Ρε συ Γιώργο, ρωτάς συνέχεια τα ίδια και τα ίδια και σου έχουμε απαντήσει χιλιάδες φορές... Έχω καταλήξει ότι είσαι τόσο προσκολλημένος με τον Καρά (ούτε ένα λάθος του δεν έχεις παραδεχθεί!) που μάλλον κάνεις ότι δεν καταλαβαίνεις, αποφεύγεις να σχολιάσεις την απάντηση και επαναλαμβάνεις το ερώτημα! Δε νομίζω ότι σε τιμά αυτό σαν τακτική. Άιντε λοιπόν να τα ματα-ξανα-πούμε:
Πρέπει να το φτάξεις λίγο. Μας μπέρδεψες με το τι πιστεύεις για την πορεία του Δευτέρου από του Δι προς τον κάτω Νη. Μαλακά ή σκληρά διαστήματα; Πρέπει ν' αποφασίσεις.
Σου έχω ξαναπεί χίλιες φορές:
άλλο πράγμα να κατεβαίνεις μέχρι το ΝΗ διφωνικά (πατώντας δηλ. στο ΒΟΥ) και μετά να επιστρέφεις και άλλο πράγμα να κατεβαίνεις τριφωνικά (πατώντας δηλ. στο ΓΑ) και να κάθεσαι εκεί. Στην πρώτη περίπτωση ο ήχος ΔΕΝ πλαγιάζει, στη δεύτερη πλαγιάζει. Στην πρώτη περίπτωση διατηρούνται τα διαστήματα των διφωνιών, δηλ. μαλακά, στη δεύτερη σκληραίνουν. Στη μεταξύ μας συζήτηση μου είπες ότι μεσάζει. Ε, κι αυτό λάθος είναι: στην κατάληξη μόνο μεσάζει στο ΒΟΥ, στην πορεία του μέλους πάει και στο ΝΗ. Εκεί λοιπόν έχουμε διαστήματα κυρίου ήχου και όχι πλαγίου, γιατί διατηρείται η πορεία του κυρίου ήχου με τις διφωνίες. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβεις;;
Κλίμακα του ήχου που έχει βάση το Δι είναι η Νη-Νη΄;
Αυτό δεν το λέω εγώ, το γράφει ο Χρύσανθος, όπως ξέρεις. Παραδέξου πρώτα το οφθαλμοφανές (που τόσο φοβάσαι να το πεις, ίσως γιατί θα κλονιστούν οι του Καρά και διάφοροι μαθητές σου, που επικαλούνται συνεχώς το Χρύσανθο...) ότι δηλ.
διαφωνείς ξεκάθαρα με το Χρύσανθο και μετά συζητάμε για το πώς εννοεί τη βάση του ήχου ο Χρύσανθος και πώς την εννοείς εσύ.
Τα διαστήματα του Δευτέρου ήχου του Καρά είναι πιο κοντά στην Επιτροπή από ότι είναι τα διαστήματα της Επιτροπής προς το Χρύσανθο. Ποιός φέρνει τα πάνω κάτω;
Γιώργο, τα μαθηματικά σου είναι λίγο περίεργα και μ' αυτά που λες θα μας κάνεις να ξεχάσουμε και την αριθμητική του Δημοτικού... Ας κάνουμε λοιπόν σύγκριση του πρωτότυπου μεγάλου χρωματικού διαστήματος του Β' ήχου
επιστημονικά, όπως δίνεται από τους λόγους του καθενός:
Α.
Χρύσανθος: 9/8 = 12.23 μόρια
Επιτροπή: 2500/2187 = 13.89 μόρια
Καράς: 7/6 = 16.01 μόρια
Επομένως:
Καράς - Επιτροπή: απόκλιση 2.12 μόρια
Επιτροπή - Χρύσανθος: απόκλιση 1.66 μόρια
Δεν είναι λοιπόν ο Καράς πιο κοντά στην Επιτροπή, όπως διατείνεσαι.
Πάμε και στα υπόλοιπα "μικρά" διαστήματα; Έχουμε και λέμε:
Β.
ελάχιστος τόνος Χρυσάνθου: 88/81 = 8.61 μόρια (ή, αν προκρίνουμε σωστότερη την αναλογία του 7/68 στην 72άρα κλίμακα: 7.41 μόρια)
ελάχιστος τόνος Επιτροπής: 27/25 = 7.99 μόρια
ελάχιστος τόνος Καρά: ΔΙ-ΚΕ= 15/14 = 7.17 μόρια και ΖΩ-ΝΗ=16/15 = 6.70 μόρια
Επομένως:
Καράς - Επιτροπή: απόκλιση 0.24 και 1.29 μόρια
Επιτροπή - Χρύσανθος: απόκλιση +0.58 μόρια (ή -0.61, αν πάρουμε ως ορθότερο το 8.61, που κατ' εμέ δεν είναι σωστό, όπως έχω εξηγήσει
εδώ).
Στη μία περίπτωση λοιπόν (λόγος Καρά 15/14) ο Καράς είναι κοντύτερα στην Επιτροπή κατά το φοβερό νούμερο των... 0.34 μορίων, ενώ στην άλλη (λόγος Καρά 16/15) ο Καράς είναι μακρύτερα 0.71 μόρια και όχι πιο κοντά, όπως διατείνεσαι. Στο μόνο δηλ. που σου δίνω ένα μικρό δίκιο είναι ότι ο ελάχιστος τόνος του Καρά 15/14 (=7.17) είναι πιο κοντά στην αναλογία του ελαχίστου του Χρυσάνθου στην 72άρα κλίμακα (=7.41) απ' ότι ο ελάχιστος της Επιτροπής (=7.99). Η διαφορά όμως είναι τελείως αμελητέα: ο Καράς απέχει από τον... 72άρη Χρύσανθο κατά 0.24 και η Επιτροπή κατά 0.58. Τώρα, αν εσύ θεωρείς αυτή την απόκλιση των 0.34 μορίων τόσο σημαντική και παραθεωρείς όλες τις υπόλοιπες που σου έγραψα, οι οποίες δείχνουν το αντίθετο, τι να πω, θα πρέπει μάλλον πρώτα να συζητήσουμε εάν το 1 είναι μικρότερο του 2...
Σου φαίνονται περίπλοκα αυτά και εσύ ασχολείσαι μόνο με μόρια; Αφού σου πω ότι αυτή τη μέθοδο θα πρέπει να ακολουθήσεις αν θες να κάνουμε επιστημονική σύγκριση και όχι μπακαλίστικη, πάμε και στα συγκερασμένα μόρια, που θα σου είναι πιο κατανοητά:
Χρύσανθος: 8-12 / 8-12 (ελάχιστος τόνος και τόνος στην 72άρα κλίμακα)
Επιτροπή: 8-14-8
Καράς: 7.5-16-6.5
Βλέπουμε ότι στο μεγάλο διάστημα, όσο απέχει η Επιτροπή από τον Καρά, άλλο τόσο απέχει και από το Χρύσανθο (αν και αυτό είναι παραπλανητικό, γιατί οι πρωτότυποι λόγοι δίνουν απόκλιση Καράς - Επιτροπής μεγαλύτερη απ' ότι Επιτροπής - Χρυσάνθου), ενώ ο ελάχιστος τόνος είναι αλλαγμένος από τον Καρά, σε σχέση με αυτόν της διατονικής κλίμακας, στο δεύτερο διάστημα (ΖΩ-ΝΗ), το οποίο τόσο ο Χρύσανθος όσο και η Επιτροπής ορίζουν ως ελάχιστο τόνο.
Υπόψιν ότι αν πάρουμε τα απλοποιημένα καραϊκά μόρια που δίνεις εσύ στο θεωρητικό σου (8-16-6) τα πράγματα είναι ακόμα απλούστερα: φαίνονται να έχουν όλοι το ίδιο ΔΙ-ΚΕ, το ΚΕ-ΖΩ απέχει ομοίως 2 μόρια, όμως εσύ απέχεις 2 μόρια στο ΖΩ-ΝΗ από την Επιτροπή, η οποία όμως δέχεται ΖΩ-ΝΗ ελάχιστο τόνο, όπως ο Χρύσανθος!
Ούτε με τα δικά σου μόρια λοιπόν επαληθεύεται ο ισχυρισμός σου!
Ωραία λοιπόν είναι τα πυροτεχνήματα περί αποκλίσεων Καρά-Επιτροπής μικρότερης, δήθεν, απ' ότι Επιτροπής-Χρυσάνθου, αλλά πές μας και τα δικά σου μαθηματικά, να δούμε πώς φτάνεις στο παράδοξο αυτό συμπέρασμα. Αλλά πριν απ' αυτό, θα έλεγα καταρχήν να μας πεις εσύ -δεν ήθελα να στο γράψω εδώ, αλλά με αναγκάζεις, μ' αυτά που λες...-
από ποιους λόγους βγάζεις τα διαστήματα του μαλακού χρώματος που δίνεις στο θεωρητικό σου. Γιατί αν παραδέχεσαι τους λόγους του Καρά (λογικό, αφού το θεωρητικό σου είναι στην ουσία μια απλοποίηση του Καρά) 15/14 - 7/6 - 16/15,
αυτοί δεν δίνουν στο συγκερασμό 8-16-6, όπως γράφεις, ούτε 7.5-16-6.5, όπως γράφει ο Καράς, αλλά 7-16-7! Τα δικά σου μόρια λοιπόν είναι ακόμα πιο μακρυά από την Επιτροπή απ' ότι τα του Καρά!
Αν τώρα δέχεσαι ότι η κανονική κλίμακα έχει 71 μόρια, όπως γράφεις στην Εισαγωγή του Θεωρητικού σου, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα: ο ελάχιστος τόνος 15/14 δεν είναι στην κλίμακα αυτή 7.5 μόρια, όπως γράφεις, αλλά 7.07! Καλά τώρα, σοβαρά, έκατσες ποτέ να δεις αν αυτά που έγραψε ο Καράς έχουν βάση;; Πήρες κανα κομπιουτεράκι να κάνεις τις πράξεις να δεις τι αποτελέσματα βγάζουν;; Ή απλώς αντέγραψες ένα λάθος, όπως έκαναν και όλα τα σύγχρονα θεωρητικά, που μου έχουν τους λόγους της φυσικής κλίμακας, που δίνουν διαστήματα 12-11-7, και μου λένε ότι δίνουν 12-10-8;;;
@nikosthe: Τώρα, γιατί βάζει 4 τμήματα ........., ο Κωνσταντίνου, ρώτα....
@konstantinou: Πού συμβαίνει αυτό;
Συμβαίνει ακριβώς στη σελ. 169 του θεωρητικού σου, όπου, αντιγράφοντας τον Καράς, λες:
ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, ΣΕΛ. 169
Από τον Δεύτερο μαλακό διατονικό ήχο από τον άνω ΖΩ και με μόνιμη δίεση στον άνω ΠΑ δημιουργείτα ένα τετράχορδο με τόνο ελάχιστο, τρίτη ελάσσονα εναρμόνιο και ημίτονο (χρωματικό).
Ως γνωστόν, τα διατονικά διαστήματα στο άνω ΖΩ είναι 8-12-10. Εσύ λοιπόν τα κάνεις 8-16-6, θέτοντας μια δίεση 4 τμημάτων στο μείζονα τόνο. Είναι έτσι ή όχι; (Καλά, ούτε τι γράφεις στο θεωρητικό σου δεν θυμάσαι βρε Γιώργο
@nikosthe: η έκφραση της Επιτροπής 8-14-8 είναι επιτυχής.
