Στις ενορίες σχεδόν πάντα ακούω τους ψάλτες να λένε το Αμήν μετά από τις παρακάτω φράσεις της ευχής της αρτοκλασίας με μελωδική αναβοκατάβαση κι όλας. Έχει καμία βάση η επανάληψη του Αμήν (εκτός από την τελευταία);
ευπρόσδεκτον ποίησον την δέησιν ημών·
Αμήν
δώρησαι ημίν την άφεσιν των παραπτωμάτων ημών·
Αμήν
σκέπασον ημάς εν τη σκέπη των πτερύγων σου·
Αμήν
αποδίωξον αφ' ημών πάντα εχθρόν και πολέμιον·
Αμήν
ειρήνευσον ημών την ζωήν· Κύριε,
Αμήν
ελέησον ημάς και τον κόσμον σου και σώσον τας ψυχάς ημών, ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
Αμήν
ευπρόσδεκτον ποίησον την δέησιν ημών·
Αμήν
δώρησαι ημίν την άφεσιν των παραπτωμάτων ημών·
Αμήν
σκέπασον ημάς εν τη σκέπη των πτερύγων σου·
Αμήν
αποδίωξον αφ' ημών πάντα εχθρόν και πολέμιον·
Αμήν
ειρήνευσον ημών την ζωήν· Κύριε,
Αμήν
ελέησον ημάς και τον κόσμον σου και σώσον τας ψυχάς ημών, ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
Αμήν