[Σημείωμα συντονιστή (ΔΚ)] Μεταφέρθηκε από το θέμα Εξήγηση παλαιάς γραφής - π. Νικόλαος Μέζης!!!
Υπάρχει μια άλλη εξήγηση, μάλλον του Γιάννη Αρβανίτη (δεν έχω όμως το κείμενο). Επισυνάπτω το mp3 file το οποίο μου έδωσε ο Βασίλης ο Ζάχαρης. Ψάλλει η χορωδία του κ. Αγγελόπουλου.
Ο Χρύσανθος μας παρουσιάζει τρία "στάδια" κατά τη διδασκαλία ενός μέλους: την παραλλαγή, τη μετροφωνία και, τελικά, το μέλος.
Μάλιστα, μας αναλύει το παράδειγμα της αρχής του α΄αναστάσιμου στιχηρού του α΄ήχου "τας εσπερινάς ημών ευχάς" και μας το παρουσιάζει και στα τρία "στάδια" (συνημμένο 1).
Αν παρατηρήσουμε το παράδειγμα αυτό στην παλαιά γραφή (συνημμένο 1, XLVII, πάνω πάνω) και την αρχή του μαθήματος "ο θέλων μουσικήν μαθείν" πάλι στην παλαιά (συνημμένο 2) και τα συγκρίνουμε, θα δούμε ουσιαστικά ότι ξεκινούν με τις ίδιες θεσεις. Αν δούμε κ την εξήγηση του π. Νικολάου θα διαπιστώσουμε ότι συμφωνεί με αυτήν του Χρυσάνθου κατά το τρίτο "στάδιο" ("τας εσπερινάς", συνημμένο 1, παρ. 73), δηλαδή,
κατά μέλος..
Αν ακούσουμε τώρα το ηχητικό που παρετέθη, θα διαπιστώσουμε ότι είναι σχεδόν ίδιο με το δεύτερο "στάδιο" ("τας εσπερινάς", συνημμένο 1, παρ. 72) κατά Χρύσανθο, δηλαδή,
κατά μετροφωνία.
Η εξήγηση, λοιπόν, του συγκεκριμένου μέλους με βάση το συγκεκριμένο ηχητικό, έρχεται σε αντίθεση με τα όσα αναφέρει ο Χρύσανθος για την εξήγηση των μελών (συνημμένο 3, παρ. 70, "Μετροφωνία δε ην... λέξεων").
Και τίθεται το ερώτημα: Το ηχητικό, είναι προσπάθεια εξήγησης κατά μέλος ή μας γράφει ο εξηγητής τη μετροφωνία του μαθήματος? Γιατί αν εξηγητής είναι ο κ Αρβανίτης, έχουμε δει τελείως διαφορετική εξήγηση μέλους του παλαιού στιχηραρίου στο "τας εσπερινάς ημών ευχάς" του Πέτρου Λαμπαδαρίου στα σλαβονικά.
Ας δούμε όμως και την άποψη του Μανουήλ Χρυσάφη για το θέμα, στην πραγματεία του "περί των ενθεωρουμένων τη ψαλτική τέχνη και ων φρονούσι κακώς τινες περί αυτών", όπως μας τη μεταφέρει ο Χρύσανθος (συνημμένο 3, XLVI, πάρ. 69).