ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ.
Παραθέτω σε μετάφραση τον τύπο της απολύσεως των ακολουθιών της Διακαινησίμου, όπως καταγράφεται στο επίσημο ετήσιο βοήθημα Τυπικού του Πατριαρχείου Μόσχας προς ενημέρωση και κυρίως σχολιασμό των ιδιαιτεροτήτων της εκ μέρους των ειδημόνων. ( Υπ’ όψιν ότι η κατανόηση των ρωσσικών από μέρους μου είναι ελλειπής ).
https://calendar.rop.ru/?bui=98
Η Απόλυση του αναστασίμου ΄Ορθρου: Μετά την εκφώνηση «
Σόν γαρ εστί το ελεείν ….»
1. Ο διάκονος:
Σοφία.
2. Οι ψάλτες:
Ευλόγησον.
3. Ο Ιερέας:
Ο Ων ευλογητός Χριστός ο Θεός ημών….
4. Οι ψάλτες: Αμήν. «
Στερεώσαι, ο Θεός….»
5. Ο Ιερέας (κρατώντας το Σταυρό και, κατά το ειωθός , το Τρικέρι) αντί του «
Δόξα Σοι Χριστέ ο Θεός ημών…» ψάλλει μετά των συλλειτουργών: «
Χριστός ανέστη εκ νεκρών θανάτω θάνατον πατήσας»
Οι ψάλτες: «
Και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος».
Ο Προϊστάμενος με το Σταυρό ( και με το τρικέρι κατά το ειωθός) στα χέρια στρεφόμενος προς
τον λαό εκφωνεί την πασχάλια απόλυση «
Ο αναστάς εκ νεκρών Θανάτω θάνατον πατήσας και τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος Χριστός ο αληθινός θεός ημών ταις πρεσβείαις της παναχράντου αυτού μητρός και πάντων των αγίων ελεήσαι και σώσαι ημάς , ως αγαθός και φιλάνθρωπος» (μνημόνευση των χορών των αγίων και ιδία των ονομάτων τους κατά το Τυπικό δεν επιτρέπεται) και ευλογεί χαράσσοντας το σημείο του Σταυρού στις τρείς πλευρές με το Σταυρό και το τρικέρι και δυνατά εκφωνεί σε κάθε ευλογία «
Χριστός ανέστη!»
Το εκκλησίασμα απαντά: «
Αληθώς ανέστη!» και, κατά την αρχαία παράδοση, κάνουν το
σημείο του Σταυρού (όπως και κάθε φορά που δέχονται ευλογία δια του Τιμίου Σταυρού).
Οι ψάλτες ψάλλουν το τροπάριο: «
Χριστός ανέστη εκ νεκρών…» (τρίς , γρήγορα) και τελευταίον
«
Και ημίν εχαρίσατο ζωήν την αιώνιον, προσκυνούμεν αυτού την τριήμερον έγερσιν».
Ψάλλεται το πολυχρόνιον.
Τα ίδια προβλέπονται για τον Εσπερινό καθώς και για την Θεία Λειτουργία (από το 5 και μετά) με την σημείωση ότι δεν μνημονεύεται ούτε ο άγιος του ναού , ούτε της ημέρας, ούτε ο συγγραφέας της Λειτουργίας.
Προς επιβεβαίωση ένα βίντεο από Ουκρανία:
ΑΠΟΛΥΣΗ ΟΡΘΡΟΥ: (1:17:52 - 1:19:29) ΑΠΟΛΥΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: (3:26:30 - 3:27:51)
ΟΡΘΡΟΣ: По возгла́се: «Твое бо есть, еже ми́ловати…», диакон: «Премудрость». Певцы: «Благослови». Иерей: «Сый благослове́н Христос, Бог наш…». Певцы: «Аминь», «Утверди́, Боже…». Иерей, держа Крест и, по обычаю, трисвещник, вместо «Слава Тебе, Христе Боже…» поет вместе с сослужа́щими: «Христос воскресе из мертвых, смертию смерть поправ», а певцы: «И сущим во гробе́х живот даровав». Предстоятель с Крестом (и, по обычаю, с трисвещником) в руках, обратясь к народу, произносит пасхальный отпуст: «Христо́с, воскресы́й из ме́ртвых, сме́ртию смерть попра́вый и су́щим во гробе́х живо́т дарова́вый, И́стинный Бог наш, моли́твами Пречи́стыя Своея́ Ма́тере и всех святы́х, поми́лует и спасе́т нас, я́ко Благ и Человеколю́бец» (поминовения ликов святых и отдельных их имен Уставом не положено), и осеняет предстоящих Крестом и трисвещником на три стороны, громко произнося при каждом осенении: «Христос воскресе!». Молящиеся отвечают: «Воистину воскресе!», и, по древнему обычаю, осеняют себя крестным зна́мением (как и всегда при осенении Крестом). Певцы поют тропарь: «Христос воскресе из мертвых…» (трижды, быстро), и конечное – «И нам дарова́ живот вечный, покланя́емся Его тридневному Воскресению». Поются многолетны.
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ: «Премудрость». Певцы: «Благослови». Иерей: «Сый благослове́н…». Певцы: «Утверди́, Боже…». Иерей поет: «Христос воскресе из мертвых, смертию смерть поправ». Певцы: «И сущим во гробе́х живот даровав». Иерей с Крестом в руке и, по обычаю, с трисвещником произносит отпуст: «Христо́с, воскресы́й из ме́ртвых…», и прочее, как в конце утрени.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ: Священник вместо «Слава Тебе, Христе Боже…» поет тропарь: «Христос воскресе из мертвых, смертию смерть поправ», певцы: «И сущим во гробе́х живот даровав». Остальное все, включая отпуст, как на утрене. На отпусте не поминаются ни святой храма, ни дневные святые, ни составитель Литургии. Так и во всю Пасхальную седмицу.