Συντομεύσεις ᾿Ακολουθιῶν (πότε ἐπιτρέπονται καί πῶς μποροῦν νά γίνουν)

Status
Not open for further replies.

Dionysios

Διονύσιος Ἀνατολικιώτης, «γηράσκω ἀεὶ διορθούμενο
.........................................
Θά προσέθετα ἐγώ, ὅτι ἀκόμη καί καθόλου ἀπολυτίκια μπορεῖ νά μήν εἰπωθοῦν, ἡ δέ (μικρά) εἴσοδος νά γίνει ἀκόμη καί κατά τήν ψαλμωδία τοῦ «Ὁ μονογενής...». Ἀκόμη τό νωχελικό θυμίαμα στό χερουβικό δέν χρειάζεται, μπορεῖ νά γίνει σύντομο μετά τήν ἐναπόθεση τῶν τιμίων δώρων.

Σὲ μιὰ τέτοια περίπτωσι δὲν θὰ μποροῦσε ἀκόμη ἡ εἴσοδος νὰ γίνῃ κατὰ τὸ παράδειγμα τῆς λειτουργίας τοῦ ᾿Ιακώβου; ἐννοῶ ὅμως μετὰ τὰ εἰρηνικὰ τῆς ἐνάρξεως.
 
Σὲ μιὰ τέτοια περίπτωσι δὲν θὰ μποροῦσε ἀκόμη ἡ εἴσοδος νὰ γίνῃ κατὰ τὸ παράδειγμα τῆς λειτουργίας τοῦ ᾿Ιακώβου; ἐννοῶ ὅμως μετὰ τὰ εἰρηνικὰ τῆς ἐνάρξεως.


Θα μου επιτρέψετε να πω ότι δεν είναι τόσο εύκολο ή τόσο ανώδυνο να προτείνουμε τέτοιου είδους περικοπές. Με ποιο σκεπτικό μπορούμε να παραλείψουμε τα αντίφωνα σε μια μαθητική λειτουργία; Είναι τόσο απλό να κάνουμε τέτοιου είδους παραλήψεις; Ακόμη και το να μην ψάλλουμε το τρίτο αντίφωνο εμένα προσωπικά μου φαίνεται αδιανόητο. Εάν λάβουμε υπόψη δε ότι τα αντίφωνα μπορούν να ψαλλούν απλώς ως προτείνει ο Φουντούλης εντός δέκα λεπτών η ωφέλεια είναι μηδαμινή ενώ η ζημία στη λειτουργία είναι σημαντική. Με το ίδιο σκεπτικό ας ξεκινήσουμε από τα αναγνώσματα ακολουθούντες την αρχαία πράξη. Είναι όμως σωστό;
 

Dionysios

Διονύσιος Ἀνατολικιώτης, «γηράσκω ἀεὶ διορθούμενο
Πάτερ Μάξιμε,
τὴν ἑπόμενη φορὰ ποὺ θὰ θελήσουμε νὰ συζητήσουμε γιὰ συντομεύσεις ἀκολουθιῶν καὶ ἄλλα τέτοια «αἱρετικὰ» πράγματα, θὰ πρέπει πρῶτα νὰ πάρουμε τὴν γνώμη, τὴν ἄδεια καὶ τὴν εὐλογία σοφῶν τυπικολόγων, καὶ μάλιστα κληρικῶν. ὑπάρχουν ἀρκετοί, ξέρεις, σὲ πολλὲς περιοχές, Κύπρο, Φλώρινα, Λίνδο ῾Ρόδου, Θεσσαλονίκη, Καρπενῆσι Εὐρυτανίας, Χωματάδα Μεσσηνίας, Λακωνία, καὶ ἕπεται συνέχεια!
῾Υποθέτω ὅτι μὲ καταλαβαίνεις.
Εὐλόγησον.
 

Dionysios

Διονύσιος Ἀνατολικιώτης, «γηράσκω ἀεὶ διορθούμενο
Την Πάτρα την ξεχάσατε φαίνεται!

