Ψάχνω το απολυτίκιο της Παναγίας του Χάρου γραμμένο σε βυζαντινή μουσική.
Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Την σεπτήν σου Εικόνα, προσκυνούμεν Πανύμνητε, η του Χάρου τη κλήσει, προσφυώς επικέκληται˙ εν ταύτη γαρ τα κρίνα χλοερά, ορώντες μετά χρόνου παρολκήν, ανυμνούμέν σου την χάρν πανευλαβώς, Παρθένε ανακράζοντες˙ Δόξα τοις μεγαλείοις σου Αγνή, δόξα τοις θαυμασίοις σου, δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία Άχραντε.
Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Την σεπτήν σου Εικόνα, προσκυνούμεν Πανύμνητε, η του Χάρου τη κλήσει, προσφυώς επικέκληται˙ εν ταύτη γαρ τα κρίνα χλοερά, ορώντες μετά χρόνου παρολκήν, ανυμνούμέν σου την χάρν πανευλαβώς, Παρθένε ανακράζοντες˙ Δόξα τοις μεγαλείοις σου Αγνή, δόξα τοις θαυμασίοις σου, δόξα τη προς ημάς σου, προμηθεία Άχραντε.