@konstantinou: Αλλά πολύ ....μακριά από το Χρύσανθο!!!
Αφού δεν συμπαθείς τους λόγους, πόσο απέχει το 8-14-8 από το 8-12/8-12;; 2 μόρια μήπως; ("πολύ ....μακριά" ε
Θες και σχηματικά; Πόσο απέχει το τετράχορδο που έχει σχηματικά ο Χρύσανθος ΔΙ-ΚΕυφ-ΖΩ-ΝΗ (δηλ. μία μόνο ύφεση στον ΚΕ) από αυτό που έκανε η Επιτροπή; Μήπως είναι ακριβώς το ίδιο;;
Για κοίτα τώρα και τα δικά σου διαστήματα 8-16-6. Πόσα απέχουν από το Χρύσανθο;; Μήπως εσύ διαφοροποιείς δύο διαστήματα (ΚΕ-ΖΩ και ΖΩ-ΝΗ) ενώ η Επιτροπή μόνο ένα; (ΚΕ-ΖΩ). Κοίτα και το δικό σου σχήμα: μήπως βάζεις μια ύφεση στον ΚΕ και μια δίεση στον ΖΩ, ενώ ο Χρύσανθος έχει μόνο μια ύφεση στον ΚΕ;; Κι εσύ είσαι πιο κοντά στο Χρύσανθο, από την απόσταση των... 2 μορίων της Επιτροπής;; Θα μας τρελάνεις τελείως...
Καλά το ψάχνεις έτσι κατ' εμέ (και την παλαιά τετραχορδική πορεία πρέπει να συμπεριλάβεις, για να μην αναγκαστείς να πετάξεις πολλούς ύμνους).
Μπά! Άλλο πάλι και τούτο! Από πότε οι πρώτοι παλαιοί χριστιανικοί ύμνοι (άγιος ο Θεός, Ο μονογενής υιός κλπ.) είχαν... τριφωνική (τετραχορδική) πορεία;;
@nikosthe: Όχι, είναι μια υπόθεση που κάνει ο Γιώργος ο Κωνσταντίνου αφενός από την παρ. 240 του θεωρητικού του Χρυσάνθου, αφετέρου από μια παράγραφο στο Αυτόγραφο της Δημητσάνας, μια πρώτη μορφή του θεωρητικού του Χρυσάνθου πριν την τελική, που αναφέρει ότι ο πλ. β' ήχος έχει την κλίμακα του κυρίου του. Έχω όμως εξηγήσει αναλυτικά στα προηγούμενα μηνύματά μου το λάθος της θεώρησης αυτής:
@konstantinou: Πού το έγραψα αυτό φίλε γιατί δεν το θυμάμαι;
Γιώργο, αρκετά πια, δεν θα παίξω το παιχνίδι σου, αν κάποιος ανατρέξει στα προηγούμενα μηνύματα θα δει τι έχεις γράψει. Μπορείς λοιπόν να μας πεις το εξής απλό πράγμα, μπας και καταλάβουμε κι εμείς τους χρησμούς της Πυθίας; Στο πρώτο σου μήνυμα έγραψες:
Αγαπητέ Χρήστο. Είναι πολύ εύκολο να προσδιορίσει κανείς θεωρητικά την αλλαγή του γένους κατά τα γραφόμενα του Χρυσάνθου και των θέσεων των παλαιοτέρων. Αλλαγή γένους έχουμε όταν αλλοιώνονται δύο φθόγγοι σε ένα τετράχορδο. Επομένως στο τετράχορδο π.χ. Δι_Νη' που θέτεις η αλλοίωση μόνο του φθόγγου Κε (από 12 σε 8) συνιστά χρόα και όχι γένους. Άρα, το 8-14-8 δε συνιστά χρωματικό γένος. Απλώς, "χρωματίζεται" ένα διατονικό τετράχορδο (αλλοίωση μόνιμη ενός φθόγγου)