Δὲν τὴν ξέχασα. ἁπλῶς ὁ συγκεκριμένος εἰδήμων δὲν μᾶς πέταξε ἕνα ἀκόμη ψευδώνυμο καὶ νὰ ἰσχυριστῇ ὅτι εἶναι ἀπὸ τὴν Πάτρα. λὲς νὰ σκέφτηκε ὅτι μπορεῖ νὰ διαμαρτυρόσουν ὅτι «τέτοιο ὄνομα δὲν ὑπάρχει ἐδῶ», ὅπως μᾶς εἶπαν κάποιοι ἄλλοι γιὰ τὶς περιοχὲς ποὺ παρέθεσα;
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Κατὰ τὴν διακαινήσιμο ἑβδομάδα «δι' ἀνάπαυσιν τῶν ἀδελφῶν» δὲν πρέπει νὰ χρησιμοποιεῖται τὸ ἀργοσύντομον ἀναστασιματάριον οὔ τε γιὰ τὰ δογματικὰ θεοτοκία.
 

petrosgrc

Πέτρος Γαλάνης


Κατὰ τὴν διακαινήσιμο ἑβδομάδα «δι' ἀνάπαυσιν τῶν ἀδελφῶν» δὲν πρέπει νὰ χρησιμοποιεῖται τὸ ἀργοσύντομον ἀναστασιματάριον οὔ τε γιὰ τὰ δογματικὰ θεοτοκία.

Σε ποιόν κώδικα το λέει αυτό κ. Θεοδωράκη;
 

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Κατὰ τὶς ἀποδόσεις τῶν ἑορτῶν συνήθως ψάλλω τὰ ἰδιόμελα καὶ τὰ δοξαστικὰ σύντομα, μὲ σύντομα κεκραγάρια-πασαπνοάρια. Ἐπιχειρῶντας αὐτὸ ἐχθὲς στὸν ἄνευ εἰσόδου (Ἀπορούμενα ΤΑΣ κεφ. ξβ') ἑσπερινὸ τῆς ἀπόδοσης τῶν φώτων θυμήθηκα ὅτι τὰ ἑσπέρια στιχηρὰ εἶναι προσόμοια τοῦ πρώτου «Τὸν φωτισμὸν ἡμῶν...», ὅπως καὶ αὐτὰ τῆς Πέμπτης τῆς α' ἑβδομάδος τῶν νηστειῶν ἑσπέρας καὶ ἄλλα σὲ χφφ. τριῴδια.
 
Θα ήθελα να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση για να καταλάβω περισσότερα πράγματα. Ας μιλήσουμε για κάτι συγκεκριμένο και όχι έτσι αόριστα για περικοπές ακολουθιών. Η ακολουθία της θείας λειτουργίας είναι η "σημαντικότερη" ακολουθία σε σχέση με όλες τις άλλες; Διαβάζουμε σε συναξαριστές ερημίτες που έκαναν είτε ακολουθίες είτε κομποσχοίνι και πήγαιναν να τελέσουν μόνο τη Θεία Λειτουργία για να μεταλάβουν. Προχθές πάλι είδαμε στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά που τελέστηκε μόνο η Θεία Λειτουργία με μια δοξολογία νωρίτερα; Αυτό σημαίνει πως μπορούμε να περικόπτουμε οτιδήποτε έως και ολόκληρες ακολουθίες αρκεί να έχουμε χρόνο να τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία;

Ρωτάω γιατί βλέπουμε συχνά να παραλείπονται αρκετά από τις άλλες ακολουθίες ή να μην λέγονται καθόλου, αλλά η Θεία Λειτουργία σχεδόν δεν αλλοιώνεται. Διαρκεί λίγο πολύ μία ώρα στους περισσότερους ναούς της Ελλάδας και στα μοναστήρια. Σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες ακολουθίες ελάχιστες είναι οι διαφορές από ναό σε ναό ή από μοναστήρι σε μοναστήρι στην Θεία Λειτουργία.

