Κατὰ τὸ Γεωργιανὸ-Ἱεροσολυμιτικὸ κανονάριο τοῦ ζ' αἰ. τὸ τρίτο παλαιοδιαθηκικὸ ἀνάγνωσμα τῆς λειτουργίας τοῦ Ἰακώβου εἶναι:
«Ἰδοὺ Κύριος κάθηται ἐπὶ νεφέλης κούφης καὶ ἥξει εἰς Αἴγυπτον, καὶ σεισθήσεται τὰ χειροποίητα Αἰγύπτου ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, καὶ ἡ καρδία αὐτῶν ἡττηθήσεται ἐν αὐτοῖς. 2 καὶ ἐπεγερθήσονται Αἰγύπτιοι ἐπ᾿ Αἰγυπτίους, καὶ πολεμήσει ἄνθρωπος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἄνθρωπος τὸν πλησίον αὐτοῦ, πόλις ἐπὶ πόλιν καὶ νομὸς ἐπὶ νομόν. 3 καὶ ταραχθήσεται τὸ πνεῦμα τῶν Αἰγυπτίων ἐν αὐτοῖς, καὶ τὴν βουλὴν αὐτῶν διασκεδάσω, καὶ ἐπερωτήσουσι τοὺς θεοὺς αὐτῶν καὶ τὰ ἀγάλματα αὐτῶν καὶ τοὺς ἐκ τῆς γῆς φωνοῦντας καὶ τοὺς ἐγγαστριμύθους. 4 καὶ παραδώσω τὴν Αἴγυπτον εἰς χεῖρας ἀνθρώπων κυρίων σκληρῶν, καὶ βασιλεῖς σκληροὶ κυριεύσουσιν αὐτῶν· τάδε λέγει Κύριος σαβαώθ»
(Ἡσ. ιθ' 1-4· π. Σ. Ἀλεξόπουλου Οἱ ἑορτὲς τῆς Περιτομῆς καὶ τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, Τὸ Χριστιανικὸν ἑορτολόγιον, Πρακτικὰ τοῦ η’ πανελλήνιου λειτουργικοῦ συμποσίου 2007 σ. 513).