Ποια είναι λοιπόν τα "γραφόμενα του Χρυσάνθου" που αποδεικνύουν αυτό που λες; Γιατί τίποτα τέτοιο δεν αναφέρει πουθενά ο Χρύσανθος. Δικές σου υποθέσεις είναι. Μήπως το υποθέτεις από τα "περί φθορών" του Χρυσάνθου; Ή μήπως πρόκειται για τη "Δημητσάνεια" (δική σου) θεώρηση για τα διαστήματα των ήχων β' και πλ. β' ήχος; Για τα οποία λέει μεν ο Χρύσανθος ότι έχουν την ίδια κλίμακα, αλλά
δεν πήρες είδηση ότι γράφει πως η κλίμακα στον πλ. β' λέγεται όγκος, άρα είναι πιο σκληρή; Μήπως παραθέτει ο Χρύσανθος την κλίμακα του πλ. β' σε άλλο σημείο του Αυτογράφου και είναι ολόιδια με αυτήν του Θεωρητικού; Αυτά γιατί δεν τα λες;
@nikoshe:
- η μεν παρ. 240 λέει ότι μία δίεση ή ύφεση δεν σημαίνει και φθορά, θέλοντας να δείξει το διάφορο των δύο, ενώ ο κ. Κωνσταντίνου από αυτό συμπεραίνει ότι... δύο διέσεις ή υφέσεις σημαίνουν... φθορά και αλλαγή γένους!
@konstantinou:
Χρύσανθος, παρ. 240: "Χρωματικόν γένος είναι εκείνο, του οποίου εις την κλίμακα ευρίσκονται ημίτονα ή εν υφέσει, ή εν διέσει, ή εν διέσει και υφέσει. Εν μεν υφέσει ούτω: νη πα(ύφ) βου γα, δι κε(υφ) ζω Νη
εν δε διέσει ούτω: πα βου γα(διεσ) δι, κε ζω Νη(διεσ) Πα. Εν δε διέσει άμα και υφέσει, ούτω: πα βου(διεσ) γα(υφ)δι, κε ζω(διεσ) Νη(υφ) Πα. Εις ταύτην την κλίμακα απαντώνται δύο μεν διέσεις, δύο υφέσεις".
Δύο ερωτησούλες καλοπροαίρετες:
α) που το έγραψα αυτό (για να θυμηθώ κι εγώ) και
Συγγνώμη, εκ παραδρομής έγραψα 240. Το έγραψα απ' έξω και δεν θυμόμουνα καλά. 386 είναι η παράγραφος για τις φθορές, που έχεις παρερμηνεύσει. Τώρα για το πού τα έχεις γράψει, αμάν βρε Γιώργο... Ποτέ δεν παραθέτεις αποδείξεις για όσα γράφεις, κι όταν μετά σου φέρνουμε εμείς τα μοναδικά σημεία του Χρυσάνθου στα οποία, δήθεν, στηρίζεσαι, μας λες ότι δεν τα επικαλέστηκες, αλλά δεν επικαλείσαι τελικά και κανένα σημείο που να στηρίζει τα όσα γράφεις! Σου είπα ότι στο πρώτο-πρώτο σου μήνυμα έχεις γράψει αυτό το πράγμα, ότι δηλ. χρειάζονται 2 αλλοιώσεις για αλλαγή γένους και στο παρέθεσα! Έχεις γράψει ακόμα π.χ.:
Όπως πρέπει να βγάλουμε "προβληματική" τη διατύπωση του Χρυσάνθου που γράφει ότι το τετράχορδο του Δευτέρου ήχου είναι: ο φθόγγος της βάσης, ο αμέσως επόμενος προς τα πάνω εν υφέσει, ο επόμενος εν διέσει και ακολουθεί μετά η κορυφή του τετραχόρδου.