Μεγάλες όμως είναι οι διαφορές στον Όρθρο για παράδειγμα που άλλοι διαβάζουν ψαλτήρι, όλους τους κανόνες, στιχολογία των αίνων ή επισυνάπτουν και την α’ ώρα (έχει γράψει αρκετά εδώ ο κ. Διονύσιος). Επίσης το μεσονυκτικό σπάνια θα το ακούσει κάποιος σε ενοριακό ναό. Έχει σχεδόν καταργηθεί αυτή η ακολουθία. Ανάλογα συμβαίνει και στον εσπερινό να μην τα γράφω. Ξέρετε τι θέλω να πω. Ενώ όλες οι άλλες ακολουθίες έχουν αλλοιωθεί αρκετά ή παραλείπονται, η ακολουθία της Θείας Λειτουργίας δεν έχει σχεδόν αλλοιωθεί καθόλου και διαρκεί παντού σχεδόν το ίδιο.
Αυτό σημαίνει πως υπάρχει «ευλογία» να κόβουμε οτιδήποτε από τις άλλες ακολουθίες αν δεν έχουμε χρόνο, αρκεί να τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία κανονικά;Και όπως έγραψε ο π. Μάξιμος όχι εγώ τι νομίζω. Αλλά η εκκλησία μας δίνει ευλογία για αυτές τις περικοπές; Αυτό ρωτώ.
Να γίνω πιο συγκεκριμένος. Όταν καθημερινές ημέρες η καμπάνα χτυπά στις επτά και τελειώνει 8 και 15 με μία ώρα Θεία Λειτουργία και 15 λεπτά Όρθρο ή και μισή ώρα Όρθρο είναι επιτρεπτό αυτό; Το δέχεται η εκκλησία αυτό γιατί το σημαντικότερο είναι η τέλεση της Θείας Λειτουργίας και όχι οι άλλες ακολουθίες;
Νομίζω έγινα κατανοητός. Αλλιώς θα μπορούσα να ρωτήσω: Ποιος ο σκοπός της τέλεσης των ακολουθιών εκτός της Θείας Λειτουργίας;
 

