Σε παλαιότερη συζήτηση (νομίζω περί των αργών ευλογηταρίων) είχα πει κάποια πράγματα για τα οποία κανείς δεν τοποθετήθηκε. Έχοντας και άλλες αφορμές, παραθέτω παρακάτω κάποιες θέσεις και απορίες προς κρίση. Ευχαριστώ προκαταβολικά όσους έχουν την αγάπη να ανταποκριθούν (ιδιαίτερα τους μεγάλους θεωρητικούς μας).
Υπάρχουν κάποια μέλη του ειρμολογικού πλΑ που ψάλλονται με βάση τον Πα. Αναφέρω
1. τη στιχολογία του εσπερινού,
2. το "Χριστός Ανέστη",
3. το προσόμοιο "Χαίροις ασκητικών",
4. τα εγκώμια (Α' και Β' στάση)
5. τα αργά ευλογητάρια Π.Λ. εκ του Πα και
6. τους αργούς αναβαθμούς πλΑ
Αυτά που έχω μαυρισμένα είναι σε αργό ειρμολογικό είδος, ενώ τα πλαγιαστά σε σύντομο, και κάποια και στα δύο.
Όλα έχουν βάση τον Πα και σταθερά εναρμόνιο Ζω.
Άλλα καταλήγουν στον Δι (2,4,6) και άλλα στον Κε (1,3,5)
Ανήκουν όλα στην ίδια περίπτωση-κατηγορία;
Στη συζήτηση για το 5 τότε όλοι οι άλλοι τα ανέφεραν ως στιχηραρικά (θυμάμαι τον κ. Λιναρδάκη). Τελικά τι είναι;
Έχει ουσιαστική σχέση με τη δοξολογία του Βιολάκη ή αντίστοιχες συνθέσεις (πλΑ πεντάφωνος; -νομίζω όχι, γιατί ο Ζω δε δεσπόζει).
Αυτά για αρχή, μια που μας τελειώνει για φέτος και το Χριστός ανέστη...
Τελικά (ή ημιτελικά καλλίτερα), νομίζω πως η απάντηση του κου Τσακίρογλου ήταν αρκετά κατατοπιστική.
Θα προσέθετα και τα εγκώμια ως στιχηραρικά. Οπότε το θέμα για τα 2,4,5,6 "λύνεται".
Το "Χαίροις ασκητικών" όμως, είναι μέλος του ειρμολογίου. Και έχει διαφορετική μεταχείρηση.
Κατά Χρύσανθο η στιχολογία "Θου Κύριε" είναι ειρμολογικό είδος. Και το ίδιο ισχύει προφανώς και για την στιχολογία των αίνων.
Ιδού και η ειρμολογική μελική μεταχείρηση:
View attachment To Sotiri.bmp
View attachment Dinami.bmp
View attachment stixologia.bmp
Η δοξολογίες ανήκουν στο παπαδικό είδος.
Είναι θέσεις του Καρά αλλά νομίζω ότι δεν είναι και τόσο σύμφωνες με το Μ Θεωρητικό του Χρυσάνθου.
Γράφει ο Καράς ότι ο πλ Α΄(Τριφωνών) κλπ κάνει εντελείς καταλήξεις στον ΔΙ.
Δεν κάνει; Αν ενοχλεί το "τριφωνών" πες το περιφραστικά: αυτός που τριφωνεί. (Αφού, πως να το κάνουμε, τριφωνεί.)
Νομίζω ότι ο πλ α΄καταλήγει πάντα στον Πα ή στον Κε.
Εχω την εντύπωση ότι η τελική κατάληξη στο Χριστός ανέστη, ή στα αργά ευλογητάρια είναι ο Πα που καταλήγει το τελευταίο κομμάτι.
Δεν επιμένω. Καλό θέμα για συζήτηση.
Κι έτσι να το δείς δεν παύουν τα μέλη να καταλήγουν στον ΔΙ. (Ακόμα κι αν το θεωρήσεις κατάληξη εντελή.) Αυτό τα διαφοροποιεί από π.χ.:Δοξολογίες ή τα ειρμολογικά. Είναι χαρακτηριστικό του στιχηραρικού είδους.