᾿Αγαπητὲ συνονόματε, συγγνώμη ποὺ ἴσως νὰ σὲ στενοχωρήσω κάπως, διότι ἔκαμες ἕναν ἀξιέπαινο κόπο μὲ διάθεσι προσφορᾶς καὶ ἀνιδιοτελείας, ἀλλὰ ἡ ἠχογράφησι μὲ τὸν Χατζημᾶρκο ποὺ ἀνέβασες ἐδῶ εἶναι σὲ μία πολὺ ἄσχημη ποιότητα, τρομερὰ ἀλλοιωμένη καὶ ἀδικεῖ τὴν ὡραιότερη ψαλτικὴ ψωνὴ τοῦ 20οῦ αἰῶνος. πρόκειται γιὰ συγκέντρωσι ἐκτὸς ναοῦ γύρω στὸ 1968 στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα μου τὸ ᾿Ανατολικὸν ἢ Αἰτωλικόν, κάτι ποὺ τὸ λέει καὶ ὁ ἴδιος ὁ Χατζημᾶρκος σαφέστατα καὶ ξεκάθαρα. τὴν ἠχογράφησι αὐτὴ τὴν ἔχω πρωτοπαρουσιάσει ἐδῶ καὶ τρεῖς μῆνες, ἀπὸ τὶς 6 δεκεμβρίου 2009, στοὺς
διαλόγους τῆς Συμβολῆς, σὲ μία πολὺ καλλίτερη ποιότητα, τολμῶ νὰ πῶ πεντακάθαρη σὲ σύγκρισι μὲ τὸ «ἀντίγραφο» ποὺ παρουσιάστηκε ἐδῶ. ὅσοι ἐνδιαφέρονται μποροῦν ἐκεῖ νὰ ἀκούσουν τὰ ἴδια τὰ λόγια τοῦ Χατζημάρκου νὰ ἀπευθύνεται στοὺς «ἀγαπητούς του Αἰτωλικιῶτες»· μποροῦν νὰ ἀκούσουν ἐλεύθερα αὐτὲς καὶ πολλὲς ἄλλες ἀνεπανάληπτες ἑρμηνεῖες τοῦ μεγάλου αὐτοῦ δασκάλου, ποὺ προσφέρω ἀπὸ τὸ προσωπικό μου ἀρχεῖο.
Γιὰ τὴν προέλευσι καὶ τὴν διαδρομὴ αὐτῶν τῶν ἱστορικῶν ἠχογραφήσεων μέχρι τὰ χέρια μου ἔχω γράψει ἀρκετὰ στοὺς διαλόγους τῆς Συμβολῆς. δὲν γνωρίζω αὐτὸ τὸ «κακέκτυπο» ἀντίγραφο πῶς βρέθηκε στὴν κατοχή σου, θέλω νὰ πιστεύω ὅτι δὲν εἶσαι ἐσὺ ὁ παρασκευαστής του, ἔχω ὅμως τὴν ὑποψία, ἡ ὁποία βασίζεται σὲ κάποιες τεχνικὲς ἐνδείξεις, ὅτι αὐτὸ τὸ ἀντίγραφο ποὺ ἀνέβασες προέρχεται ἀπὸ τὴν δική μου δημοσίευσι, ἀφοῦ προηγουμένως ἀλλοιώθηκε σκοπίμως. ἂν ὄντως ἰσχύῃ αὐτὴ ἡ ὑπόθεσις καὶ κάποιος πράγματι ἀλλοίωσε τὸ ἀρχεῖο, αὐτὸ δὲν τιμᾷ τὸν ἴδιο καὶ δὲν σεβάστηκε πρῶτα πρῶτα τὸν τιμώμενο πρωτοψάλτη· διότι μὲ τὶς δημοσιεύσεις μας αὐτὲς θέλομε ἀσφαλῶς νὰ τιμήσωμε πρῶτα ἀπ᾿ ὅλα αὐτὸν τὸν ἄνθρωπο μὲ τὰ σπάνια τάλαντα, ποὺ ὁ Θεὸς τοῦ ἔδωσε πλουσιοπάροχα. αὐτὸ ἰσχύει φυσικὰ καὶ γιὰ τοὺς ὑπόλοιπους ἐργάτες τοῦ ἀναλογίου, τῶν ὁποίων ἠχογραφήσεις καθημερινῶς δημοσιεύονται στὸ διαδίκτυο καὶ ἀλλοῦ.
᾿Εθεώρησα αὐτὴν τὴν παρέμβασί μου ἀναγκαία, διότι πρὶν ἀπὸ λίγο σχετικὰ καιρὸ (πρὶν ἀπὸ κανὰ δυὸ μῆνες νομίζω) πάλι εἶχε παρουσιαστῆ ἕνα παρόμοιο κροῦσμα, ἠχογράφησι τοῦ Χατζημάρκου ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα τῆς «Συμβολῆς» παρουσιάστηκε ἐδῶ χωρὶς ἀναφορὰ στὴν πηγὴ προελεύσεως. ἂν τώρα τὰ πράγματα ἐπροχώρησαν καὶ στὴν ἠθελημένη παραποίησι τῶν φωνητικῶν τεκμηρίων, γιὰ νὰ μὴ φαίνεται ἡ ἀντιγραφὴ ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα τῆς «Συμβολῆς» δὲν τὸ ξέρω σίγουρα. ἀλλὰ ἂν πράγματι συμβαίνῃ κάτι τέτοιο, τότε τὴν πρᾶξι αὐτὴ ἂς τὴν κρίνουν οἱ φιλόμουσοι χρῆστες τοῦ διαδικτύου ποὺ παρακολουθοῦν τὰ σχετικὰ θέματα. ἡ ἀναφορὰ τῆς πρωταρχικῆς πηγῆς ὄχι μόνον εἶναι θέμα τιμιότητος καὶ ἤθους, ποὺ πρέπει νὰ διακρίνῃ τὴν ζωὴ τῶν χριστιανῶν, ἀλλὰ ἔχει καὶ τὴν ἔννοια τῆς εὐθύνης γιὰ τὸ ὅτι τὰ παρουσιαζόμενα ἀρχεῖα εἶναι αὐθεντικὰ καὶ ὄχι ἀλλοιωμένα. ἀλλιῶς τὰ πράγματα θὰ εἶναι ἀμφίβολα καὶ χωρὶς ἔλεγχο.
Λυποῦμαι γιὰ τὴν ἐνόχλησι καὶ τὴν δυσφορία ποὺ τυχὸν προκαλῶ, ἀναγκάζομαι ὅμως νὰ διευκρινίσω κάποια πράγματα, καὶ ἐλπίζω νὰ μὴ χρειαστῇ νὰ ἐπανέλθω γι᾿ αὐτὸ ἢ ἄλλο παρόμοιο θέμα.