[Ερώτηση] Ισοκράτημα ΓΑ στο Β' ήχο

koudounellis

Ευστράτιος Κουδουνέλλης
:(Μια απορία:
Πως ακούγεται ο ΓΑ ως ίσον στο Δεύτερο ήχο σε κάποιες φράσεις που άπτονται τον φθογγο ΚΕ και ιδίως στις καταλήξεις;

Μήπως θέλουμε στολίσουμε το μέλος με αρμονικό "ισοκράτημα";

Μήπως δεν μπορούμε να "ακούσουμε" τους ήχους στην εξέλιξη της μελωδίας τους είτε λίγο πιο πάνω είτε λίγο πιο κατω από τη βάση τους και βιαζόμαστε να τους "τακτοποιήσουμε" για να τους ακούσουμε όπως θέλουμε ;:(
 

Dimitri

Δημήτρης Κουμπαρούλης, Administrator
Staff member
Ναί, βασικά γίνεται για τους δύο λόγους που ανέφερες εάν καταλαβαίνω καλά αυτά που λές.

Κάποιοι το κάνουν επειδή τους "πάει" εκεί και θέλουν ακουστική (αρμονική) ποικιλία.

Άλλοι επειδή δεν δέχονται τη συνήχηση δύο συνεχόμενων φθόγγων (ΔΙ-ΚΕ στην προκειμένη περίπτωση) που κατά τη γνώμη τους είναι διάφωνο διάστημα. Παράδειγμα δές την αναφορά του Μιχάλη Τζωρτζή στον Ευθυμιάδη από εδώ.

Ο μεγάλος θεωρητικός γράφει σχετικά με το υπό συζήτηση θέμα:

"Το ίσον εγκαταλείπεται σε κάθε περίπτωση που δίνει διάφωνα διαστήματα, όπως στην περίπτωση που, με διαστήματα δευτέρας η μελωδία περιστρέφεται στη βάση της ή κατεβαίνουμε χαμηλότερα από αυτήν".

Βεβαίως, δεν έχει καμία σχέση το ΓΑ με τον ήχο σε εκείνα το σημεία που συνήθως γίνεται τουλάχιστον.
 
Last edited:
:(Μια απορία:
Πως ακούγεται ο ΓΑ ως ίσον στο Δεύτερο ήχο σε κάποιες φράσεις που άπτονται τον φθόγγο ΚΕ και ιδίως στις καταλήξεις;

Μήπως θέλουμε στολίσουμε το μέλος με αρμονικό "ισοκράτημα";

Μήπως δεν μπορούμε να "ακούσουμε" τους ήχους στην εξέλιξη της μελωδίας τους είτε λίγο πιο πάνω είτε λίγο πιο κάτω από τη βάση τους και βιαζόμαστε να τους "τακτοποιήσουμε" για να τους ακούσουμε όπως θέλουμε ;:(

O ΓΑ ως ισοκράτημα στο Β' ήχο μπορεί να χρησιμοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι το μέλος έρχεται από πάνω και καταλήγει σε αυτόν σύνδεση που γίνεται ειδικά στην τελική προς παύση πιστεύω ότι είναι εκτός ήθους μελώδίας.Μια καλή λύση θα ήταν η σύνδεση με το (Μ).Ο Χρύσανθος Θεοδοσόπουλος κάνει χρήση του (Ν).Αν και είναι ψιλοαρμονικό,αιτιολογείται ότι είναι και η βάση του ήχου.(ν-ν')
 

dimitris

Παλαιό Μέλος
Δε γνωρίζω, αλλά σκεπτομαι ότι αφού ο Β΄ ήχος οδεύει κατά τριφωνία π.χ. βου γα δι πως στέκει το ισοκράτημα στην ενδιάμεση φωνή;
Το λογικό θα ήταν να κάνει ισοκρατήματα στο νη βου δι ζω κλπ
Ολοι οι μεγάλοι ψάλτες βάζουν ισοκράτημα στον γα. Ωραίο μου ακούγεται.