tsak77

Χρῆστος Τσακίρογλου
Η Θεία Λειτουργία δεν ήταν πάντα συνδεδεμένη με τον Όρθρο όπως ξέρουμε σήμερα, οπότε έστεκε κάποτε δογματικά μόνη της.
Η σημαντικότητά της έγκειται στο ότι περιέχει ίσως την πιο άμεση επαφή και κοινωνία με το Θείο, απ' όλα τα μυστήρια της Εκκλησίας μας. Οι Ακολουθίες όπως ο Όρθρος και ο Εσπερινός και οι Ώρες, είναι προσευχές, μέρος της καθημερινότητας του Ορθοδόξου, αλλά σίγουρα όχι τόσο σημαντικές για την πνευματική του οικοδομή, όσο η συμμετοχή στα Μυστήρια της Εκκλησίας. Η Θεία Λειτουργία όμως εμπεριέχει την Θεία Ευχαριστία και είναι το μόνο τακτικό Μυστήριο, το οποίο μάλιστα ακολουθεί τις προτροπές του Αρχηγού της πίστεως Ιησού Χριστού όπως Αυτός έδειξε στο Μυστικό Δείπνο.
Η Θεία Λειτουργία έχει κατά καιρούς υποστεί συντομεύσεις (η σημαντικότερη του Ιωάννου του Χρυσοστόμου σε σχέση με αυτή του Μεγάλου Βασιλείου) και μεταβολές, πάντα όμως κρατώντας το Μυστήριο, το οποίο είναι το κέντρο και ο σκοπός όλης της εν Χριστώ ζωής.
Με την μορφή που έχει σήμερα, είναι λογικό να διαρκεί πάνω κάτω συγκεκριμένη ώρα, εφόσον τα στοιχεία του λόγου που την αποτελούν είναι σχεδόν σταθερά (Αντίφωνα ή Τυπικά και μακαρισμοί, Είσοδος, Απολυτίκια-Κοντάκιο, Τρισάγιο, Αναγνώσματα, Κατηχούμενα, Χερουβικός ύμνος κλπ.), κάτι που δεν συμβαίνει π.χ. με τον Όρθρο, ο οποίος ναι μεν έχει σταθεσή δομή, αλλά ποικίλει στον όγκο του λόγου που διαβάζεται ή ψάλλεται. Οι προσωπικές περικοπές (όπως οι υπόλοιπες ωδές του Κανόνα μετά την Γ΄ ωδή π.χ.) αποτελούν (ανεκτές) παρασπονδίες και ως τέτοιες αντιμετωπίζονται, εκτός κι αν κάποιος θεωρεί ότι το κομμάτι αυτό της ακολουθίας δεν πρέπει για κάποιο δογματικό και θεολογικό λόγο να ψαλλεί, κάτι φυσικά παράδοξο και αντιχριστιανικό.
Θεωρώ ότι εφόσον όλες αυτές τις αγιαστικές πράξεις τις τελούν άνθρωποι, υπάρχει πάντα και ο προσωπικός παράγοντας ο οποίος επιρρεάζει την διάρκειά τους. Δεν νομίζω ότι μπορεί να "κονσερβοποιηθεί" μία τέτοια πράξη αν πάρουμε υπόψη μας το μέγεθος της ακολουθίας (π.χ. άλλοι Εσπερινοί έχουν αναγνώσματα μετά την είσοδο άλλοι όχι, άλλες Θείες Λειτουργίες έχουν μεγάλες Ευαγγελικές και Αποστολικές περικοπές και άλλες όχι) και για αυτό τον λόγο οι Μητροπόλεις ανακοινώνουν κατά εποχή το πρόγραμμα των Ιερών Ακολουθιών αναφέροντας την ώρα έναρξής τους και μόνο (απ' όσο ξέρω από την Αρχιεπισκοπή Κρήτης τουλάχιστον).
Για μένα αυτό που πρέπει να μένει αναλλοίωτο, είναι ο τρόπος έκφρασής μας, για παράδειγμα, δεν θεωρώ σωστό να ειπωθεί ένα μικρό Αποστολικό ανάγνωσμα αργά και ένα μεγαλύτερο συντομότερα. Πιστεύω όλοι καταλαβαίνουμε ότι πλέον έτσι γινόμαστε από χρήστες δούλοι του χρόνου και όταν αυτό συμβαίνει ιδιαιτέρως την ημέρα του Κυρίου, όπου και σαν κοινωνία έχουμε επιλέξει να μην έχουμε τόσες βιοτικές μέριμνες, είναι κοροϊδία προς τον Πλάστη. Δηλαδή η ανάγνωση των ψαλμών έχει τον τρόπο-την ταχύτητά της, η απαγγελία των περικοπών τον δικό της, η ψαλμωδία των προσομοίων, των δοξαστικών, των Κοινωνικών κλπ. δεν είναι δυνατόν όλα να μπουν μέσα καλούπι του χρόνου, όπου μόνο αυτός τα επιρρεάζει.
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Συμφωνώντας απόλυτα με τον Χρήστο να τονίσω πως φυσικά και η θεία λειτυργία είναι ασυγκρίτως σημαντικότερη από όλες τις ακολουθίες, είναι η κατεξοχήν λατρεία του Θεού και το μυστήριο που ορίζει την Εκκλησία. Ουσιαστικά η συμμετοχή μας στη θεία ευχαριστίς πιστοποιεί ότι είμαστε μέλη Χριστού.

Η θεία λειτουργία χωρίς καθυστερήσεις, με ανάγνωση εκ μέρους του ιερέα όλων των ευχών και με κήρυγμα 10' διαρκεί περίπου 65-70' ή περισσσότερο ανάλογα με τον κόσμο που θα συμμετάσχει στη θ. κοινωνία.

Χίλιες φορές να βιαστούμε ή να κόψουμε στον όρθρο, παρά στη θ. λειτουργία.

