι από το θέμα για τον Φιρφιρή-ψάλλει ο δεξιός χορός την καταβασία της Α' ωδής και "παίρνει κατάληξη" ο αριστερός)
Κατ' αντιστοιχία λοιπόν θα ήταν ορθότερο κατά την γνώμη μου ακόμα και στην περίπτωση της ψαλμώδησης των καταβασιών ξέχωρα από τους κανόνες, να γίνεται το ίδιο. Δηλαδή Α' ωδή δεξιός (κατάληξη ο αριστερός), Γ' δεξιός-Δ' αριστερός-Ε' δεξιός κ.ο.κ.
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να ισχύσει όταν οι καταβασίες είναι διπλές και ξεκομμένες από τους κανόνες... Εκεί χρειάζονται οι αλχημείες του ΤΜΕ.
(που δηλαδή αν ψελνόντουσαν ακόμα οι καταβαίες στο τέλος των ωδών του κανόνος και "υπ' αμφοτέρων των χορών" δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα)
Η κρατούσα τάξη σήμερα (που οι καταβασίες ψάλλονται ως επι το πλείστον μετά το συναξάριο) είναι την Γ' ωδή των καταβασιών να την ψάλλει ο αριστερός χορός και να παίρνει κατάληξη ο δεξιός χορός και να συνεχίζει ο αριστερός την Δ' ωδή των καταβασιών.
Όμως έτσι καταστρατηγείται η σειρά των χορών. (μονές ο δεξιός-ζυγές ο αριστερός)
Παλαιότερα λοιπόν, αλλά ακόμα και σήμερα σε εκείνες τις μονές (αλλά και τους ναούς) που κρατούν ακόμα την τάξη της ψαλμώδησης των καταβασιών στο τέλος κάθε ωδής του κανόνος, δεν υπάρχει πρόβλημα σε αυτό, εφ' όσον οι καταβασίες ψάλλονται υπ' αμφοτέρων των χορών (συνήθως ενουμένων εν τω μέσω του ναού) και απλά ο κάθε χορός αρχίζει τον δικό του κανόνα.
Αν όμως δεν ενωθούν οι χοροί στις καταβασίες και απλά ο κάθε χορός ψάλλει τις δικές του στο τέλος κάθε ωδής του κανόνος τι γίνεται; Σε αυτή την περίπτωση (την βλέπουμε στο Αγ.Όρος), ο αριστερός χορός παίρνει το τέλος της Α' ωδής των καταβασιών για να αρχίσει ο δεξιός χορός την Γ' ωδή των κανόνων και βέβαια ο δεξιός χορός ψάλλει και την Γ΄ωδή των καταβασιών. (ακούστε και αυτό-είναι από το θέμα για τον Φιρφιρή-ψάλλει ο δεξιός χορός την καταβασία της Α' ωδής και "παίρνει κατάληξη" ο αριστερός)
Κατ' αντιστοιχία λοιπόν θα ήταν ορθότερο κατά την γνώμη μου ακόμα και στην περίπτωση της ψαλμώδησης των καταβασιών ξέχωρα από τους κανόνες, να γίνεται το ίδιο. Δηλαδή Α' ωδή δεξιός (κατάληξη ο αριστερός), Γ' δεξιός-Δ' αριστερός-Ε' δεξιός κ.ο.κ.
Αυτό βέβαια δεν μπορεί να ισχύσει όταν οι καταβασίες είναι διπλές και ξεκομμένες από τους κανόνες... Εκεί χρειάζονται οι αλχημείες του ΤΜΕ.
(που δηλαδή αν ψελνόντουσαν ακόμα οι καταβαίες στο τέλος των ωδών του κανόνος και "υπ' αμφοτέρων των χορών" δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα)