Προτάσεις για αγορά Ωρολογίου του Μεγάλου
- Thread starter FrJacob
- Start date
dimskrekas
Δημήτρης Σκρέκας
Τί σημαίνει «λάθος» σε ένα τέτοιο βιβλίο; Ευχαριστώ
FrJacob
New member
Σημαίνει , λάθος στοίχοι στο "Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν" , απο το μικρό απόδειπνο λείπει το "Επι σοι χαίρει" , η 8ή ωδή (των τριών παιδιών εν καμίνω) δεν είναι σωστά οι τελευταίοι στίχοι και έχει και το Δόξα Πατρί... κ.ο.κ. ο Πατήρ Κωνσταντίνος Παπαγιάννης έχει αναγνωρίσει και έχει επιθεωρήσει πολλά λάθη. Η Αποστολική Διακονία έχει βγάλει αναθεωρημένες εκδόσεις για το ιερατικό και για το εγκόλπιο αναγνώστου και ψάλτου απο τον Πατήρ Κωνσταντίνο Παπαγιάννη . Το θεωρώ απαράδεκτο απο το 1980 μεχρι και σήμερα η Αποστολική Διακονία να μην έχει βγάλει αναθεωρημένη έκδοση του ωρολογίου του μεγάλου.
Last edited:
mmamais
Μαμάης Μιχάλης
Να σου προτείνω ένα να αποφύγεις: Αποστολικής Διακονίας, έκδοση Ζ' 2016, σε μέγεθος 13x20 cm, είναι οι διαστάσεις του "εγκολπίου".
Καλό, χρυσό αλλά έχει ένα αρκετά σημαντικό μειονέκτημα: έχει πολλές παραπομπές. Πραγματικά, όπου ήταν ανθρωπίνως δυνατό να βάλουν παραπομπή την έβαλαν. Μάλλον για να μη γίνει ογκώδες, κατανοητό και σεβαστό. Ωστόσο, θέλεις να κάνεις ας πούμε το απόδειπνο, ανοίγεις το βιβλίο και βλέπεις:
"Ελέησόν με ο Θεός....σελ.17)
"Ο Θεός εις την βοήθειάν μου...σελ. 39)
"Κύριε εισάκουσον....σελ. 68"
"Δόξα εν υψίστοις...σελ 110"
"Πιστεύω....σελ. 28"
Άξιον εστίν (το έχει ολόκληρο γιατί δεν υπήρχε προηγουμένως στο βιβλίο.
Μετά πάμε παρακάτω, "Άσπιλε αμόλυντε..σελ. 221"
"Και δος ημίν Δέσποτα....σελ. 222"
Υπερένδοξε...
κτλ
Το πιο μεγάλο μέγεθος είναι ευχρηστότερο κατά τη γνώμη μου.
Καλό, χρυσό αλλά έχει ένα αρκετά σημαντικό μειονέκτημα: έχει πολλές παραπομπές. Πραγματικά, όπου ήταν ανθρωπίνως δυνατό να βάλουν παραπομπή την έβαλαν. Μάλλον για να μη γίνει ογκώδες, κατανοητό και σεβαστό. Ωστόσο, θέλεις να κάνεις ας πούμε το απόδειπνο, ανοίγεις το βιβλίο και βλέπεις:
"Ελέησόν με ο Θεός....σελ.17)
"Ο Θεός εις την βοήθειάν μου...σελ. 39)
"Κύριε εισάκουσον....σελ. 68"
"Δόξα εν υψίστοις...σελ 110"
"Πιστεύω....σελ. 28"
Άξιον εστίν (το έχει ολόκληρο γιατί δεν υπήρχε προηγουμένως στο βιβλίο.
Μετά πάμε παρακάτω, "Άσπιλε αμόλυντε..σελ. 221"
"Και δος ημίν Δέσποτα....σελ. 222"
Υπερένδοξε...
κτλ
Το πιο μεγάλο μέγεθος είναι ευχρηστότερο κατά τη γνώμη μου.
Γεώργιος Καραγιαννάκης
Νεοσύλλεκτος
Για να μνημονεύει τον μακαρίτη π. Κωνσταντίνο Παπαγιάννη, μάλλον αυτό θα εννοεί...
https://toperivoli.gr/product/ωρολόγιον-το-μέγα/
https://toperivoli.gr/product/ωρολόγιον-το-μέγα/
Γεώργιος Καραγιαννάκης
Νεοσύλλεκτος
Οι παρατηρήσεις από την έκδοση
FrJacob
New member
Ευχαριστώ πάρα πολύ, επιτέλους μια διορθωμένη έκδοση με παρατηρήσεις ,θα το αγοράσω !!
Εσείς αυτό το ωρολόγιο χρησιμοποιείτε ; Εαν ναι τότε έχετε να κάνετε καμία παρατήρηση;
Και κατι τελευταίο γνωρίζετε εαν την αναθεώρηση την έκανε ο μακαριστός π.Κωνσταντίνος Παπαγιάννης;
Γεώργιος Καραγιαννάκης
Νεοσύλλεκτος
π. Μάξιμος
Γενικός Συντονιστής
Τό ἔχεις ξανακάνει...
Ἄν βάλετε ἀναζήτηση στό Ψ, θά δεῖτε ὅτι σέ πολλά θέματα ἔχει ἀναφερθεῖ.
MTheodorakis
Παλαιό Μέλος
Ὡρολόγιον τὸ μέγα ἔκδοση Ἀποστολικῆς Διακονίας 1983
Ἔχει πολλὲς ὀρθὲς τυπικὲς διατάξεις καὶ ὁδηγίες.
Λάθη:
Θέτει τὴν περιττὴ πρόσκληση «Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον πάτερ» πρὶν ἀπὸ τὴν ἐκτενῆ δέηση τοῦ μεσονυκτικοῦ.
Ὡς α’ στίχο τοῦ «Θεὸς Κύριος...» ἔχει τὸν «Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ», ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ «Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ».
Στὴν ε’ ᾠδὴ ἔχει λανθασμένη ἀρίθμηση τῶν στίχων.
Στὴν η’ ᾠδὴ ἔχει:
«Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ ἅγιον Πνεῦμα, τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν καὶ ὑπερυψοῦμεν αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καὶ προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον, ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Δόξα... Καὶ νῦν... »,
ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ:
«Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν καὶ ὑπερυψοῦμεν αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας».
Ὁρίζει τὸ «Σήμερον σωτηρία...» στοὺς κύριους ἤχους καὶ τὸ «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος...» στοὺς πλαγίους, ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ νὰ ἐναλλάσονται τὸ «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος...» μὲ τὸ «Σήμερον σωτηρία...».
Θέτει τὸ μεσονυκτικὸ τροπάριον «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος...» στὶς ἡμερήσιες ὧρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ: τοῦ πρώτου τροπαρίου τῆς κάθε ὥρας, καὶ ἀπὸ τὴν Μ. Πέμπτη, τοῦ ἀπολυτικίου τῆς ἡμέρας.
Σὲ περίπτωση προηγιασμένης, παραλείπει τὶς τελικὲς τρεῖς μεγάλες μετάνοιες τῆς ἀκολουθίας τῶν τυπικῶν.
Θέτει ἦχο πλ. α’ στὰ ἀρχαῖα ἀντίφωνα «Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθε...».
Παραλείπει τὴν εὐχὴ τῆς θ’ ὥρας κατὰ τὴν Μ. Τεσσαρακοστή.
Μετὰ τὰ προκείμενα τοῦ ἑσπερινοῦ, στὰ ἀντ’ αὐτῶν Ἀλληλουάρια τῶν μὴ ἑορτασίμων ἡμερῶν θέτει β’ στίχο «Καὶ εἰς τοῦς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν», ἀντὶ τοῦ πλήρους «Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοῦς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Μετὰ τὰ προκείμενα τοῦ ἑσπερινοῦ, στὰ ἀντ’ αὐτῶν Ἀλληλουάρια τῶν μὴ ἑορτασίμων ἡμερῶν προβλέπει Ἀλληλουάριο καὶ γιὰ τὴν Παρασκευὴ ἑσπέρας, ἐνῶ κατ’ αὐτὴν ψάλλεται μόνο προκείμενο.
Στὸ μέγα ἀπόδειπνο ὁρίζει νὰ μὴν ψάλλονται οἱ ὕμνοι «Τὴν ἡμέραν διελθὼν...», «Ἅγιε, ἅγιε, ἅγιε, τρισάγιε Κύριε ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν» καὶ «Κύριε, εἰ μὴ τοὺς Ἁγίους σου εἴχομεν πρεσβευτὰς...».
Στὸ μέγα ἀπόδειπνο, πρὸ τοῦ «Εὐξώμεθα...» θέτει τὴν περιττὴ πρόσκληση «Δόξα... Καὶ νῦν... Κύριε, ἐλέησον (γ'), Πάτερ ἅγιε εὐλόγησον».
Προβλέπει μεσονυκτικὸ διακαινησίμου, ἐνῶ αὐτὸ σχολάζει.
Ὁρίζει κατάλυση σὲ ἡμέρες ἄνευ μεγάλης δοξολογίας: Σεπτεμβρίου 9, 20· Νοεμβρίου 1, 12· Δεκεμβρίου 17, 20· Ἰανουαρίου 16, 22· Φεβρουαρίου 8, 17· Μαρτίου 26· Μαΐου 15· Ἰουνίου 8· Ἰουλίου 22.
Στοὺς παρακλητικοὺς κανόνες, μετὰ τὸ προκείμενο, παραλείπεται τὸ διακονικὸ παράγγελμα «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν...Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ ἐν ἁγίοις ἐπαναπαύῃ...Πᾶσα πνοὴ...γ’ Στίχος. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ».
Στὸν μεγάλο παρακλητικὸ κανόνα, μετὰ τὴν θ’ ᾠδή, θέτει «Ἄξιόν ἐστὶν...» καὶ μεγαλυνάρια, ἀντὶ μόνον ἐξαποστειλαρίων.
Ἔχει πολλὲς ὀρθὲς τυπικὲς διατάξεις καὶ ὁδηγίες.
Λάθη:
Θέτει τὴν περιττὴ πρόσκληση «Ἐν ὀνόματι Κυρίου εὐλόγησον πάτερ» πρὶν ἀπὸ τὴν ἐκτενῆ δέηση τοῦ μεσονυκτικοῦ.
Ὡς α’ στίχο τοῦ «Θεὸς Κύριος...» ἔχει τὸν «Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ καὶ ἐπικαλεῖσθε τὸ ὄνομα τὸ ἅγιον αὐτοῦ», ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ «Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ».
Στὴν ε’ ᾠδὴ ἔχει λανθασμένη ἀρίθμηση τῶν στίχων.
Στὴν η’ ᾠδὴ ἔχει:
«Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱόν, καὶ ἅγιον Πνεῦμα, τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν καὶ ὑπερυψοῦμεν αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, καὶ προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον, ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Δόξα... Καὶ νῦν... »,
ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ:
«Εὐλογοῦμεν Πατέρα, Υἱὸν καὶ ἅγιον Πνεῦμα τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν καὶ ὑπερυψοῦμεν αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας.
Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Αἰνοῦμεν, εὐλογοῦμεν, προσκυνοῦμεν τὸν Κύριον ὑμνοῦντες καὶ ὑπερυψοῦντες αὐτὸν εἰς τοὺς αἰῶνας».
Ὁρίζει τὸ «Σήμερον σωτηρία...» στοὺς κύριους ἤχους καὶ τὸ «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος...» στοὺς πλαγίους, ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ νὰ ἐναλλάσονται τὸ «Ἀναστὰς ἐκ τοῦ μνήματος...» μὲ τὸ «Σήμερον σωτηρία...».
Θέτει τὸ μεσονυκτικὸ τροπάριον «Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος...» στὶς ἡμερήσιες ὧρες τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδας, ἀντὶ τοῦ ὀρθοῦ: τοῦ πρώτου τροπαρίου τῆς κάθε ὥρας, καὶ ἀπὸ τὴν Μ. Πέμπτη, τοῦ ἀπολυτικίου τῆς ἡμέρας.
Σὲ περίπτωση προηγιασμένης, παραλείπει τὶς τελικὲς τρεῖς μεγάλες μετάνοιες τῆς ἀκολουθίας τῶν τυπικῶν.
Θέτει ἦχο πλ. α’ στὰ ἀρχαῖα ἀντίφωνα «Ἀγαθὸν τὸ ἐξομολογεῖσθε...».
Παραλείπει τὴν εὐχὴ τῆς θ’ ὥρας κατὰ τὴν Μ. Τεσσαρακοστή.
Μετὰ τὰ προκείμενα τοῦ ἑσπερινοῦ, στὰ ἀντ’ αὐτῶν Ἀλληλουάρια τῶν μὴ ἑορτασίμων ἡμερῶν θέτει β’ στίχο «Καὶ εἰς τοῦς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν», ἀντὶ τοῦ πλήρους «Δόξα Πατρὶ καὶ Υἱῷ καὶ ἁγίῳ Πνεύματι. Καὶ νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοῦς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν».
Μετὰ τὰ προκείμενα τοῦ ἑσπερινοῦ, στὰ ἀντ’ αὐτῶν Ἀλληλουάρια τῶν μὴ ἑορτασίμων ἡμερῶν προβλέπει Ἀλληλουάριο καὶ γιὰ τὴν Παρασκευὴ ἑσπέρας, ἐνῶ κατ’ αὐτὴν ψάλλεται μόνο προκείμενο.
Στὸ μέγα ἀπόδειπνο ὁρίζει νὰ μὴν ψάλλονται οἱ ὕμνοι «Τὴν ἡμέραν διελθὼν...», «Ἅγιε, ἅγιε, ἅγιε, τρισάγιε Κύριε ἐλέησον καὶ σῶσον ἡμᾶς. Ἀμήν» καὶ «Κύριε, εἰ μὴ τοὺς Ἁγίους σου εἴχομεν πρεσβευτὰς...».
Στὸ μέγα ἀπόδειπνο, πρὸ τοῦ «Εὐξώμεθα...» θέτει τὴν περιττὴ πρόσκληση «Δόξα... Καὶ νῦν... Κύριε, ἐλέησον (γ'), Πάτερ ἅγιε εὐλόγησον».
Προβλέπει μεσονυκτικὸ διακαινησίμου, ἐνῶ αὐτὸ σχολάζει.
Ὁρίζει κατάλυση σὲ ἡμέρες ἄνευ μεγάλης δοξολογίας: Σεπτεμβρίου 9, 20· Νοεμβρίου 1, 12· Δεκεμβρίου 17, 20· Ἰανουαρίου 16, 22· Φεβρουαρίου 8, 17· Μαρτίου 26· Μαΐου 15· Ἰουνίου 8· Ἰουλίου 22.
Στοὺς παρακλητικοὺς κανόνες, μετὰ τὸ προκείμενο, παραλείπεται τὸ διακονικὸ παράγγελμα «Τοῦ Κυρίου δεηθῶμεν...Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ ἐν ἁγίοις ἐπαναπαύῃ...Πᾶσα πνοὴ...γ’ Στίχος. Αἰνεῖτε τὸν Θεὸν ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ, αἰνεῖτε αὐτὸν ἐν στερεώματι τῆς δυνάμεως αὐτοῦ».
Στὸν μεγάλο παρακλητικὸ κανόνα, μετὰ τὴν θ’ ᾠδή, θέτει «Ἄξιόν ἐστὶν...» καὶ μεγαλυνάρια, ἀντὶ μόνον ἐξαποστειλαρίων.
Last edited:
domesticus
Lupus non curat numerum ovium
Τὴν συγκεκριμένη ἔκδοση ἀπὸ τὸ ΠΕΡΙΒΟΛΙ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ στὴ Θεσσαλονίκη, συστήνω κι ἐγώ. Καλοτυπωμένη καὶ πολὺ εὐχάριστη στὴν ἀνάγνωση.