Σου έχουμε γράψει ότι η παρ. 386 του Θεωρητικού και η φράση με τον όγκο στον πλ. β' δεν εννοούν αυτό και δεν μας έχεις πει κάτι. Μπορείς λοιπόν να μας πεις
πού αναφέρει ακριβώς ο Χρύσανθος βάση-ύφεση-δίεση-κορυφή ως βασικό τετράχορδο στο β' ήχο από οποιαδήποτε βάση;; Γιατί αν δεν υπάρχει τέτοια φράση, αυτό αποτελεί δική σου υπόθεση. Μπορεί να μας πεις ποια είναι η "χρωματική κλίμαξ του δευτέρου" στο αγαπημένο σου Αυτόγραφο και τα διαστήματά της;; (αναφέρεται κατά λέξη όπως επίσης και τα διαστήματα γράφονται συγκεκριμένα. Κάνε λοιπόν τον κόπο...)
β) ποιοι ήχοι χρωματικοί είναι αυτοί που αναφέρονται στην παράγραφο 240 του Χρυσάνθου.
Φυσικά ο β' ("εν μεν υφέσει") και ο πλ. β' ("εν δε διέσει άμα και υφέσει"). Ξέρεις εσύ άλλους χρωματικούς ήχους;; Τι ερώτηση είναι αυτή;; Μήπως το πρώτο σχήμα του Χρυσάνθου είναι αυτό που εφάρμοσε ακριβώς η "τόσο μακρυνή από το Χρύσανθο" Επιτροπή;; Και μια ερώτηση δική μου:
εσύ πού εφαρμόζεις τη σχήμα του Χρυσάνθου, με τη μία και μοναδική ύφεση να παράγει χρωματικό γένος; Και πώς εξηγείς το σχήμα αυτό, δεχόμενος ταυτοχρόνως ότι χρειάζονται δύο σημεία αλλοιώσεως στο τετράχορδο για να αλλάξει το γένος;;
Παρατήρηση: Το "εν δε διέσει" αναφέρεται προφανώς στο φθορική κλίμακα του ζυγού (παρ. 386) που ανήκει στο χρωματικό γένος κατά Χρύσανθο.
@nikosthe
- η δε αναφορά του Αυτογράφου εξηγείται στο ίδιο το Αυτόγραφο: κλίμακα του β' ήχου έχει αναφερθεί η ΠΑ-ΠΑ' και παράδειγμα αυτής της κλίμακας ένα ειρμολογικό μέλος και δεσπόζοντες φθόγγοι οι τριφωνίες. Επομένως αναφέρεται στα ειρμολογικά μέλη του β' ήχου, στο δε θεωρητικό η περίπτωση αυτή γράφηκε αλλιώς και ως κύρια κλίμακα δόθηκε πιο σωστά η διφωνική. Αλλά και στο Αυτόγραφο, ως κλίμακα β' ήχου με διφωνίες αναφέρεται η γνωστή μαλακή ομοιοδιφωνούσα του Χρυσάνθου, που περιέχεται και στο Θεωρητικό. Καμία διαφορά λοιπόν μεταξύ των δύο.
@konstantinou
Δεν αναφέρεις δύο βασικά πράγματα.
α) στην κλίμακα που τριφωνεί έχει φθορά έσω θεματισμού
Κάνεις μεγάλο λάθος, τα έχω γραμμένα και στην ανακοίνωση στο συνέδριο αναλυτικά, αλλά μάλλον δεν τα διάβασες:
Αυτόγραφο, σελ. 412
παρ. 257 [Ο δεύτερος ήχος] μεταχειρίζεται δε ποτέ μεν την εξής κλίμακα:
ΝΗ-ΠΑυ-ΒΟΥ-ΓΑ-ΔΙ-ΚΕυ-ΖΩ-ΝΗ
πότε δε την εξής, και ταύτην χρωματικήν:
ΝΗ-ΠΑυ-ΒΟΥδ-ΓΑ-ΔΙ-ΚΕυ-ΖΩδ-ΝΗ
Εν μεν τη πρώτη κλίμακι λέγεται ότι οδεύει κατά τόνον ελάχιστον και κατά τόνον μείζονα και εις κάθε διφωνίαν ποιεί συμφωνίαν. Και διά τούτον τον λόγον ουδέν διαφέρει να έχει Ίσον ή τον βου ή τον δι. Εν δε τη δευτέρα κλίμακι έχει Ίσον ή τον πα ή τον κε.
