Αξιότιμε κύριε Θεοδωράκη, ίσως αναφέρεστε ειδικά σε αυτήν την φράση του ΤΜΕ: «Ὅταν τύχωσι πλείονες τοῦ ἑνὸς Ἱερεῖς συλλειτουργοῦντες, ἀφ’ ἑσπέρας ἂν γένηται Εἴσοδος, ἀπαιτοῦνται τρεῖς τοὐλάχιστον Ἱερεῖς καὶ ψάλλουσιν ἔξωθεν ἡμικύκλιον ἀποτελοῦντες ἐν τῷ μέσῳ τοῦ ναοῦ τὸ Φῶς ἱλαρὸν μέχρι τοῦ καὶ ἅγιον Πνεῦμα Θεὸν, ἀπὸ δὲ τοῦ Βήματος τὸ ἐπίλοιπον ,καὶ μετ’ αὐτὸ τὸ Προκείμενον τῆς ἡμέρας ἅπαξ ἐκ τοῦ Βήματος καὶ δὶς ἔξωθεν. Εἰς δὲ τὴν Λιτήν ὁ πρῶτος τῇ τάξει…».Συλλείτουργο λέγεται ἡ τέλεση ἀκολουθιῶν ἀπὸ τουλάχιστον τρεῖς ἱερεῖς (ΤΜΕ σ. 432).
Δεν μπορώ να συνάγω από την ανωτέρω φράση ότι όταν συλλειτουργούν δύο ιερείς δεν πρόκειται για συλλείτουργο. Την εκλαμβάνω ως εξής: Εάν υπάρχουν μόνο δύο ιερείς δεν θα ψάλλουν το «Φως ιλαρόν», δεν θα ψάλλουν επίσης το «προκείμενο» και δεν θα πουν τα υπόλοιπα όπως διατάζει η περίπτωση για τρεις και άνω συλλειτουργούντες ιερείς. Παρά ταύτα όμως όταν υπάρχουν μόνο δύο ιερείς έχουμε συλλείτουργο.
Μήπως κάνω λάθος;