Από την προηγηθείσα συζήτηση νομίζω έγινε αντιληπτό πως οι γραπτές πηγές, δείχνουν σαφώς πως με το δανεικό εκ της εξωτερικής μουσικής όνομα Μπεστενγκιάρ , οι τότε μουσικοί αναφέρονταν σε έναν κλάδο του Βαρέως που θέλει το Γα φυσικό. Πολλή κουβέντα έγινε και για την Δοξολογία του Ιακώβου την φερομένη, από νεώτερους (; ), ως Μπεστενγκιάρ (γιατί άραγε; ), με τις γραπτές πηγές να δείχνουν πως ο Γα πρέπει να είναι φυσικός (προτείνω να δείτε
όλη την συζήτηση), αλλά να υπάρχει το αντεπιχείρημα, ότι όλοι (; ) οι ψάλτες των οποίων έχουμε ηχογραφήσεις την λένε με Γα δίεση, δηλαδή στον κλάδο του ήχου που έχουμε συνηθίσει σήμερα να λέμε τετράφωνο. Προς ενίσχυση του επιχειρήματος δίνονται και 3 ηχογραφήσεις στίχων της δοξολογίας από, ομολογουμένως παραδοσιακούς ψάλτες. Άν και τα στοιχεία που θα παραθέσω πιο κάτω είχα σκοπό να τα δημοσιεύσω από την αρχή της κουβέντας, εντούτοις, για διαφόρους λόγους δεν αποφάσιζα να το κάνω.
Βλέπω όμως ότι θα έχει μεγάλο όφελος να τα μοιραστώ μαζί σας, οπότε...
Είπα και αλλού πως το πως και τί ακούμε θέλει καμιά φορά παραπάνω κόπο απ' ότι νομίζουμε.
Ο Στανίτσας, λοιπόν, ξεκινάει την Δοξολογία χωρίς απήχημα οπότε για να δούμε τί ακριβώς λέει πρέπει να ακούσουμε προσεκτικά ΟΛΑ τα διαστήματα, και όχι μόνο το που αρχίζει και το πού καταλήγει. Εν τέλει το ίδιο ισχύει και για του άλλους δύο. Διαπίστωσα ότι στον πρώτο στίχο της δοξολογίας όλοι λένε τα ίδια πράγματα (από διαστηματικής απόψεως), οπότε ό,τι θα αναλύσω παρακάτω, ισχύει και για τους τρεις.
(Ακολουθούν δύο επισυνάψεις: η πρώτη με το κείμενο και οι δεύτερη με 4 συγκριτικά διαγράμματα).
Χώρισα σε τρία τμήματα το στίχο για καλύτερη κατανόηση. Το τμήμα i) από την αρχή μέχρι τη λέξη "Θεώ", το ii) η φράση "και επί γης ειρήνη" και το iii) "εν ανθρώποις ευδοκία".
Στο διάγραμμα η στήλη a) είναι τα διαστήματα του Βαρέως Τετραφώνου, η στήλη b) τα διαστήματα του Μπεστενγκιάρ (σημείο σύγκρισης ο Γα), η c) η εκτέλεση των τριών (από διαστηματική άποψη) στο τμήμα i, και η d) η εκτέλεση των τριών στο τμήμα iii.
Για τον αν τα διαστήματα που καταγράφω στην εκτέλεση, είναι ακριβή ή όχι, είναι ελεύθερος ο καθένας να πάρει το κανονάκι του, τον ταμπουρά του, ή το όποιο ηλεκτρονικό μέσο διακρίβωσης έχει και να το δει. Εκ των προτέρων λέω ότι η παρατήρηση ήταν πολύ προσεκτική.Ά ναί ΚΑΙ τη λάφτα του.
Ο Ειρηναίος και ο Τσαμκιράνης κάνουν απήχημα, και μετά λένε Γα μία πέμπτη καθαρή επάνω (42 μόρια), που προδιαθέτει ότι λένε τετράφωνο. Όμως μία φράση-φράση καλή παρατήρηση δείχνει άλλα.
Στο τμήμα i λοιπόν, δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο πως κατεβαίνουν στους φθόγγους Βου,Πα και Νη (στα σημεία με κύκλο και το γράμμα e). Άν έλεγαν βαρύ τετράφωνο θα έπρεπε να κατέβουν 12,10,12 (στήλη a). Όμως κατεβαίνουν 8,10,12 (στήλη c) , που παρεπιπτώντος συμπίπτουν με τα διαστήματα του Μπεστενγκιάρ (στήλη b). Επίσης και ο τρόπος που ανεβαίνουν πάνω από τον Γα δεν είναι αυτός του τετραφώνου (8,12,10), αλλά αυτός του Νάου και μάλιστα με διαστήματα 8, 16(!!), 6. Άν αυτό γινόταν λόγω της έλξεως του Κε από τον Ζω, θα ίσχυε μόνο στην ανάβαση, ενώ εδώ τα διαστήματα μένουν ίδια ΚΑΙ στην κατάβαση. Γενικά άν ακούσουμε μόνο το τμήμα i, έχουμε έναν υπέροχα εκτελεσμένο νάο. (Σύμπτωση που και οι τρείς λένε το ίδιο "λάθος"; )
Στο τμήμα ii πέφτουν όλοι μία πέμπτη καθαρή και λένε μια φράση βαρύ σ'εναν Ζω που απέχει 42 μόρια από τον Γα, όμως έτσι δεν συμπίπτει το Νη που είπαν νωρίτερα. (Δες διαγράμματα)
Στο τμήμα iii ξαναπάνε στο ίδιο Γα (μία καθαρή πέμπτη επάνω), και αφού λένε Γα-Δι-Κε (στο σημείο f) 8-16 του νάου αντί για 8-12 του τετραφώνου (! ), ξεκινούν να κατέβουν: Γα-Βου 8 και όχι 12 του τετραφώνου. Βου-Πα 10 τελειώνοντας τον Πα 4 μόρια ψηλότερα από τον Πα του τετραφώνου. Πα-Νη 14 (!!!) Νη-Ζω 10 (;;; ) που δεν ανήκουν σε κανένα ήχο αλλά καλύπτουν το κενό μέχρι να φτάσουνε στον Ζω που κάνει καθαρή πέμπτη!
Αρχικά σκέφτηκα να μην κάνω κανένα σχόλιο. Όμως δεν μπορώ παρά να κάνω δύο μικρά και να αφήσω τα υπόλοιπα για την κουβέντα.
Όπως και να ερμηνεύσεις τα παραπάνω (προσωπικά αρκούμαι μόνο στην παρατήρηση), το σίγουρο είναι ότι η ηχογραφήσεις παρουσιάζονται αρκετά προβληματικές ώστε να αρκούν από μόνες τους ως επιχείρημα για να πούμε ότι η δοξολογία του Ιακώβου είναι τετράφωνος με Γα δίεση. Ότι και να λένε (ΚΑΙ οι τρείς) σίγουρα δεν λένε τετράφωνο. Εκτός αυτού αν θεωρήσουμε το Γα ψηλό σ'αυτές τις εκτελέσεις τότε οι ΜΟΝΟΙ σωστοί φθόγγοι είναι το Γα και το κάτω Ζω γιατί τότε ούτε Γα και Ζω ύφεση κάνουν που το κείμενο τα θέλει ρητά, αλλά ούτε και κανένα άλλο διάστημα σωστό.
Η προφορική παράδοση λοιπόν είναι περίεργο πράγμα. Από ποιον ακούς. Τί ακούς. Πως τ'ακούς. Αν ήταν να λύνει όλα τα προβλήματα δεν θα υπήρχε ανάγκη ούτε καν της γραφής. (απαντήστε σ'αυτό το σχόλιο σε άλλο thread για να μην ξεφύγουμε, και συγνώμη που το κάνω εδώ, αλλά πάει πακέτο με όλα τα προηγούμενα).
Στούς υπόλοιπους στίχους (τους οποίους δεν μελέτησα τόσο διεξοδικά) όντως το μέλος γίνεται κάπου τετράφωνος (με αρκετά προβλήματα από τον Γα και πάνω όμως) γιατί η ανάβαση από τον Ζω στον Πα και μετά στον Γα γίνεται ομαλά, και από κει και πέρα συνεχίζει ως (προβληματικός πάντα) τετράφωνος. Μάλιστα αυτό δεν ισχύει για τον Ειρηναίο που συνεχίζει να κάνει φράσεις έσω πρώτου στον Πα (επίσης προβληματικά).
Συγνώμη για την πολυλογία, αλλά νομίζω ήταν απαραίτητη.
