Κάνοντας μια επανάληψη αυτές τις μέρες πάνω στο Ειρμολόγιο Πέτρου (ήταν καλό ζέσταμα μετά από καιρό) βρήκα κάμποσα σημεία με ανακολουθία πρωτοτύπου και εξηγήσεως. Ανεβάζω δύο τώρα, που μου έκαναν εντύπωση:
Στο "Όλην αποθέμενοι" ο μεν ΠΛ έχει "δωρεάν δίδωσι", σύνταξη που ακολουθεί ο Γρηγόριος στο χφ που παρέθεσε με link ο π. Συμεών (από Βιβλιοθήκη Ψάχου), ο δε ΧΧ (Χουρμούζιος Χαρτοφύλαξ) αλλάζει το "δίδωσι" (που είναι 3ο πρόσωπο ενικού) στην μετοχή "διδούσι", που καταλαβαίνω ότι επικρατεί πλέον και στα έντυπα μηναία (αν κάποιος μπορεί, ας παραθέσει εδώ λεπτομέρειες, αν και φαντάζομαι ότι μπορεί να έχει συζητηθεί και αλλού εδώ στο Ψ, απλά δεν μπόρεσα με μια γρήγορη αναζήτηση να το βρώ σε κάποιο θέμα). Να σημειώσω ότι και στο Ειρμολόγιο Μπαλασίου που κοίταξα "δίδωσιν" έχει, που ρυθμικά τουλάχιστον στέκει καλύτερα, δεν ξέρω όμως αν δικαιολογείται γραμματικά*.
Άλλο ένα σημείο πιό χοντρής παρέμβασης, όπου μάλιστα ο ΧΧ διαφοροποιείται πάλι από τον Γρηγόριο (ο οποίος ακολουθεί πιστά τον ΠΛ στο σημείο αυτό) είναι στο αργό προσόμοιο "Ώ του παραδόξου θαύματος" του πλ δ', στο σημείο "
βλέπουσα κρεμάμενον". Ο ΧΧ αλλάζει και την εξήγηση, αλλά παρεμβαίνει και ρυθμικά, μειώνοντας τους χρόνους ανά συλλαβή:
Κάποια στιγμή που θα μπορέσω να τελειώσω την γρήγορη επανάληψη, θα ανεβάσω εδώ και τα υπόλοιπα σημεία, όπου παρατηρούμε διαφοροποιήσεις στην εξήγηση, τα περισσότερα ήσσονος σημασίας βέβαια, αλλά χρήσιμα (πιθανόν) στην έρευνα.
* Νομίζω ότι γραμματικά ταιριάζει καλύτερα ρήμα στο σημείο αυτό, παρά μετοχή. Σε 3ο πληθυντικό όμως θα έπρεπε να μπεί "διδόασι" που πάλι δεν κολλάει ρυθμικά (όπως και το διδούσι). Ο ενικός μπορεί να είναι μια ιδιότυπη σύνταξη (π.χ. Αττική); Δεν γνωρίζω τα φιλολογικά τόσο καλά για να πώ. Πάντως, με το "δίδωσι" υπάρχει επανάληψη μέτρου, που είναι απαραίτητο σχεδόν στοιχείο στα προσόμοια μέλη (παρατηρούμε επαναλήψεις μέτρων, δηλαδή ισοσυλλαβία και ομοτονία, μία και δύο φορές μέσα στα προσόμοια, κάτι που κάνει σίγουρα τα μέλη αυτά πιό "εύρυθμα και ευκολότερα στην αποστήθιση).