Αλλά νομίζω ότι το βάζουν για ισοκράτες που ισοκρατούν στην ίδια βάση.
Αν ο ισοκράτης ψάλλει τον κάτω Δι δε νομίζω να χρειάζεται ο Γα.
Και στην ευρωπαική έχουν την συμφωνία 7ης (με δύο γειτονικές νότες ταυτόχρονα) που δίνει ιδιαίτερο άκουσμα.
 
Δε γνωρίζω, αλλά σκέπτομαι ότι αφού ο Β΄ ήχος οδεύει κατά τριφωνία π.χ. Βου γα δη πως στέκει το Ισοκράτη στην ενδιάμεση φωνή;
Το λογικό θα ήταν να κάνει κρατήματα στο νη Βου δη ζω κλπ

καλημέρα Δημήτρη και χρόνια πολλά!..Σωστή η σκέψη σου!..ως ισοκρατήματα πρέπει και λογικό είναι να χρησιμοποιούνται οι δεσπόζοντες φθόγγοι ενός ήχου.Πιστεύω στη χρήση του ΓΑ σύμφωνα με όσα έγραψα και στο προηγούμενο μήνυμα μου.

Όλοι οι μεγάλοι ψάλτες βάζουν ισοκράτημα στον γα. Ωραίο μου ακούγεται.

Είναι εκτός ήθους της μουσικής κίνησης!..Πολλές φορές συνάδελφοι και μάλιστα επώνυμοι στην τελική προς παύση λένε τον ΓΑ με την έλξη που γνωρίζουμε και κατόπιν τον ακούς στην ΘΕΣΗ ΤΟΥ!!, στην σύνδεση με τον ΚΕ!!..άσε που στην πλειοψηφία τους πολλοί συνάδελφοι λένε αυτόν τον ΚΕ στην ΘΕΣΗ ΤΟΥ!..άκουσμα ΓΑ-ΚΕ διατονικού ήχου!

Αλλά νομίζω ότι το βάζουν για ισοκράτες που ισοκρατούν στην ίδια βάση.
Αν ο ισοκράτης ψάλλει τον κάτω Δη δε νομίζω να χρειάζεται ο Γα.

Αν ο ισοκράτης λέει μονίμως κόντρα -ΔΙ- τότε δε τίθεται θέμα..με το (Μ) λύνεις το πρόβλημα.

Και στην ευρωπαϊκή έχουν την συμφωνία 7ης (με δύο γειτονικές νότες ταυτόχρονα) που δίνει ιδιαίτερο άκουσμα.

Και πολύ ωραίο θα έλεγα!!
 

eleftheriou

Ανδρέας Ελευθερίου
Ναί, βασικά γίνεται για τους δύο λόγους που ανέφερες εάν καταλαβαίνω καλά αυτά που λές.

Κάποιοι το κάνουν επειδή τους "πάει" εκεί και θέλουν ακουστική (αρμονική) ποικιλία.

Άλλοι επειδή δεν δέχονται τη συνήχηση δύο συνεχόμενων φθόγγων (ΔΙ-ΚΕ στην προκειμένη περίπτωση) που κατά τη γνώμη τους είναι διάφωνο διάστημα. Παράδειγμα δές την αναφορά του Μιχάλη Τζωρτζή στον Ευθυμιάδη από εδώ.



Βεβαίως, δεν έχει καμία σχέση το ΓΑ με τον ήχο σε εκείνα το σημεία που συνήθως γίνεται τουλάχιστον.

Το Γα ως ισοκράτημα στον Κε του Δευτέρου Ήχου του Μαλακού Χρώματος σαφώς δεν κάνει ούτε αρμονία όυτε αντίστιξη. Εάν ο ψάλτης χρησιμοποιεί (εσφαλμένα) το διατονικό διάστημα Δι-Κε, τότε εναρμονίζει.
Το Κε του Μαλακού Χρώματος με Δι ως ισοκράτημα, δημιουργούν ένα αίσθημα έντασης, η οποία όμως θα λυθεί με την κατάληξη του μέλους στο Δι.
Ένα αντίστοιχο θέμα απαντάται με τις συγχορδίες 7ης ή 9ης της Δυτικής Μουσικής.
Ο Δεύτερος Ήχος είναι μία θάλασσα συναισθημάτων και η στάση του ισοκράτη στο Δι, δυναμώνει την εσωτερικότητα της μαλακής χρωματικής.
 
Top