[...]
παρ. 259 Δεσπόζοντες φθόγγοι εν μεν τη πρώτι κλίμακι είναι ο βου και ο δι [...] εν δε τη δευτέρα κλίμακι οι πα, γα, κε. Σημείον δεν της φθοράς του δευτέρου ήχου είναι το [μαλακή χρωματική φθορά ή έσω θεματισμός] και τίθεται εν μεν τη πρώτη κλίμακι επί τον δι και επί τον βου, εν δε τη δευτέρα επί τον κε και επί τον πα
Πού βλέπεις εδώ κλίμακα δευτέρου που τριφωνεί;;;!!! Αφού σου λέει ότι και στις δύο οι δεσπόζοντες φθόγγοι είναι στις διφωνίες! Και οι δύο κλίμακες είναι ίδιες διαστηματικώς:
ΝΗ (7) ΠΑυ (12) ΒΟΥ (7) ΓΑ (12)
ΠΑ (7) ΒΟΥυ (12) ΓΑδ (7) ΔΙ (12)
Στο ΓΑ σημειώνεται δίεση, γιατί η φυσική του θέση θα ήταν ΠΑ-ΓΑ = 9 + 7 = 16, ενώ τώρα ΠΑ-ΓΑδ = 7 + 12 = 19. Η κλίμακα λοιπόν αυτή δεν τεκμηριώνει τα καραϊκά διαστήματα. Αποτελεί μεταφορά της πρώτης έναν τόνο επάνω, οπότε μοιραία το σχήμα γίνεται βάση-ύφεση-δίεση-κορυφή. Αν όμως μεταφερθεί στο ΔΙ, δεν γίνεται έτσι, αλλά ίδιο με το ΝΗ, αφού, λόγω του τροχού, τα διαστήματα είναι ίδια!
Εσύ λοιπόν που έχεις μεταφέρει στην κλίμακα στο ΔΙ, πρέπει να φυλάξεις τα διαστήματα των διφωνιών του σχήματος του Χρυσάνθου με τη μία ύφεση και όχι να προσθέσεις άλλη μια δίεση. Αυτό είναι λανθασμένος μαθηματικός υπολογισμός που έχεις κάνει.
β) η "ομοιοδιφωνούσα" γνωστή μαλακή είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας στο Αυτόγραφο.
Καλά, είμαστε σοβαροί τώρα;; Σου γράφει διφωνούντες δεσπόζοντες φθόγγους, σου λέει ότι πορεύεται με ελάχιστο τόνο και τόνο και είναι η εξαίρεση;; Ρε συ Γιώργο, ορισμένες φορές θεωρώ ότι επιμένεις για τελείως παιδαριώδη πράγματα, αν είναι ποτέ δυνατόν...
Από σένα και είναι σεβαστή η άποψη.
Μωρέ και σένα είναι σεβαστές, αλίμονο... Εδώ πέρα μιλάνε για το Χρύσανθο άτομα που δεν έχουν διαβάσει γρι, και δεν θα είναι σεβαστή η δική σου άποψη, που, αν μη τι άλλο, έχεις δαπανήσει ώρες μελέτης πάνω σ' αυτόν; Επειδή όμως έχω δαπανήσει κι εγώ, θα ήθελα να μην πετάς δικές σου υποθέσεις και να τις θέτεις στην ομήγυρη ως θέσεις του Χρυσάνθου, ούτε πυροτεχνήματα μισής γραμμής, αλλά να μας αναφέρεις ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ αποσπάσματα που να τεκμηριώνουν τις θέσεις σου, όπως κάνω εγώ. Τόσο δύσκολο είναι;;