Αυτή η δοξολογία του Σύρκα μου αρέσει και την ψέλνω μία - δύο φορές το χρόνο, ανάλογα με τα... κέφια (και τη φωνή). Προφανώς πρόκειται για καταγραφή του Γεωργίου Σύρκα ακουσμάτων που είχε ο μακαριστός από τον πατέρα του (ή άλλους Πολίτες), όπως δηλώνει και σε άλλα μαθήματα.
Ωστόσο, πάντα αναρωτιόμουν μήπως θα έπρεπε η φθορά να ήταν ο ζυγός. Δε θυμάμαι πρόχειρα αλλά νομίζω πως η σπάθη μπαίνει συνήθως όταν η πορεία του μέλους ανεβαίνει και στο πάνω από τη νότα στην οποία τίθεται διάστημα, κάτι που δε συμβαίνει σε αυτή τη δοξολογία. Δηλ. η φθορά αφορά πάντα στο πεντάχορδο Δι - Νη. Μήπως θα ήταν πιο σωστό να βάλει πάνω στο δι τον ζυγό (που ούτως ή άλλως, σύμφωνα με τη θεωρία, μπαίνει κυρίως σε αυτό το φθόγγο).
Την πρώτη φορά που την είπαμε το άκουσμα "βγήκε" έτσι όπως έπρεπε (ελπίζω
), αλλά όταν οι βοηθοί μου ζήτησαν στον καφέ να τους πω τη δοξολογία παραλλαγή (για να καταλάβουν την αλλαγή στα διαστήματα) η σπάθη με δυσκόλεψε, νομίζω πως η παραλλαγή "βγαίνει" μόνο με το ζυγό στον δι.