Εγώ πολύ πιο συχνά βλέπω το φαινόμενο να καθυστερεί αδικαιολόγητα η θ. λειτουργία. Πολλές φορές υποστηρίζεται ότι η καθημερινή λειτουργία είναι συντομότερη από την κυριακάτικη (η μόνη διαφορά τους είναι στον αριθμό των ατόμων που θα κοινωνήσουν).

Άλλη παρεμφερής αντίληψη του λαού που βλέπουμε είναι να πηγαίνει ο κόσμος περισσότερο στους χαιρετισμούς και τις παρακλήσεις, απ' όσο στη θ. λειτουργία.
 
Το θέμα αυτό που συζητάμε περί βιασύνης η μη στις Ιερές Ακολουθίες, δεν είναι κάτι το καινοφανές. Έχει μεγάλη σχέση με τους σημερινούς ρυθμούς ζωής στις πόλεις που γίνονται ολοένα και πιο αποπνικτικοί, με άμεσες συνέπειες στο ωράριο των ιερών ακολουθιών.
Και τι να πεις σε κάποιον που κάνει δυο ίσως και τρεις δουλειές για να τα βγάλει πέρα, ειδικά σήμερα, όταν σου λέει "μια Κυριακή μου έμεινε κι εμένα να ξεκουραστώ, πάλι από τις 7 θα είμαι στο πόδι;(για τη Θ. Λειτουργία)..."
Βεβαίως αυτό δεν δικαιώνει κανέναν, αφού η ημέρα αυτή είναι αφιερωμένη στον Κύριο, οπότε οφείλουμε όλοι τουλάχιστον να αφιερώσουμε 2-3 ώρες από το χρόνο μας σε Εκείνον που έχυσε το αίμα του επάνω στο Σταυρό για μας, μια και όλες τις υπόλοιπες μέρες και ώρες τις αφιερώσαμε πια στις βιοτικές μέριμνες (και όχι "βιωτικές" που γράφουν όλα τα μουσικά βιβλία στο Χερουβικό - βίος γαρ το παράγωγον).

Κάποτε ένας Κρητικής καταγωγής μοναχός στο Αγ. Όρος μου είπε επί του θέματος ότι:
Όποιος κοιμάται Κυριακή
δεν πάει στην Εκκλησία
οι συμφορές του έρχονται
και ψάχνει την αιτία,
αλλά δεν ξέρω να σας πω κατά πόσο (πνευματικά τουλάχιστον) ισχύει...

Πάντως στην ενορία που ψάλλω αν και το ρολόι κάνει κουμάντο ως επί το πλείστον (και που δεν κάνει θα μου πείτε), η ακρίβεια εν πολλοίς τηρείται και η μετάληψη γίνεται πάντοτε στο μετά φόβου Θεού, εκτός από τις πολύ μεγάλες μέρες (Χριστούγενα, Πάσχα κτλ) που κοινωνεί σχεδόν όλο το εκκλησίασμα, οπότε κατ΄οικονομίαν γίνεται μετά την απόλυση.

Προσωπικά δεν θα με χάλαγε καθόλου όλο το χρόνο να έλεγα τα Λειτουργικά χύμα σε κλιτόν. Μα καθόλου όμως. Έλα όμως που άμα δεν τα πεις σε ήχο, σε κατηγορούν κι από πάνω ότι βαριέσαι και τσουβαλιάζεις το Μυστήριο των Μυστηρίων και ότι καθυστερείς τον Όρθρο, αντί να μακραίνεις τη Λειτουργία που πρέπει να είναι μεγαλοπρεπής (ναι, το έχω ακούσει και αυτό)...τι να απαντήσεις σε ένα τέτοιο τρόπο σκέψης και αντιμετώπισης; Σιωπάς...

Πιστεύω ότι όλα αυτά είναι θέμα πρωτίστως νοοτροπίας και ευαισθησίας ιερέων και ψαλτών. Και όταν υπάρχει σύμπνοια και συνεννόηση και όχι ανταγωνισμός (Δόξα τω Θεώ, δεν έχω τέτοια προβλήματα) και οικονομία μπορεί να γίνει στα της Λατρείας και ακρίβεια να τηρηθεί, πάντοτε ανάλογα με ό,τι επιτρέπει η (χρονική) περίσταση. Βλέποντας και κάνοντας.

Ο καρδιογνώστης Θεός που ξέρει πόσες είναι ακόμα και οι τρίχες της κεφαλής μας, θα μας κρίνει πρώτα από την καλή μας προαίρεση και όχι από το αν είπαμε τον κανόνα εις 4 και όχι εις 6, εφόσον ο Δεσπότης περίμενε στο αμάξι να τελειώσουμε ώστε να μπει να χοροστατήσει...
Βεβαίως προέχει πάνω απ΄όλα το "πάντα ευσχημόνως και κατά τάξιν γινέσθω" του Παύλου και όχι ό,τι κατεβεί του καθενός.
Αλλά και λίγη οικονομία κάπου κάπου πιστεύω πως δεν βλάπτει (πάντα χωρίς να ξεχνάμε και την ακρίβεια).

Θα ήταν πάντως ευχής έργον αν κάποτε εξαφανίζονταν τα πάσης φύσεως ρολόγια, είτε τοίχου, είτε καμπαναριού, είτε σε εκκρεμές-αντίκα απο τους Ναούς. Υποτίθεται ότι μπαίνοντας ξεχνάμε το ρολόι. Αλλά εδώ πια ξεχάσαμε το ψαλμικό: "Ὡς ἀγαπητά τά σκηνώματά σου, Κύριε τῶν δυνάμεων· ἐπιποθεῖ καὶ ἐκλείπει ἡ ψυχή μου εἰς τὰς αὐλὰς τοῦ Κυρίου..."

Εμείς περιμένουμε εναγωνίως πότε θα ακουστεί το Δι ευχών και αλλοίμονό μας έτσι και ακουστεί στις 10:05 αντί στις 10:00...
 
Last edited:
Όταν έγραφα παραπάνω αν υπάρχει κάτι σχετικό από την εκκλησία εννοούσα αν υπάρχουν κάποιοι κανόνες ή κάτι ανάλογο οι οποίοι να απαγορεύουν την οποιαδήποτε αλλοίωση των ακολουθιών. Τα δίπτυχα της εκκλησίας της ελλάδος, ιδίως τα τελευταία χρόνια γράφουν πολύ χρήσιμα πράγματα και αναφέρουν και τα στοιχεία που δεν θα έπρεπε να παραλείπονται. Αν κάποιος κάθε χρόνο κρατά αυτά τα βιβλία πιστεύω πως δεν θα έχει καμιά απορία για το τυπικό της οποιασδήποτε ακολουθίας. Ωστόσο δεν έχω μπορέσει να διακρίνω κάποια απαγόρευση στην αλλοίωση των ακολουθιών. Καλό είναι να τις λέμε όπως τις γράφουν τα βιβλία, αλλά και να μη τα πούμε όλα, ή και να πούμε τα μισά και λιγότερα δεν αποτελεί κάποια σοβαρή παραβίαση. Αυτό έχω καταλάβει. Οπότε αν είναι έτσι, θα μπορούσε λόγου χάρη να τελούνταν τις καθημερινές η Θεία Λειτουργία μόνο το πρωί. Αυτό από τη μια δε θα προκαλούσε αγανάκτηση και σκανδαλισμό των ιεροψαλτών και πιστών για την αλλοίωση της ακολουθίας του όρθρου (έχω γίνει μάρτυρας αρκετές φορές τέτοιων καταστάσεων γι΄αυτό έγραψα το μήνυμα σκεπτόμενος τι θα μπορούσαμε να κάνουμε εναλλακτικά), και από την άλλη θα έδινε τη δυνατότητα να τα πούμε όλα στη Θεία Λειτουργία χωρίς καμία βιασύνη να μάθουμε πως και που πρέπει να λέγονται τα αντίφωνα ή οι μακαρισμοί ή όπως είπε ο Χαράλαμπος τα λειτουργικά σε κλιτόν κ.ο.κ.
Ακόμα θα μπορούσε να λέγεται και ο όρθρος αλλά όλος διαβαστά από κάποιον ή κάποιους πιστούς κάποιες μέρες που θα μπορούσαν να ξυπνήσουν νωρίς χωρίς αναγκαστικά την παρουσία ιερέα που τις καθημερινές και με ψαλτήρι και με όλα δε ξεπερνά την μιάμιση ώρα. Έξι (με μεσονυκτικό) ή 6:30 με 7:30++ ο όρθρος διαβαστά χωρίς καμία περικοπή και αλλοίωση και 7:30++ με 8:30 ή εννέα παρά τέταρτο η Θεία Λειτουργία που όπως έγραψε και ο Σωτήρης χίλιες φορές να βιαστούμε ή να κόψουμε τον όρθρο, παρά τη θ. λειτουργία..
Το γεγονός πως, όπως μας είπε ο Χρήστος η Θεία Λειτουργία παλαιά ήταν απομονωμένη από άλλες ακολουθίες, αλλά και οι περιπτώσεις όπως αυτή στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά ή και άλλες στο εξωτερικό που νοικιάζουν ναούς για μια δυο ώρες αποτελεί πειστήριο πως είναι δυνατό κάτι τέτοιο χωρίς να αποτελεί κάποια αιρετική ή νεωτερίζουσα κίνηση.
Σε ναούς στην Ελλάδα μας όμως γιατί να κόψουμε τις ακολουθίες; Μας κυνηγά κανείς ή μας νοικιάζει το ναό που χτίστηκε με κόπο και μόχθο αλλά προπαντός με αγάπη από εμάς και τους πατεράδες μας; Ίσως να μην έπρεπε, αλλά πρέπει να δεχθούμε μια κατάσταση και να δούμε πως μπορούμε να ενεργήσουμε καλύτερα.
Τελευταία ήμουν σε ένα μεγάλο πανηγύρι με επισκόπους πολλούς αλλά και με αρχιεπίσκοπο. Αρχίζουν τα ανοιξαντάρια, λέει το πρώτο ο δεξιός μετά ο αριστερός και αμέσως άρχισε ο δεξιός ψάλτης Δόξα πατρί... τελειώσανε. Σίγουρα δεν αποφάσισαν οι ψάλτες κάτι τέτοιο. Ήταν εντολή ή του τοπικού επισκόπου ή του αρχιεπισκόπου. Αφού έχει ευλογία τελικά (;) να αλλοιώνουμε τις ακολουθίες μήπως πρέπει να κοιτάξουμε έναν καλύτερο τρόπο να το κάνουμε αυτό; Μήπως είναι προτιμότερο να παραλείπεται ή να διαβάζεται και όχι να ψάλλεται ο όρθρος παρά να βγαίνει συνέχεια ο ιερέας από το ιερό και να κάνει νόημα στον ψάλτη να τα πει γρήγορα ή να πει τα μισα;
 

Μακρυγιάννης

Κανάλια Μαγνήσιας
Απο το παράγγελμα του Μ. Βασιλειου προς ιερείς

.....Μη δια θεραπείαν ανθρωπίνην επισπεύσης τας ευχάς ή συντάμης, μηδέ λάβης πρόσωπον, αλλ' όρα προς μόνον τον προκείμενον Βασιλέα και τας περιεστώσας κύκλω, Δυνάμεις.Άξιον σαυτόν ποίησον των ιερών κανόνων.Μή συλλειτουργεί οις απαγορεύουσι.Βλέπε τίνι παρέστηκας, πώς ιερουργείς και τίσι μεταδίδως......
 

Κων/νος Βαγενάς

Κωνσταντίνος
Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλό να διαβάζεται αντί να ψάλλεται ο Όρθρος, δεν θα μ' άρεσε καθόλου και θα ήταν πολύ κουραστικό και για το εκκλησίασμα.

