nektar
νεοαρχάριος
Ἀποστέλλεται συνημμένως ἔγγραφον περιέχον συνήθη Ἀκολουθίαν Ὄρθρου καὶ τροπάρια ψαλλόμενα ἐν τῇ Θ. Λειτουργίᾳ. Μορφοποίησις καὶ διασκευὴ Συναξαρίου ὑπὸ π.Θ.Α., ἱστολόγιον «Περὶ Ψυχῆς».
* * *
Χωρὶς τοὺς βοηθούς, τὰ πράγματα ὄντως θὰ ἦσαν πολὺ δύσκολα, ἀπουσίᾳ μάλιστα τακτικοῦ λαμπαδαρίου. Ἄπειρες οἱ περιπτώσεις ποὺ καλύπτουν ἀνάγκες, ἀδυναμίες, κολλήματα, πνιξίματα, ἀτυχήματα.
Στὸ ἀναλόγιον τοῦ ναϋδρίου μας συμβαίνει νὰ ἔχουν βοηθήσει οἱ περισσότεροι ἴσως παρεπιδημοῦντες ἀπὸ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, λόγῳ ἴσως τοῦ πολυσυχνάστου τῆς περιοχῆς, τῆς περιεργείας, ἢ καὶ τῶν πολλῶν γνωριμιῶν.
Οἱ αὐτόκλητοι βοηθοί, κατὰ μόνας ἢ συμπτωματικῶς καθ᾿ ὁμάδας, προσέρχονται μὲ τὸ γνωστὸ στὺλ -τῶν σταυρωμένων στὸ θώρακα χεριῶν- καὶ μὲ πλάγιες ματιὲς καὶ βήματα προσεγγίζουν τὸ ἀναλόγιο.
Μερικὲς φορὲς ἡ μάχη ἀπέναντι στὰ ἀνισόρροπα ἰσοκρατήματα ἀποδεικνύεται πανωλεθρία τῆς ἁρμονίας. Ἐκεῖ ποὺ τὰ δίνουν ὅλα (ψαλτολυσσοῦν) εἶναι στὸ ὕφος τῶν ἀναγνωσμάτων. Ὁ πεντηκοστὸς ψαλμὸς εἶναι τὸ σύνηθες θύμα μὲ τὴν πολυποίκιλη ἐναλλαγὴ ἐγκλιτικῶν (μου-σου, μοι-σοι, με-σε).
Μερικὰ χειμερινὰ εὐτράπελα ἐκ τῶν συναξαρίων, πρὶν τὴν ἄκρα τῆς Σαρακοστῆς σιωπὴ ἐπ᾿ αὐτῶν, δίχως νὰ ἀναφερθοῦμε στοὺς ἀενάως συγχεομένους ἰάμβους, ἢ στὴν ἐκφώνησι τῶν κόκκινων γραμμάτων:
Τῇ Θ´ τοῦ αὐτοῦ μηνός (Ἰανουαρίου), Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Μάρτυρος Πολυεύκτου, ἐν Μελιτινῇ τῆς Ἀρμενίας τὴν κεφαλὴν τμηθέντος καὶ τελειωθέντος. Ὁ βοηθὸς διάβασε «Πολυέχτου» & «Μυτιλήνῃ».
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ (16/1), μνήμη τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Μάρτυρος Ἰουνίλλης.
Ὁ βοηθὸς διάβασε «Νιουλίνης».
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ (12/2), οἱ Ἅγιοι Σατορνῖνος καὶ Πλωτῖνος ξίφει τελειοῦνται. Ὁ βοηθὸς διάβασε «Σαντορῖνος».
Στίχοι.
Τὰ θνησιμαῖα ταῦτα τῶν τετμημένων,
Σατορνίνου πέφυκε καὶ τοῦ Πλωτίνου.
(«Σαντορίνου», δὶς ἐξαμαρτεῖν).
- Ξαναδιαβάστε τα· πῶς ἀκούεται!...
ἕνα ἄλλο τώρα: πήγαμε σὲ περίφημο προσκυνηματικὸ ναὸ γιὰ τὸ «Μὴ προσευξώμεθα», ὅπου στὸ κύριο προσκυνητάριο εἶχαν θέσει τὴν ἀπεικόνισι τῆς ἐπίκαιρης παραβολῆς· ἀναπόφευκτο ἦτο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ σεμνομεγαλοπρεπέστατος φαρισαῖος ἐπὶ τῆς εἰκόνος εἶχε ἀπολάβει πληθὺ ἀσπασμῶν ὑπὸ πλήθους τῶν εὐλαβεστάτων κυριῶν. (δὲν φαίνονται τὰ κραγιόνια στὴν συνημμένη φωτο)...
καὶ ἕνα τελευταῖο, μιᾶς καὶ συζητήθηκε ἐκτενῶς τὸν τελευταῖο καιρὸ περὶ τῆς ἐγκυρότητος καὶ ἀξιοπιστίας τῶν σχολῶν καὶ τῶν διπλωμάτων ποὺ λαμβάνουν κἄποιοι, ὁρίστε μία ἀξιόπιστος λύσις, στὴν δεύτερη φωτογραφία, ἀπὸ τὸν Ταῦρο. (εἴχαμε πάει παραπλεύρως στοῦ Κωστῆ γιὰ τοὺς ἀσώτους, ἀλλὰ δὲν ἐνεμφανίσθη οὐδείς)....
