Ακόμα και η τοπική παράδοση έχει εκκλησιαστικό πλαίσιο και μόνο μέσα σε αυτό μπορεί να γίνει σεβαστή. Συμφωνώ με τον domesticus:
Άλλωστε εδώ δεν έχουμε την παραδοσιακή επτανησιακή πολυφωνία - ποια πολυφωνία με μία φωνή- αλλά μία οπερατική απόδοση, που ας δεχτούμε συμβατικά ότι είναι κι αυτή μέρος της τοπικής παράδοσης. Δεν απαξιώνει αυτά η κριτική νομίζω (αν και προσωπικά πάντα διαφωνώ με την ειρωνεία), αλλά το όργανο - που μάλιστα συνοδεύει με δεύτερη μελωδική γραμμή - αυτό είναι το πρόβλημα. Αυτό είναι μέρος της παράδοσης; Δεν ξέρω, ρωτώ. (Το είχα ξαναρωτήσει κάποτε, αλλά δεν έμαθα κάτι). Σχετικά με αυτό ο π. Σπυρίδων είναι ο πλέον αρμόδιος να μας ενημερώσει υπεύθυνα.
Συμβαίνει και στην Πλάκα, Αθήνα - αν και μπορεί να κάνω λάθος ότι συμβαίνει ακόμα. Στην περίπτωση της Αθήνας ειδικά η πολυετής καθιέρωση (ένας αιώνας και βάλε) δεν είναι επιχείρημα. Ή μάλλον θα ήταν, αν δεν υπερβαίνονταν τα όρια εκκλησιαστικότητας (και μαζί με αυτά και η λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την ορθόδοξη από τη δυτική πνευματικότητα της λατρείας).
Το αρμόνιο εισήχθη στους Ναούς της Κέρκυρας από τις αρχές του 20ου αιώνα ιδιαιτερα κατά την αρχιερατεία του Μακαριστού Πατριάρχου Αθηναγόρα ο οποίος διετέλεσε Μητροπολίτης Κερκύρας κατά τα έτη 1920- 1927. Μάλιστα όταν ήμουν παιδί ακόμη, θυμάμαι το αρμόνιο του μητροπολιτικού ναού, όπου δεν λειτουργούσε με ηλεκτρικό ρεύμα, αλλά με φυσούνες που κινούνταν με τα πόδια με ειδικά πεντάλια. Ήταν μοναδικό γιατί μπορούσε κανείς να ελεγξει απόλυτα την ένταση της μελωδίας σχεδόν όπως και την φωνή.
Κατά την παλαιά συνήθεια των παραδοσιακών ψαλτών τα εκφωνητικά απαγγελόμενα κείμενα, Απόστολος ευαγέλιο, χαιρετισμοί, ακόμη και ιερατικές εκφωνήσεις ιδιαίτερα κατά τις πανηγύρεις, συνοδεύονταν από τις φωνές των ψαλτών ιδιαίτερα κατά τις καταλήξεις των διαφόρων προτάσεων καθώς και μεγαλοπρεπέστερα στην τελική κατάληξη. Με την είσοδο του οργάνου στην Εκκλησία, αυτή η συνοδεία των φωνών αντικαταστάθηκε από το όργανο. Πρόκειται δηλαδή για προσθήκη που μετρά εναν αιώνα ζωής. Ουσιαστικά δηλαδή έχει ενσωματωθεί μέσα στην παράδοση, με την έννοια οτι πρόκειται για κάτι αυτονόητο πλέον....
Μπορεί σε πολλούς να μην αρέσει, μπορεί και να σκανδαλίζει κάποιους, το κατανοώ και το σέβομαι. Θα πώ μόνο οτι ο Αείμνηστος Γέροντάς μου, Αρχιμ. Μεθόδιος Μεταληνός ο οποίος διετέλεσε Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως και προϊστάμενος του Προσκυνήματος του Αγίου Σπυρίδωνος, καθώς και Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Υ.Θ. Πλατυτέρας, Γέροντας και Πνευματικός των περισσοτέρων Μοναστηριών της Κέρκυρας και με εκατοντάδες κληρικών και χιλιάδες ανθρώπων στο πετραχείλι του, ουδέποτε ενοχλήθηκε από το αρμόνιο, αλλά αντίθετα λειτουργούσε τόσο κατανυκτικά που ακόμη με συγκίνηση θυμάμαι τις λειτουργίες αυτές. Η πνευματικότητα δεν έχει καμιά σχέση με συγκεκριμένη μουσική, πολύ απλά γιατί έχει τόση διάκριση που κατανοεί εάν κάτι έχει νόημα και σκοπό ή όχι....
Όσο για εκείνους που απορούν για την τυχόν ενόχληση ορισμένων στη σχετική ανάρτηση, έχω να πώ οτι όλοι είμαστε ελεύθεροι να γράφουμε ότι θέλουμε, εξάλλου αυτά μας χαρακτηρίζουν. Όμως η ειρωνία δεν αποτελεί ούτε τρόπο έκφρασης, ούτε υγιές μέσο ανταλλαγής απόψεων και επικοινωνίας. Ο τρόπος που αναρτήθηκε το όλο θέμα κατά την γνώμη μου είναι απολύτως ειρωνικός και προσβλητικός.
Παρακαλώ πολύ να κατανοήσετε οτι δεν στρέφομαι εναντίον κανενός προσώπου, όλοι μου είσαστε απολύτως σεβαστοί.
Καταθέτω απλώς την άποψή μου και δε ζητώ από κανένα να την επικροτήσει.
Από σεβασμό προς όλους και ιδιαίτερα τους γνωστούς και πλέον αγαπητούς, διευκρίνησα ορισμένα πράγματα.
Δεν επιθυμώ να ασχοληθώ άλλο με το θέμα.
Για μένα έληξε εδώ.
Συγχωρήστε με και σας ευχαριστώ.
σε προβλήματα. άλλη φορά θα προσέχω πιο πολυ...