Αυτό που θα ήταν ίσως καλό (και κάπου το είπε ο Δ.Καλπακίδης) είναι να μην λέμε κάθε Κυριακή τα ίδια, ούτως ώστε να γίνονται περικοπές, αλλά μέσα σε έναν ευρύτερο κύκλο να ακούγονται όλα. Π.χ., πρέπει να πούμε μόνο δύο ωδές απ' τον Κανόνα; Την μια Κυριακή του Α΄ ήχου να πούμε α-γ, την επόμενη δ-ε, κ.ο.κ. Αυτό μπορεί να γίνει και σε άλλα μέρη, όπως π.χ. τη μια να πούμε στιχολογία και την άλλη μερικούς στίχους από Πολυέλεο, ειδικά αν πέφτει μεγάλη γιορτή, όπως προχτές. Έτσι, γίνονται οι περικοπές που εξυπηρετούν στο χρόνο αλλά όλα εντάσσονται μέσα σε ένα κύκλο και δεν αποσιωπώνται διά παντός.

Και η απόδειξη είναι ότι τους ειρμούς της α΄ και της γ΄ ωδής όλοι λίγο πολύ τους ξέρουμε. Από κει και πέρα τί γίνεται;
 

dkalpakidis

Dimitrios Kalpakidis
Κων/νος Βαγενάς;83179 said:
Δεν νομίζω ότι θα ήταν καλό να διαβάζεται αντί να ψάλλεται ο Όρθρος, δεν θα μ' άρεσε καθόλου και θα ήταν πολύ κουραστικό και για το εκκλησίασμα.
Ίσως- άποψη προσωπική- ο καθημερινός εσπερινός και όρθρος (μή εορτάσιμος) να μπορούσε να αναγνωστεί -μόνο οι ψαλμοί- χωρίς υμνολογικές προσθήκες.

Κων/νος Βαγενάς;83179 said:
Αυτό που θα ήταν ίσως καλό (και κάπου το είπε ο Δ.Καλπακίδης) είναι να μην λέμε κάθε Κυριακή τα ίδια, ούτως ώστε να γίνονται περικοπές, αλλά μέσα σε έναν ευρύτερο κύκλο να ακούγονται όλα. Π.χ., πρέπει να πούμε μόνο δύο ωδές απ' τον Κανόνα; Την μια Κυριακή του Α΄ ήχου να πούμε α-γ, την επόμενη δ-ε, κ.ο.κ.
Αν και στην πράξη θα συναντήσεις δυσκολίες. Η συνήθεια βλέπεις...

Κων/νος Βαγενάς;83179 said:
Αυτό μπορεί να γίνει και σε άλλα μέρη, όπως π.χ. τη μια να πούμε στιχολογία και την άλλη μερικούς στίχους από Πολυέλεο, ειδικά αν πέφτει μεγάλη γιορτή, όπως προχτές. Έτσι, γίνονται οι περικοπές που εξυπηρετούν στο χρόνο αλλά όλα εντάσσονται μέσα σε ένα κύκλο και δεν αποσιωπώνται διά παντός.
Έχω ψάλλει και Πολυέλεο σε Όρθρο. Πιο εύκολα μπορούν αυτά να επανέλθουν ή να τονισθούν σε νυχτερινές ακολουθίες. Μάλιστα πολλές φορές έχουμε ψάλλει σε νυχτερινή ακολουθία η οποία ξεκινάει με μια "Παννυχίδα"-Λιτή και συνεχίζει στον Όρθρο. Έτσι υπάρχει χρονικό περιθώριο για επαναφορά και του Πολυελέου και των Βιβλικών Ωδών με τον Κανόνα.

Κων/νος Βαγενάς;83179 said:
Και η απόδειξη είναι ότι τους ειρμούς της α΄ και της γ΄ ωδής όλοι λίγο πολύ τους ξέρουμε. Από κει και πέρα τί γίνεται;
... (μή παίρνεις και όρκο ότι γνωρίζουμε κι αυτούς...)
 
Last edited:

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος


Ὁ διάκονος δὲν προεκφωνεῖ τὶς φῆμες, ἀλλὰ τὶς κανοναρχεῖ.
 
Status
Not open for further replies.
Top