Υπενθυμίζω ότι είμαι ερασιτέχνης, για να συγχωρήσετε το πιθανώς "ανόητο" της ερώτησής μου.
Κοντά στο θεωρητικό του Μαργαζιώτη, που είχα ήδη (όταν πριν χρόνια έτυχε να κάνω ελάχιστα μαθήματα) προμηθεύτηκα τα εξής: "Εισαγωγή και Μέγα Θεωρητικόν της Μουσικής" του Χρύσανθου, ένα ακόμα θεωρητικό με πρακτικές ασκήσεις, του Παναγιωτόπουλου αν δεν κάνω λάθος (γιατί δεν το έχω μπροστά μου αυτήν τη στιγμή) και ένας φίλος μου είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει ένα ακόμη θεωρητικό (επίσης με πρακτικές ασκήσεις και με σιντι μέσα) του Δημητρίου Ιωαννίδη. Σε ένα επιδερμικό ξεφύλλισμα των θεωρητικών, μέσα από τίτλους και περιεχόμενα, παρατήρησα το εξής:
Σε κανένα από τα πρώτα θεωρητικά που σας ανέφερα, εκτός του Ιωαννίδη, δεν υπήρχε κεφάλαιο "Ιδιωματισμοί του διατονικού γένους". Απ' όσο κατάλαβα στα υπόλοιπα θεωρητικά οι ιδιωματισμοί γράφονταν σε κάθε ήχο του διατονικού γένους ξεχωριστά. Διαβάζοντας όμως και πάλι κάθε ήχο ξεχωριστά, στα υπόλοιπα θεωρητικά, είδα ότι δεν αναφέρονταν όλοι οι ιδιωματισμοί αυτοί που ο Ιωαννίδης υποστηρίζει ότι ισχύουν για ΚΑΘΕ διατονικό ήχο. Για παράδειγμα, ο Μαργαζιώτης ως ιδιωματισμούς του Πρώτου ήχου αναφέρει μόνο αυτούς που ο Ιωαννίδης αριθμεί ως α' και β' (βλ. στη συνέχεια).
Ο Ιωαννίδης, για την ακρίβεια, αναφέρει ότι σε όλους τους διατονικούς ήχους ισχύουν τα εξής :
"Ο φθόγγος Ζω:
α) Ανεβαίνοντας την κλίμακα, όταν φτάνουμε μέχρι τον Ζω και επιστρέφουμε κατεβαίνοντας προς τα κάτω, αυτός ο Ζω εκτελείται με ύφεση (ελαττωμένος).
β) Ανεβαίνοντας την κλίμακα, όταν ξεπερνάμε τον Ζω, αυτός ο Ζω εκτελείται στη θέση του (φυσικός)
γ) Ευρισκόμενοι σε υψηλούς φθόγγους, όταν κατεβαίνουμε μέχρι τον Ζω και ξανανεβαίνουμε, αυτός ο Ζω εκτελείται με έλξη στον Νη (τον κολλάμε επάνω του).
δ) Ευρισκόμενοι σε υψηλούς φθόγγους, όταν κατεβαίνουμε μέχρι τον Κε και ξανανεβαίνουμε αμέσως προς τα πάνω, τότε αυτός ο Ζω εκτελείται στη θέση του (φυσικός), ενώ ο Κε εκτελείται με έλξη προς τον Ζω (κολλάει επάνω του).
ε) Ευρισκόμενοι σε υψηλούς φθόγγους, όταν κατεβαίνουμε με πρόθεση να φτάσουμε στον Δι, τότε ο Ζω εκτελείται με ύφεση (ελαττωμένος)
Ο φθόγγος Πα:
Όταν κατεβαίνοντας την κλίμακα φτάνουμε μέχρι τον Πα και ξανανεβαίνουμε αμέσως, τότε αυτός ο Πα εκτελείται με έλξη προς τον Βου (κολλάει επάνω του).
Σημείωσις: Όταν οι φθόγγοι Πα, Κε, Ζω έχουν ετερεοχρονισμό (δηλαδή εάν έχουν κλάσμα ή απλή ή ακολουθεί ίσον), τότε όλοι τους εκτελούνται στη φυσική τους θέση. Επίσης όταν προηγείται σταυρός ή παύση ή ακολουθεί υπερβατή ανάβαση ή κατάβαση, τότε εκτός του Ζω, ο οποίος εκτελείται ελαττωμένος στις περιπτώσεις που αναφέραμε, όλοι οι άλλοι φθόγγοι εκτελούνται στη φυσική τους θέση."
