Μόλις πρίν από δύο Κυριακές ο δάσκαλος περίμενε με το αυτοκίνητο του τον αργοπορημένο για πρώτη (και τελευταία) φορά μαθητή του έξω από τον σταθμό του ηλεκτρικού στα Κάτω Πατήσια για να φύγουν μαζί όπως πάντα για τον Άγιο Σπυρίδωνα στον Πειραιά!
Μόλις τον είδα από μακριά έτρεξα με ντροπή γιατί τον είχα κάνει να περιμένει (δεν φταίω εγώ είχε μικρή καθυστέρηση ο ηλεκτρικός)!
Άνοιξα βιαστικά την πόρτα του αυτοκινήτου και χώθηκα μέσα!
Όπως πάντα το πρώτο που ακούστηκε καθώς έμπαινα ήταν βυζαντινά άσματα από το ραδιόφωνο και συγκεκριμένα ο αγαπημένος του όλων ο Χαρίλαος Ταλιαδώρος!
"Καλώς τον!". Με καλωσόρισε με την όμορφη πολίτικη προφορά του, και ασπαστήκαμε ο ένας τον άλλον! Είχαμε απ'το καλοκαίρι να βρεθούμε!
Η συζήτηση άναψε αμέσως και προς μεγάλη μου έκπληξη αναφέρθηκε στο φόρουμ μας και μου είπε ότι ετοιμάζει να ανεβάσει πάρα πολύ πλούσιο υλικό το οποίο πρέπει να το επεξεργαστεί πρώτα και να διαλέξει τα καλύτερα από δεκάδες CD αλλά και εκπομπές που έχει κάνει !!
Πάρα πολύ χάρηκα που τόσο σύντομα άρχισε να υλοποιεί τις σκέψεις του!
Ευχαριστούμε πολύ κύριε Ρηγόπουλε για την ανάρτηση! Αναμένουμε!
Έχω προσφερθεί να τον βοηθήσω με τα CD του κάτι το οποίο δέχτηκε με πολύ χαρά αρκεί να βρούμε το χρόνο!