π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
Ἕνα συγκλονιστικό δοξαστικό πού πολλοί θά τό ψάλλουμε, ἀλλά ἐλάχιστοι θά καταλάβουμε.
Ὑπάρχει καί ἡ ἄποψη ὅτι δέν χρειάζεται νά καταλαβαίνουμε.
Ἐμεῖς ὄμως (ἄν καί καθυστερημένα) παρακαλοῦμε γιά μιά γραμματική ἀνάλυση στά πιό δυσνόητα σημεῖα καί γιά μιά ἀπόδοση στή καθομιλουμένη, πρός πνευματική ὠφέλεια καί ἐκζήτηση τῶν πρεσβειῶν τοῦ μεγαλομάρτυρος.
Εἰς τὸν Στίχον τῶν Αἴνων.
Δόξα. Ἦχος πλ. δ´. Γεωργίου Σικελιώτου.
Πιστῶς ἀθροισθέντες σήμερον, φιλοθεάμονες,
ἀθρήσατε πάλην, ξένην καὶ διαλλάττουσαν,
Ἰακώβου τοῦ ἐκ Περσίδος ἡμῖν ἀστράψαντος,
δίκην ἀστέρος τοῦ τοῖς Μάγοις φανέντος
καὶ πρὸς τὴν ἀληθῆ ἐπίγνωσιν καθοδηγήσαντος.
Οὗτος γὰρ ὁ γεννάδας, ἐν τῷ πίπτειν, τοὺς πολεμίους ἀνέτρεπε·
καὶ ἐν τῷ ἁρμομελοτομεῖσθαι, τοὺς τυράννους ἐξενεύρου,
τῇ ἄνωθεν προμηθείᾳ νευρούμενος, καὶ βοῶν·
Εἰ καὶ τὰ μέλη μου αἰσθητὰ ὄντα τέμνετε,
ἀλλ᾿ ἔχω Χριστόν, νοητῶς μοι τὰ πάντα γινόμενον.
Ὅθεν προβλέπων τὴν μέλλουσαν ζωήν,
διὰ τοῦ τοῖς πᾶσι προκειμένου θανάτου,
πρὸς ἐκείνην ἔσπευσε περᾶσαι·
εἰς ἣν καὶ αὐλιζόμενος, αἰτεῖται ἡμῖν, παρὰ τοῦ στεφοδότου Θεοῦ,
ἱλασμόν, φωτισμόν, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, τοῖς ἐκτελοῦσι τὴν μνήμην αὐτοῦ.
Ὑπάρχει καί ἡ ἄποψη ὅτι δέν χρειάζεται νά καταλαβαίνουμε.
Ἐμεῖς ὄμως (ἄν καί καθυστερημένα) παρακαλοῦμε γιά μιά γραμματική ἀνάλυση στά πιό δυσνόητα σημεῖα καί γιά μιά ἀπόδοση στή καθομιλουμένη, πρός πνευματική ὠφέλεια καί ἐκζήτηση τῶν πρεσβειῶν τοῦ μεγαλομάρτυρος.
Εἰς τὸν Στίχον τῶν Αἴνων.
Δόξα. Ἦχος πλ. δ´. Γεωργίου Σικελιώτου.
Πιστῶς ἀθροισθέντες σήμερον, φιλοθεάμονες,
ἀθρήσατε πάλην, ξένην καὶ διαλλάττουσαν,
Ἰακώβου τοῦ ἐκ Περσίδος ἡμῖν ἀστράψαντος,
δίκην ἀστέρος τοῦ τοῖς Μάγοις φανέντος
καὶ πρὸς τὴν ἀληθῆ ἐπίγνωσιν καθοδηγήσαντος.
Οὗτος γὰρ ὁ γεννάδας, ἐν τῷ πίπτειν, τοὺς πολεμίους ἀνέτρεπε·
καὶ ἐν τῷ ἁρμομελοτομεῖσθαι, τοὺς τυράννους ἐξενεύρου,
τῇ ἄνωθεν προμηθείᾳ νευρούμενος, καὶ βοῶν·
Εἰ καὶ τὰ μέλη μου αἰσθητὰ ὄντα τέμνετε,
ἀλλ᾿ ἔχω Χριστόν, νοητῶς μοι τὰ πάντα γινόμενον.
Ὅθεν προβλέπων τὴν μέλλουσαν ζωήν,
διὰ τοῦ τοῖς πᾶσι προκειμένου θανάτου,
πρὸς ἐκείνην ἔσπευσε περᾶσαι·
εἰς ἣν καὶ αὐλιζόμενος, αἰτεῖται ἡμῖν, παρὰ τοῦ στεφοδότου Θεοῦ,
ἱλασμόν, φωτισμόν, καὶ τὸ μέγα ἔλεος, τοῖς ἐκτελοῦσι τὴν μνήμην αὐτοῦ.