Μελέτη: "Οι ύμνοι της Αναλήψεως για το πρόσωπο του Θεανθρώπου"

Γιώργος Μ.

Γιώργος Μπάτζιος
Αγαπητοί φίλοι, βρήκα στο internet την παραπάνω πολύ ενδιαφέρουσα μελέτη του κ. Εμμανουήλ Κ. Δουνδουλάκη, Δρος Θεολογίας, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Γρηγόριος ο Παλαμάς, τεύχ. 818 (2007) 365-388.
Από την ανάγνωση της μελέτης αυτής καταδεικνύεται πόσο πλούσια θεολογικά και δογματικά είναι η υμνολογία της εορτής αυτής. Απομονώνω ένα τμήμα:

Η φρασεολογία που χρησιμοποιείται από τους υμνογράφους για να περιγραφεί το γεγονός της Αναλήψεως του Κυρίου, δεν είναι τυχαία. Εμφατικά υπογραμμίζεται ότι ο Κύριος ανελήφθη «σαρκικώς» στους Ουρανούς. Η πραγματικότητα αυτή μας δίδει τη δυνατότητα να υπογραμμίσουμε τα ακόλουθα:

α. Η διαρκής επισήμανση της ενσώματης Ανάληψης του Κυρίου και της συγκαθεδρίας Του με τον Πατέρα, έχει αντιαιρετικό προσανατολισμό και στοχεύει να στηλιτεύσει τον ισχυρισμό των Μανιχαίων. Οι αιρετικοί αυτοί, παρερμηνεύοντας το Ψαλμικό χωρίο «εν τω Ηλίω έθετο το σκήνωμα αυτού», διακήρυτταν ότι ο Χριστός άφησε το σώμα Του στη σφαίρα του ήλιου, κατά την Ανάληψή Του, και παρουσιάστηκε γυμνός (χωρίς το σώμα) στο Θεό Πατέρα. Την άποψη αυτή έχει στηλιτεύσει και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, στην Επιστολή του προς Κληδόνιο.

β. Η αποδοχή ως πραγματικής της αναλήψεως του Κυρίου, «σωματικώς», αποτελεί επίσης έμμεσο έλεγχο των Μονοφυσιτών που ισχυρίζονται ότι μετά την Ενανθρώπηση έχουμε μονάχα μία φύση στο Χριστό, τη θεία, εφόσον η ανθρώπινη φύση Του είχε αλλοιωθεί. Οι αναφορές όμως για ενσώματη ανάληψη του Κυρίου, όπως και η διατύπωση ότι Εκείνος είναι «ομότιμός» μας, διαφυλάσσουν την ακεραιότητα του σώματος του Χριστού και στηλιτεύουν τη συγκεκριμένη κακοδοξία.
 

Attachments

  • Ymnoi analhpsews gia to proswpo tou Thean8rwpou.doc
    181 KB · Views: 26
Top