Κατ' ἀρχάς θέλω νά εὐχαριστήσω ὅλους τούς συμμετέχοντας εἰς τό forum διά τά θέματα πού θέτουν ἀλλά καί τίς ἐμπεριστατωμένες ἀπαντήσεις μέ παραπομπές σέ διάφορα Τυπικά. Τόσα χρόνια, παρακολουθῶν τό Τυπικόν τῆς ΜΧΕ ἐλογιζόμην "Τυπικάριος". Μαῦρα μεσάνυκτα.
Ἐπιτρέψατε μοι, λοιπόν, νά καταθέσω τήν γνώμην μου, ὄχι ἐπί τῆς οὐσίας τοῦ παρόντος θέματος, ἀλλά ἐπί τοῦ εὐκτέου.
Εἶναι ἀλήθεια ὅτι, ὅσον ἀφορᾶ εἰς τό Τυπικόν, καί τοῦτο εἶναι ἐμφανές τόσον ἀπό τήν πρακτικήν ὅσον καί ἀπό τό πλῆθος τῶν ἐρωτήσεων καί ἀπαντήσεων εἰς τό forum, ἐπικρατεῖ μία σύγχυσις ὄχι μόνον εἰς τό ἀναλόγιον ἀλλά καί εἰς τό Ἱερόν Βῆμα, μέ ἀποτέλεσμα χριστιανοί πού ἐκκλησιάζονται συχνά, ὅταν εὑρεθοῦν μακράν τῆς ἐνορίας των, ἄλλα νά περιμένουν νά ἀκούσουν καί ἄλλα νά ἀκοῦν. Ἔχω, ὅμως, καί ἐμπειρίες ἀπό Ἱερεῖς ἀπό ἄλλες Μητροπόλεις πού ἔρχονται εἰς τόν Ναόν μας διά νά λάβουν μέρος σέ κάποιο μυστήριον καλεσμένοι τῆς οἰκογενείας, πού ρωτοῦν "Πῶς τό κάνετε αὐτό ἤ πῶς τό λέτε ἐκεῖνο;"
Τό πρῶτον, λοιπόν, ὅπως ἔγραψε καί ὁ π. Μάξιμος, εἶναι νά δείξουν οἱ ψᾶλται ὀλίγην, ἐπί πλέον, ἐπιμέλειαν εἰς τό θέμα τοῦ καταμερισμοῦ τῶν ψαλλομένων κατά τάς ἀκολουθίας καί ὄχι νά ξεκινοῦν μαζί π.χ. τό "Κύριε ἐλέησον" καί μετά νά σταματοῦν καί οἱ δύο καί νά κάνουν νοήματα "πές το ἐσύ" -"ὄχι ἐσύ", καί μετά νά ξαναρχίζουν μαζί. Ἔχω χρηματίσει ψάλτης καί μοῦ ἔχει συμβεῖ, ἀλλά τό ἔχω παρατηρήσει πολλάκις καί σέ ἄλλους. Τήν αὐτήν, καί περισσοτέραν, ἐπιμέλειαν ὀφείλουν καί οἱ Ἱερεῖς. Συμβαίνει συχνά π.χ., ὅταν ὑπάρχει μνημόσυνον, νά ξεκινᾶ ὁ ἱερεύς τό "Μνήσθητι, Κύριε, ..." πρίν νά τελειώσουν οἱ ψᾶλται τά Ἀπολυτία τῆς ἡμέρας, ἤ οἱ ψᾶλται νά ξεκινοῦν τό Ἁπολυτίκιον τοῦ Ναοῦ πρίν τό "Μνήσθητι...". "Ἐδυστύχησα", κατά τόν Ἑσπερινόν τῆς Ἀποκαθηλώσεως τό 2007, νά γίνω μάρτυς ἑνός ἐπεισοδίου κατά τό ὁποῖον, παρουσίᾳ τοῦ Μητροπολίτου καί τῶν Ἀρχῶν τῆς πόλεως, ὁ Ἱερεύς ἤρχισε νά ψάλλῃ τό Δοξαστικόν "Σέ τόν ἀναβαλλόμενον..." συγχρόνως μέ τούς ψάλτας. Δέν ἔκανε πίσω κανείς. Μετά ἀπό ὀλῖγον καί πρό τῆς ἐπιμονῆς τοῦ Ἱερέως, ἐσταμάτησαν οἱ ψᾶλται καί δέν ξανάνοιξαν τό στόμα των μέχρι τό "Δι' εὐχῶν".
Τό δεύτερον, ὅ καί εὐκτέον, πιστεύω (καί ὄχι μόνον ἐγώ) ὅτι εἶναι νά συσταθῇ μία κοινή ἐπιτροπή ἐγκρίτων λειτουργιολόγων μεταξύ, τοὐλάχιστον, τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἡ ὁποία θά "κτενίσῃ" ὅλα τά λειτουργικά Βιβλία καί θά ἐκδώση ἕνα νέον κοινόν Τυπικόν καί νέα κοινά λειτουργικά βιβλία τά ὁποῖα νά ὑποχρεωθοῦν οἰ πάντες νά ἀκολουθοῦν καί ὄχι ὁ κάθε ἱερεύς ἤ ψάλτης νά ἐπιφέρουν ἀλλαγές κατά τό δοκοῦν.
Τώρα, ἄν ὑπάρχει περίπτωσις νά ξεκινήσῃ καί νά εὐοδωθῇ μία τοιαύτη διαδικασία, αὐτό εἶναι ... "ἄλλου παπᾶ εὐαγγέλιο".
Συγχωρήσατέ μοι τήν πολυλογίαν, ἀλλά ἡ ἀγωνία μου, ὅπως καί ἡ ἰδική σας, εἶναι μεγάλη.