Θα ήθελα να μάθω:
- τελικά ισχύουν αυτοί οι ιδιωματισμοί που αναφέρει ο Ιωαννίδης για ΟΛΟΥΣ τους διατονικούς ήχους και
- γιατί υπάρχουν αυτές οι διαφορές στα θεωρητικά;
Ποιό θεωρητικό τελικά πρέπει να συμβουλεύομαι;
Κοντά στο θεωρητικό του Μαργαζιώτη, που είχα ήδη (όταν πριν χρόνια έτυχε να κάνω ελάχιστα μαθήματα) προμηθεύτηκα τα εξής: "Εισαγωγή και Μέγα Θεωρητικόν της Μουσικής" του Χρύσανθου, ένα ακόμα θεωρητικό με πρακτικές ασκήσεις, του Παναγιωτόπουλου αν δεν κάνω λάθος (γιατί δεν το έχω μπροστά μου αυτήν τη στιγμή) και ένας φίλος μου είχε την καλοσύνη να μου χαρίσει ένα ακόμη θεωρητικό (επίσης με πρακτικές ασκήσεις και με σιντι μέσα) του Δημητρίου Ιωαννίδη. Σε ένα επιδερμικό ξεφύλλισμα των θεωρητικών, μέσα από τίτλους και περιεχόμενα, παρατήρησα το εξής:
Σε κανένα από τα πρώτα θεωρητικά που σας ανέφερα, εκτός του Ιωαννίδη, δεν υπήρχε κεφάλαιο "Ιδιωματισμοί του διατονικού γένους". Απ' όσο κατάλαβα στα υπόλοιπα θεωρητικά οι ιδιωματισμοί γράφονταν σε κάθε ήχο του διατονικού γένους ξεχωριστά. Διαβάζοντας όμως και πάλι κάθε ήχο ξεχωριστά, στα υπόλοιπα θεωρητικά, είδα ότι δεν αναφέρονταν όλοι οι ιδιωματισμοί αυτοί που ο Ιωαννίδης υποστηρίζει ότι ισχύουν για ΚΑΘΕ διατονικό ήχο. Για παράδειγμα, ο Μαργαζιώτης ως ιδιωματισμούς του Πρώτου ήχου αναφέρει μόνο αυτούς που ο Ιωαννίδης αριθμεί ως α' και β' (βλ. στη συνέχεια).
Ο Ιωαννίδης, για την ακρίβεια, αναφέρει ότι σε όλους τους διατονικούς ήχους ισχύουν τα εξής :
"Ο φθόγγος Ζω:
α) Ανεβαίνοντας την κλίμακα, όταν φτάνουμε μέχρι τον Ζω και επιστρέφουμε κατεβαίνοντας προς τα κάτω, αυτός ο Ζω εκτελείται με ύφεση (ελαττωμένος).
β) Ανεβαίνοντας την κλίμακα, όταν ξεπερνάμε τον Ζω, αυτός ο Ζω εκτελείται στη θέση του (φυσικός)
γ) Ευρισκόμενοι σε υψηλούς φθόγγους, όταν κατεβαίνουμε μέχρι τον Ζω και ξανανεβαίνουμε, αυτός ο Ζω εκτελείται με έλξη στον Νη (τον κολλάμε επάνω του).
δ) Ευρισκόμενοι σε υψηλούς φθόγγους, όταν κατεβαίνουμε μέχρι τον Κε και ξανανεβαίνουμε αμέσως προς τα πάνω, τότε αυτός ο Ζω εκτελείται στη θέση του (φυσικός), ενώ ο Κε εκτελείται με έλξη προς τον Ζω (κολλάει επάνω του).
ε) Ευρισκόμενοι σε υψηλούς φθόγγους, όταν κατεβαίνουμε με πρόθεση να φτάσουμε στον Δι, τότε ο Ζω εκτελείται με ύφεση (ελαττωμένος)
Ο φθόγγος Πα:
Όταν κατεβαίνοντας την κλίμακα φτάνουμε μέχρι τον Πα και ξανανεβαίνουμε αμέσως, τότε αυτός ο Πα εκτελείται με έλξη προς τον Βου (κολλάει επάνω του).
Σημείωσις: Όταν οι φθόγγοι Πα, Κε, Ζω έχουν ετερεοχρονισμό (δηλαδή εάν έχουν κλάσμα ή απλή ή ακολουθεί ίσον), τότε όλοι τους εκτελούνται στη φυσική τους θέση. Επίσης όταν προηγείται σταυρός ή παύση ή ακολουθεί υπερβατή ανάβαση ή κατάβαση, τότε εκτός του Ζω, ο οποίος εκτελείται ελαττωμένος στις περιπτώσεις που αναφέραμε, όλοι οι άλλοι φθόγγοι εκτελούνται στη φυσική τους θέση."
Θα ήθελα να μάθω:
- τελικά ισχύουν αυτοί οι ιδιωματισμοί που αναφέρει ο Ιωαννίδης για ΟΛΟΥΣ τους διατονικούς ήχους και
- γιατί υπάρχουν αυτές οι διαφορές στα θεωρητικά;
Ποιό θεωρητικό τελικά πρέπει να συμβουλεύομαι;
Last edited: