Η' ευχή θείας μεταλήψεως. Ο μόνος καθαρός...

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Στην όγδοη ευχή της ακολουθίας της θείας μεταλήψεως "Ο μόνος καθαρός και ακηρατος..." στο κείμενο, όπου το έχω δει, από την αρχή ως την πρώτη άνω τελεία δεν υπάρχει ρήμα. Είναι σαν να λείπει και να μη βγαίνει νόημα ή να εννοείται κάποιο ή να εξέπεσε ή δεν ξέρω τι άλλο. Στη συνέχεια ακολουθούν παρόμοιες συντακτικά προτάσεις που περιγράφουν χαρακτηριστικά του Κυρίου και αιωρούνται κάτι.
Χρόνια πολλά είχα αυτή την απορία και μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση ότι όταν είχα ρωτήσει έναν θεολόγο αρχιμανδρίτη, καλό γνωστή της ελληνικής γλώσσας, μου είχε πει ότι είχα δίκιο και ότι πρώτη φορά το παρατηρούσε. Γνωρίζει κανείς κάτι επ' αυτού;

Παραθέτω το κείμενο της ευχής

Ὁ μόνος καθαρός καί ἀκήρατος Κύριος, ὁ δι᾿ οἶκτον φιλανθρωπίας ἀνεκδιήγητον, τό ἡμέτερον ὅλον προσλαβόμενος φύραμα, ἐκ τῶν ἁγνῶν καί παρθενικῶν αἱμάτων τῆς ὑπερφυῶς κυησάσης Σε, Πνεύματος θείου ἐπελεύσει, καί εὐδοκίᾳ Πατρός ἀϊδίου, Χριστέ ᾿Ιησοῦ, σοφία Θεοῦ, καί εἰρήνη, καί δύναμις· ὁ τῷ προσλήμματί Σου τά ζωοποιά καί σωτήρια Πάθη καταδεξάμενος, τόν Σταυρόν, τούς Ἥλους, τήν Λόγχην, τόν Θάνατον, νέκρωσόν μου τά ψυχοφθόρα πάθη τοῦ σώματος. ῾Ο τῇ Ταφῇ Σου τά τοῦ ᾅδου σκυλεύσας βασίλεια, θάψον μου διά τῶν ἀγαθῶν λογισμῶν τά πονηρά διαβούλια, καί τά τῆς πονηρίας πνεύματα διασκέδασον. ῾Ο τῇ τριημέρῳ σου καί ζωηφόρῳ Ἀναστάσει τόν πεπτωκότα Προπάτορα ἀναστήσας, ἀνάστησόν με τῇ ἁμαρτίᾳ κατολισθήσαντα, τρόπους μοι μετανοίας ὑποτιθέμενος. ῾Ο τῇ ἐνδόξῳ σου Ἀναλήψει τῆς Σαρκός θεώσας τό πρόσλημμα, καί τοῦτο τῇ δεξιᾷ καθέδρᾳ τιμήσας τοῦ Πατρός, ἀξίωσόν με, διά τῆς τῶν ἁγίων Σου Μυστηρίων μεταλήψεως, τῆς δεξιᾶς μερίδος τῶν σωζομένων τυχεῖν. ῾Ο τῇ ἐπιδημίᾳ τοῦ Παρακλήτου Πνεύματος σκεύη τίμια τούς ἱερούς Σου Μαθητάς ἐργασάμενος, δοχεῖον κἀμέ τῆς Αὐτοῦ ἀνάδειξον ἐπελέυσεως. ῾Ο μέλλων πάλιν ἔρχεσθαι κρῖναι τήν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ, εὐδόκησον κἀμέ προϋπαντῆσαί σοι ἐν νεφέλαις τῷ Ποιητῇ καί Πλάστῃ μου σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις Σου· ἵνα ἀτελευτήτως δοξολογῶ καί ἀνυμνῶ Σε, σύν τῷ ἀνάρχῳ Σου Πατρί καί τῷ Παναγίῳ καί Ἀγαθῷ καί Ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Δέν βλέπω πρόβλημα. Ἡ μέση στιγμή ἤ ἄνω στιγμή (Γραμματική Ἀρχαίας) ἤ ἡ ἄνω τελεία (Νεοελληνική Γραμματική) ἁπλᾶ χωρίζει κῶλα περιόδου, ἤτοι μέρη αὐτῆς, τά ὁποῖα περιέχουν ἕν νόημα ὁπωσδήποτε αὐτοτελές. Πρόκειται γιά ἔνα μικρό σταμάτημα τῆς φωνῆς, λίγο μεγαλύτερο ἀπ᾿ ὅ,τι μέ τό κόμμα.
Πρβλ. α΄ εὐχή α΄ στἀσεως Γονυκλισίας Πεντηκοστῆς, ὡς καί α΄ τῆς γ΄ στάσεως.
 

pransot

Πράντζος Σωτήρης
Άρα δεν υπάρχει ανάγκη ρήματος; Γιατί στη δική μου λογική, με βάση τα νέα ελληνικά, μου φαίνεται αταίριαστο. Μπορεί δηλαδή μια ημιπεειοδος να είναι μόνο μια ονοματική φράση;
 

π. Μάξιμος

Γενικός Συντονιστής
Καί βέβαια δέν ὑπάρχει ἀνάγκη ρήματος. Τό ρῆμα ὑπάρχει μέσα στήν περίοδο πού ὁλοκληρώνεται μέ τήν τελεία.
Ὄντως, στά νέα ἑλληνικά δέν συνηθίζουμε μακροσκελέστατες προτάσεις.

ΥΓ. Καί πολλά μακροσκελέστατα δοξαστικά ἔχουμε καί μέ ἕνα ἤ δύο ρήματα μόνον.
ΥΓ2. Ἡ διαφορά μέ τή νέα εἶναι, ὅτι δέν χρησιμοποιοῦμε μετοχές, ὁπότε χρειάζεται ἀνάλυση, πολλά ρήματα καί πολλές προτάσεις.
 

athanasio

Νέο μέλος
Εγώ πάλι τόσα χρόνια νόμιζα και εξακολουθώ να νομίζω ότι το ρήμα είναι το "νεκρωσον".

Τα κόμματα, οι άνω τελείες, όπως και όσα ακολουθούν (ο τη ταφη σου... ο τη τριημέρω σου... κλπ), αυτό δείχνουν.
 
Top