Ηλίας Παπαδόπουλος;121566 said:
Η διαφορά της δικής σου οπτικής από την δική μου είναι πως η δική σου στηρίζεται σε μια πιθανότητα που προκύπτει από την μουσικά γόνιμη φαντασία σου (συνήθως αυτό είναι προσόν), ενώ η δική μου σε κάτι που υπάρχει. Και το 1 και το 2 και το αργό συνυπάρχουν στον Χρύσανθο. Και όχι, το 1 με το 2 δεν είναι τα ίδια. Το 1 έχει 1 χρόνο σε κάθε συλλαβή ενώ το 2 έχει 2. Είναι ακριβώς η διαφορά του συντόμου ειρμολογικού (συλλαβικό) από το αργό ή το "νέο στιχηραρικό" (αργοσύντομο). Και η αργή ερμηνεία αντιστοιχεί στο παλαιό στιχηραρικό (μελισματικό) που είναι όμοιο με το παπαδικό. (Όλοι οι όροι εκτός παρενθέσεως χρησιμοποιήθηκαν με την συνήθη σήμερα σημασία τους.) Και όλα αυτά με μια μορφή της παλαιάς. Ο δε Μακρής σε
αυτή του την ωραία απάντηση, δεν ξέρω αν ήξερε για αυτό το χωρίο του Peres ή γενικότερα για αυτή την λειτουργία του Γρηγοριανού μέλους, λέει ακριβώς αυτό για την αργή εξήγηση. Ότι είναι "διανθισμένη".
Επιπλέον για την αργή εξήγηση, σ' αυτήν την συγκεκριμένη θέση έχω να παρατηρήσω τα εξής. Στην εξήγηση του παλαιού Πασαπνοαρίου του πλ. β' (βλέπε Μουσική Βιβλιοθήκη, Τόμος Α΄, 1868 σελ. 280) βλέπουμε τη θέση πολλές φορές αργά εξηγημένη. Είναι αυτή
και εξηγείται
View attachment Pasa exigisis 1.bmp
Αλλά παρακάτω στο "αινείτε" εξηγείται
View attachment Pasa exigisis 2.bmp
(όπως στο απήχημα περίπου, εκεί είναι λίγο πιο αργά)
Και το δεύτερο αινείτε εξηγείται
View attachment Pasa exigisis 3.bmp
Βέβαια θα πει κάποιος, σωστά, πως το δεύτερο "αινείτε" είναι γραμμένο αλλιώς
View attachment aineite parallagi 2.bmp
Όμως σε άλλο χφ της ίδιας εποχής και το πρώτο "αινείτε" είναι γραμμένο αλλιώς
View attachment aineite parallagi 3.bmp
κάτι που θα μας επέτρεπε να σκεφτούμε πως πρόκειται για την ίδια θέση γραμμένη με δύο τρόπους. Όμως με την αργή εξήγηση έχουμε μία θέση τουλάχιστον 3 (4) εξηγήσεις με 18, 20(23) και 12 χρόνους! Αυτό είναι μια ένδειξη πως η αργή εξήγηση είναι "διανθισμένη", έστω και σε πλαίσια αρκετά στενά. Αντίθετα με τον πρώτο πολύ σύντομο τρόπο θα εξηγούταν σε όλες τις περιπτώσεις κάπως έτσι:
(υιοθετώντας αυτό που λέει ο κος Μακρής για το μέλισμα της παρακλητικής και υποθέτοντας ένα μέλισμα σαν αυτό που ξέρουμε για την πεταστή ή απλώς αντιγράφοντας τον Χρύσανθο) και δεν θα υπήρχε κανένα "πρόβλημα" ή αντίφαση.
Και με τον δεύτερο "αργοσύντομο" τρόπο θα γινόταν
Και πάλι χωρίς πρόβλημα. (Και το μέλισμα υπάρχει και μια τέτοια ερμηνεία στο σύντομο στιχηράρι υπάρχει.)
Αυτό δεν γίνεται με την εξηγηματική γραφή του Πέτρου. Αλλά και το κείμενο του Περές μιλάει για μια περίοδο από 1000-1500 περίπου.
Ας μας διαφωτίσουν οι έχοντες γνώση παλαιογραφίας (γιατί μπορεί να λέω κα μπούρδες. Όλα αυτά είναι από απλή παρατήρηση και σκέψεις που προκύπτουν, χωρίς την ανάλογη μελέτη.)
Φυσικά το ρόλο τους έχουν παίξει τα άρθρα του Λαοσυνάκτη, μερικά του Μακρή και πολύ ο συνδυασμός του παραπάνω κειμένου του Περές με κάτι που υποστηρίζει ο Λαοσυνάκτης και αναφέρει η Μαρία Αλεξάνδρου στο βιβλίο της "Εξηγήσεις και Μεταγραφές της Βυζαντινής Μουσικής, Σύντομη εισαγωγή στον προβληματισμό τους" στη σελίδα 95.
Όμως εγώ διερωτώμαι για την πιθανότητα συνύπαρξης των τριών τρόπων την ίδια εποχή (πιθανότατα στις Μεσοβυζαντινές σημειογραφίες).