Anton75
New member
Χαιρετε και Χριστος Ανεστη,
Ειμαι ως επι το πλειστον αυτοδιδακτος και επειδη εχω μαθει να διαβαζω βυζαντινη μουσικη αρκετα καλα, και εχοντας πολλα ακουσματα, καπως εχω παραμελησει την θεωρια. Τωρα που ξανα προσεγγιζω την θεωρια αρχιζει και με μπερδευει καπως. Εγω ειχα μαθει οτι στο δευτερο ηχο, το Κε παραμενει στη φυσικη του θεση (δηλαδη σε υφεση), οταν η μελωδια ανεβαινει μεχρι το Ζω. Στη περιπτωση που η μελωδια ανωβαινει περα του Ζω και φτανει στο ανω Νη (και ποιο πανω) το Κε ψαλεται στη διατονικη του θεση. Οταν βεβαια κατεβαινουμε απο το ανω Νη προς στη βαση (Δηλαδη το Δι), το Κε ξανα ψαλεται σε υφεση. Αυτο γινεται πολυ αισθητο οταν φεριπειν ψαλνουμε το Πασα Πνοη δευτερου ηχου το κλασσικο, που το Κε ακουγεται σαν να ψελνεται ειτε ανεβαινοντας, ειται κατεβαινοντας σχεδον παντα στη διατονικη του θεση. Εν αντιθεσει, στο χερουβικο του Φωκαεως του β ηχου, το Κε ψελνεται σε υφεση ειται αναιβενοντας προς το ανω Νη, ειτε κατεβαινοντατς παλι προς το Δι (που δινει την αισθηση σχεδον οτι το Χεροβουκιο του β ηχου μοιαζει πολυ τον ηχο το πλ.β).
Με εχει μπερδεψει το θεμα γιατι ξεφυλιζοντας πολλα θεωριτικα βιβλια, δεν εχω βρει κανενα να σχολιαζει την θεση του Κε, ενω σχεδον ολα επισημανουν οτι το Πα που ειναι σε υφεση κατεβαινοντας προς το κατω Νη, και μετα επιστρεφει στη διατονικη του θεση οταν ξανα ανεβαινουμε προς το Δι. Θα ηθελα την αποψη σας και τη γνωμη σας για αυτο το θεμα αν εχετε την καλοσυνη. Ευχομαι επισης να εγινα κατανοητος, γιατι τα Ελληνικα δεν ειναι η πρωτη μου γλωσσα και καπως δυσκολευομαι στη εκφραση ειδικα οταν προσπαθω να εκφραστω γραφοντας. Να ειστε ολοι καλα..
Ειμαι ως επι το πλειστον αυτοδιδακτος και επειδη εχω μαθει να διαβαζω βυζαντινη μουσικη αρκετα καλα, και εχοντας πολλα ακουσματα, καπως εχω παραμελησει την θεωρια. Τωρα που ξανα προσεγγιζω την θεωρια αρχιζει και με μπερδευει καπως. Εγω ειχα μαθει οτι στο δευτερο ηχο, το Κε παραμενει στη φυσικη του θεση (δηλαδη σε υφεση), οταν η μελωδια ανεβαινει μεχρι το Ζω. Στη περιπτωση που η μελωδια ανωβαινει περα του Ζω και φτανει στο ανω Νη (και ποιο πανω) το Κε ψαλεται στη διατονικη του θεση. Οταν βεβαια κατεβαινουμε απο το ανω Νη προς στη βαση (Δηλαδη το Δι), το Κε ξανα ψαλεται σε υφεση. Αυτο γινεται πολυ αισθητο οταν φεριπειν ψαλνουμε το Πασα Πνοη δευτερου ηχου το κλασσικο, που το Κε ακουγεται σαν να ψελνεται ειτε ανεβαινοντας, ειται κατεβαινοντας σχεδον παντα στη διατονικη του θεση. Εν αντιθεσει, στο χερουβικο του Φωκαεως του β ηχου, το Κε ψελνεται σε υφεση ειται αναιβενοντας προς το ανω Νη, ειτε κατεβαινοντατς παλι προς το Δι (που δινει την αισθηση σχεδον οτι το Χεροβουκιο του β ηχου μοιαζει πολυ τον ηχο το πλ.β).
Με εχει μπερδεψει το θεμα γιατι ξεφυλιζοντας πολλα θεωριτικα βιβλια, δεν εχω βρει κανενα να σχολιαζει την θεση του Κε, ενω σχεδον ολα επισημανουν οτι το Πα που ειναι σε υφεση κατεβαινοντας προς το κατω Νη, και μετα επιστρεφει στη διατονικη του θεση οταν ξανα ανεβαινουμε προς το Δι. Θα ηθελα την αποψη σας και τη γνωμη σας για αυτο το θεμα αν εχετε την καλοσυνη. Ευχομαι επισης να εγινα κατανοητος, γιατι τα Ελληνικα δεν ειναι η πρωτη μου γλωσσα και καπως δυσκολευομαι στη εκφραση ειδικα οταν προσπαθω να εκφραστω γραφοντας. Να ειστε ολοι καλα..