Προσκύνηση εἰσοδικοῦ

MTheodorakis

Παλαιό Μέλος
Κατὰ τὸ εἰσοδικὸ «Δεῦτε προσκυνήσωμεν καὶ προσπέσωμεν αὐτῷ[1]»

(ψαλμὸς 94, 6· ἁγίου Γερμανοῦ Α’ Κωνσταντινουπόλεως (715-730) Ἱστορία ἐκκλησιαστική ἔκδ. P. G. τ. 98 στ. 408A, Εὐχολόγιον μονῆς Σωτῆρος Μεσσήνης μεταξὺ τῶν ἐτῶν 1121-1132 ἔκδ. A. Jacob Un eucologe du Saint-Sauveur ‘’in Lingua Phari’’ de Messine, Le Bodleianus Auct. E. 5.13 στὸ Bulletin de l’ Institut historique belge de Rome 50 (1980) σ. 300, χφφ. Paris. Coisl. gr. 214 εὐχολόγιο ιβ’ αἰ. φ. 19r, Reg. gr. Pio. II. 35 λειτουργία Χρυσοστόμου ιγ’ αἰ. φ. 6r, Ἐθνικῆς Βιβλιοθήκης Βουλγαρίας 56 ΤΑΣ ιδ’ αἰ. φ. 190r, Ι.Π.Α./Μ.Ι.Ε.Τ. 5 εὐχολόγιο τοῦ ἔτους 1580 φ. 39v, Ἰ. Φουντούλη (+2007) Ἀπαντήσεις εἰς λειτουργικὰς ἀπορίας τ. 4 σ. 38)


γίνεται, κατὰ τὴ φράση του, μετάνοια, ὅπως καὶ στὰ ἄλλα εἰσοδικὰ[2]

(Νικολάου καὶ Θεοδώρου Ἀνδίδων Προθεωρία κεφαλαιώδης (1085-1095) § 14 (P.G. τ. 140 στ. 437B), J. Mateos Ἡ Μικρὰ Εἴσοδος τῆς θείας Λειτουργίας 1973 σ. 377, R. Taft (+2018) The Pontifical Liturgy of the Great Church according to a twelfth-century Diataxis in Codex British Museum Additional 34060 στὸ Orientalia Cristiana Periodica 45 (1979) σ. 284, ψ.Σωφρονίου Ἑρμηνεία θ. λειτουργίας ιβ’ αἰ. (P.G. τ. 87 στ. 3996A), Π. Τρεμπέλα Αἱ τρεῖς λειτουργίαι σσ. 6, 39, χφφ. διατάξεις λειτουργίας Σινὰ 2046 ιδ’-ιε’ αἰ. φ. 11r, Clark 103 τοῦ ἔτους 1442 φ. 117r, Μονάχου Bayerische Staatsbibliothek gr. 345 τοῦ ἔτους 1598 φ. 13r, Dmitrievskij τ. 2 σσ. 305, 959, Αἱ θεῖαι λειτουργίαι 1526, Εὐχολόγιον 1545, Εὐχολόγιον Goar 1730 σ. 54, Ἱερατικὸν Ῥώμης 1950 σ. 113, Ἱερατικὸν Ἀπ. Διακονίας 1962 σσ. 115, 162).


Ὁ ἀντίστοιχος ἑσπερινὸς ὕμνος «Φῶς ἱλαρὸν...» δὲν ἔχει προσκυνηματικὸ χαρακτήρα, διότι δὲν γίνεται πάντοτε εἴσοδος. Προσκυνηματικὴ εἶναι ἡ εὐχὴ τῆς εἰσόδου τοῦ ἑσπερινοῦ «...ὅτι πρέπει σοὶ πᾶσα δόξα τιμὴ καὶ προσκύνησις...».



[1] Σὲ ἀρχιερατικὴ λειτουργία ψάλλεται ἀπὸ ὅλο τὸν κλῆρο καὶ τὸ λαό (ἁγίου Γερμανοῦ Α’ Κωνσταντινουπόλεως (715-730) Ἱστορία ἐκκλησιαστική ἔκδ. P. G. τ. 98 στ. 408A).
[2] Μόνο οἱ λειτουργοί.
 
Top