* * *
Χωρὶς τοὺς βοηθούς, τὰ πράγματα ὄντως θὰ ἦσαν πολὺ δύσκολα, ἀπουσίᾳ μάλιστα τακτικοῦ λαμπαδαρίου. Ἄπειρες οἱ περιπτώσεις ποὺ καλύπτουν ἀνάγκες, ἀδυναμίες, κολλήματα, πνιξίματα, ἀτυχήματα.
Στὸ ἀναλόγιον τοῦ ναϋδρίου μας συμβαίνει νὰ ἔχουν βοηθήσει οἱ περισσότεροι ἴσως παρεπιδημοῦντες ἀπὸ ὁπουδήποτε ἀλλοῦ, λόγῳ ἴσως τοῦ πολυσυχνάστου τῆς περιοχῆς, τῆς περιεργείας, ἢ καὶ τῶν πολλῶν γνωριμιῶν.
Οἱ αὐτόκλητοι βοηθοί, κατὰ μόνας ἢ συμπτωματικῶς καθ᾿ ὁμάδας, προσέρχονται μὲ τὸ γνωστὸ στὺλ -τῶν σταυρωμένων στὸ θώρακα χεριῶν- καὶ μὲ πλάγιες ματιὲς καὶ βήματα προσεγγίζουν τὸ ἀναλόγιο.
Μερικὲς φορὲς ἡ μάχη ἀπέναντι στὰ ἀνισόρροπα ἰσοκρατήματα ἀποδεικνύεται πανωλεθρία τῆς ἁρμονίας. Ἐκεῖ ποὺ τὰ δίνουν ὅλα (ψαλτολυσσοῦν) εἶναι στὸ ὕφος τῶν ἀναγνωσμάτων. Ὁ πεντηκοστὸς ψαλμὸς εἶναι τὸ σύνηθες θύμα μὲ τὴν πολυποίκιλη ἐναλλαγὴ ἐγκλιτικῶν (μου-σου, μοι-σοι, με-σε).
Μερικὰ χειμερινὰ εὐτράπελα ἐκ τῶν συναξαρίων, πρὶν τὴν ἄκρα τῆς Σαρακοστῆς σιωπὴ ἐπ᾿ αὐτῶν, δίχως νὰ ἀναφερθοῦμε στοὺς ἀενάως συγχεομένους ἰάμβους, ἢ στὴν ἐκφώνησι τῶν κόκκινων γραμμάτων:
Τῇ Θ´ τοῦ αὐτοῦ μηνός (Ἰανουαρίου), Μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Μάρτυρος Πολυεύκτου, ἐν Μελιτινῇ τῆς Ἀρμενίας τὴν κεφαλὴν τμηθέντος καὶ τελειωθέντος. Ὁ βοηθὸς διάβασε «Πολυέχτου» & «Μυτιλήνῃ».
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ (16/1), μνήμη τῆς Ἁγίας ἐνδόξου Μάρτυρος Ἰουνίλλης.
Ὁ βοηθὸς διάβασε «Νιουλίνης».
Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ (12/2), οἱ Ἅγιοι Σατορνῖνος καὶ Πλωτῖνος ξίφει τελειοῦνται. Ὁ βοηθὸς διάβασε «Σαντορῖνος».
Στίχοι.
Τὰ θνησιμαῖα ταῦτα τῶν τετμημένων,
Σατορνίνου πέφυκε καὶ τοῦ Πλωτίνου.
(«Σαντορίνου», δὶς ἐξαμαρτεῖν).
- Ξαναδιαβάστε τα· πῶς ἀκούεται!...
* * *
ἕνα ἄλλο τώρα: πήγαμε σὲ περίφημο προσκυνηματικὸ ναὸ γιὰ τὸ «Μὴ προσευξώμεθα», ὅπου στὸ κύριο προσκυνητάριο εἶχαν θέσει τὴν ἀπεικόνισι τῆς ἐπίκαιρης παραβολῆς· ἀναπόφευκτο ἦτο τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ σεμνομεγαλοπρεπέστατος φαρισαῖος ἐπὶ τῆς εἰκόνος εἶχε ἀπολάβει πληθὺ ἀσπασμῶν ὑπὸ πλήθους τῶν εὐλαβεστάτων κυριῶν. (δὲν φαίνονται τὰ κραγιόνια στὴν συνημμένη φωτο)...
* * *
καὶ ἕνα τελευταῖο, μιᾶς καὶ συζητήθηκε ἐκτενῶς τὸν τελευταῖο καιρὸ περὶ τῆς ἐγκυρότητος καὶ ἀξιοπιστίας τῶν σχολῶν καὶ τῶν διπλωμάτων ποὺ λαμβάνουν κἄποιοι, ὁρίστε μία ἀξιόπιστος λύσις, στὴν δεύτερη φωτογραφία, ἀπὸ τὸν Ταῦρο. (εἴχαμε πάει παραπλεύρως στοῦ Κωστῆ γιὰ τοὺς ἀσώτους, ἀλλὰ δὲν ἐνεμφανίσθη οὐδείς)....
Last edited: