Τσάρας Κωνσταντίνος
Παλαιό Μέλος
Ἐπειδὴ τὴν προσεχῆ Κυριακή, 15 Αὐγούστου 2010, ἑορτάζει τὸ μοναστήρι ποὺ ψάλλω, ἔκανα μιὰ προεργασία. Τὴν ἀνεβάζω, γιὰ ὅποιον ἐνδιαφέρεται.
Δεκαπενταύγουστος 2010
- Thread starter Τσάρας Κωνσταντίνος
- Start date
DELLOPOULOS
Μέλος
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΝΑ ΣΑΙ ΚΑΛΑ.ΩΡΑΙΑ ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
tsak77
Χρῆστος Τσακίρογλου
Κ. Τσάρα, επιτρέψτε μου μία μικρή επισήμανση. Στο οκτάηχο Δοξαστικό στο τέλος του πλαγίου του πρώτου, βάζετε μία κατάληξη η οποία τοποθετείται πάντα στο τέλος του ύμνου. Το τέλος όμως του ήχου στο μέσο του ύμνου δεν θα έπρεπε να έχει μία άλλη αντιμετώπηση; Δεν είναι τυχαίο το ότι οι κλασικές μελοποιήσεις του εν λόγω δοξαστικού δεν χρησιμοποιούν την κατάληξη αυτή. Οι μουσικές θέσεις εξαρτώνται από το κείμενο και για συγκεκριμένα σημεία (όπως το τέλος του ύμνου) χρησιμοποιούνται συγκεκριμένες μουσικές φράσεις. Εδώ όμως ο ύμνος συνεχίζεται. Κατανοώ ότι ήταν ένας τρόπος να ταιριάξετε τα δύο Δι, ώστε να ξεκινήσει ο δεύτερος ήχος, ίσως και η γενικότερη εισαγωγή που κάνετε στους ήχους όπως παρατήρησε ο Νεοκλής, μπορεί να έχει μία πιο πρακτική λογική για την διευκόλυνση κάποιου άμουσου ή ημιμαθούς (μεγάλη κουβέντα αυτή, ποιος δεν είναι ημιμαθής στην ψαλτική
Λαμπαδαρίου, απλά θεωρώ ότι οι προτεραιότητες πρέπει να είναι λίγο διαφορετικές.
Κάποια άλλα σημεία, όπως η κατάβαση σε φράσεις του Εξαποστειλάριου στο Νη, είναι μάλλον πλέον υποκειμενικές.
Πέρα από αυτά όμως, θερμά συγχαρητήρια για το μεράκι, τον κόπο και την αισθητική σας.
Λαμπαδαρίου, απλά θεωρώ ότι οι προτεραιότητες πρέπει να είναι λίγο διαφορετικές.Κάποια άλλα σημεία, όπως η κατάβαση σε φράσεις του Εξαποστειλάριου στο Νη, είναι μάλλον πλέον υποκειμενικές.
Πέρα από αυτά όμως, θερμά συγχαρητήρια για το μεράκι, τον κόπο και την αισθητική σας.
Last edited:
Τσάρας Κωνσταντίνος
Παλαιό Μέλος
Ἀγαπητὲ φίλε Χρῆστο, ὀρθὸς ὁ προβληματισμός σου καὶ ἀκόμα πιὸ ὀρθὲς οἱ διαπιστώσεις σου. Λαμπαδάριος δὲν ὑπάρχει, περιβάλλομαι, ὅμως, ἀπὸ μιὰ ὁμάδα ἀρχαρίων καὶ πρέπει νὰ συμψάλλωμε. Χωρὶς νὰ αμφισβητῶ τὴν ἀξία τῶν κλασσικῶν γραμμῶν, (φαίνεται ἄλλως τε) μετὰ ἀπὸ ἀρκετὸ ψάξιμο καὶ διάφορες σκέψεις, κατέληξα στὴ συγκεκριμμένη μορφὴ τοῦ ὀκταήχου Δοξαστικοῦ. Ἰδέες πῆρα ἀπὸ κάποια ἀντίστοιχη μελοποίηση τοῦ Φωκίωνος Βάμβα καὶ εἶδα, ὅτι μὲ τὸν τρόπο αὐτό, (ἔγραψα σχετικὰ σὲ Π.Μ. στὸν Νεοκλῆ) ἔρχονται οἱ βάσεις τῶν ἤχων στὴ φυσική τους θέση μὲ μιὰ μικρὴ ἐξαίρεση στὸν πλ. β΄, κάτι ποὺ βολεύει ἐμᾶς τοὺς κάπως μεγαλύτερους στὴν ἠλικία. Ὅσον ἀφορᾷ τὶς καταλήξεις στὸν Νη, στὸ ἐξαποστειλάριο... ἄντε νὰ κατευνάσῃς τὶς γυναῖκες, ποὺ βγαίνουν πάνω ἀπὸ ψαλτάδες, Ἱερεῖς ...
Εὐχαριστῶ ποὺ μοῦ δωσες τὴν εὐκαιρία νὰ ἀνταλλάξωμε ἀπόψεις, εὔχομαι σ ὅλους καλὴ συνέχεια καὶ μὲ ὑγεία νὰ ἑορτάσωμε τὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου.
Εὐχαριστῶ ποὺ μοῦ δωσες τὴν εὐκαιρία νὰ ἀνταλλάξωμε ἀπόψεις, εὔχομαι σ ὅλους καλὴ συνέχεια καὶ μὲ ὑγεία νὰ ἑορτάσωμε τὴν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου.
Δ
Διεγραμμένο μέλος 895
Guest
Ευχαριστώ για την παραπάνω εργασία κ. Τσάρα, μου είναι πολύ χρήσιμη.