Ο Πρίγγος δεν ήθελε να εκδόσει Λειτουργία! Αυτό αναφέρεται σαφέστατα στα μηνύματα των οποίων αποσπάσματα παραθέσατε. Για όλα τα υπόλοιπα βιβλία, δε σας περνάει καν από το μυαλό να κυριολεκτεί πως των παρακαλούσαν να εκδόσει αυτά που έψαλλε; Χωρίς να τον πιέζουν, χωρίς, όμως και να είναι και όνειρο ζωής του ιδίου η έκδοση των έργων του! Απλώς, τον παρακαλούσαν να καταγράψει την ζώσα προφορική παράδοση της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας.
Τώρα, όσο για το αν υπήρχαν προγενέστερες καταγραφές, όπως σωστά επεσήμανε ο κ. Κωνσταντίνου οι περισσότεροι εισήγαγαν στις εκδόσεις τους προσωπικά στοιχεία. Το αν ψαλλόταν η κατάβαση στον Ζω στο κεκραγάριο του α' και η θέση Γα-Νη στο ίδιο Κεκραγάριο αλλά και στο "Την παγκόσμιον δόξαν" όπως τα καταγράφει ο Χουρμούζιος και ο Ιωάννης είναι λίγο αμφιλεγόμενο. Ο κ. Νεραντζής σε μια συνέντευξη που έδωσε στον κ. Χατζημάρκο αναφέρει ρητά "ο αγράμματος ο Ιωάννης ήταν αυτός που έγραψε έτσι τη θέση αυτή (για άλλη θέση, δεν μπορώ να τη θυμηθώ αυτή τη στιγμή), ενώ το σωστό που καταγράφει ο Πέτρος είναι αλλιώς". Εννοείται πως είναι η πρώτη πιστή καταγραφή αυτή του Πέτρου. Το αν ψάλλονταν, όμως, οι εξηγήσεις όπως καταγράφηκαν είναι στοιχείο αμφιλεγόμενο. Για το θέμα αυτό έχει κάνει έρευνα ο κ. Νεραντζής και αποδεικνύει πόσο πιο μεγαλοπρεπώς ψάλλονταν οι θέσεις αντιπαραβάλλοντας το κείμενο του Πέτρου με τις διάφορες εξηγήσεις στη νέα παρασημαντική και με την προφορική παράδοση από τις εκδόσεις του Πρίγγου. Και ο Βουδούρης αναφέρει το έργο του σαν Αναστασιματάριο του Πέτρου. Η μουσική μας είναι στενογραφική. Γι' αυτό και είναι απαραίτητη η προφορική παράδοση στη σωστή απόδοση του μέλους, παράδοση που καταγράφει πληρέστερα και αρχοντικότερα ο Πρίγγος. Πράγματι, το κείμενό του είναι πιο κοντά σε αυτό της πρώτης εκδόσεως και της Μουσικής Βιβλιοθήκης από τα υπόλοιπα του 19ου κυρίως αιώνα. Και ο Βουδούρης, ασφαλώς, κατέγραψε την ίδια παράδοση. Συγκρίνοντας τα ίδια μαθήματα στην Οκτώηχο και το Αναστασιματάριό του βλέπουμε, όμως, αρκετές αποκλίσεις. Για παράδειγμα, το δογματικό του α' ήχου στην Οκτώηχο το έχει όπως σχεδόν ο Ιωάννης, ενώ στο Αναστασιματάριο το μέλος προσεγγίζει πληρέστερα το απλούστερο και μεγαλοπρεπέστερο μέλος του Ναυπλιώτου, όπως το ακούμε στους δίσκους. Επομένως, θέλει αρκετή έρευνα ο Βουδούρης για να χρησιμοποιηθεί σωστά. Άλλωστε, το έργο του δεν είδε νωρίς το φως της δημοσιότητας, όπως αυτό του Πρίγγου, το οποίο είναι κλασικό και ψάλλεται αναλλοίωτο μέχρι σήμερα.