Κύριε Συμεωνίδη, το πρόσθετο kar (με καπελάκι στο a), είναι ένα πρόσθετο που προσδίδει, ας πούμε, ιδιότητα στις οθωμανο-τουρκικές λέξεις. Για παράδειγμα, sanat = τέχνη, sanatkar = καλλιτέχνης.
Αγαπητέ κ. Κουνατίδη, παρακολουθώ τα σχόλιά σας σε διάφορα θέματα του φόρουμ και σχημάτισα την εντύπωση πως γνωρίζετε αρκετά για την εξωτερική μουσική. Ωστόσο προσωπικά νομίζω πως ολοκλήρωσα αυτά που ήθελα να γράψω για το συγκεκριμένο μακάμι. Έτσι απαντώ μόνον, γιατί μου απευθύνατε τον λόγο προσωπικά. Στη συζήτηση που προηγήθηκε, νομίζω, πως το πρόβλημα δεν ήταν γλωσσολογικό (οποιοσδήποτε αντιλαμβάνεται οτι η λέξη χιτζαζκιάρ ενπεριέχει τη λέξη χιτζάζ), αλλά καθαρά μουσικό: αν παράγεται δηλ. το
μακάμ χιτζαζκιάρ από το
μακάμ χιτζάζ. Σύμφωνα με αυτό που γράφετε (και σας ευχαριστώ για την εξήγηση), αφού το -κιάρ προσδίδει ιδιότητα, μπορούμε κάλλιστα να συμπεράνουμε οτι το χιτζαζκιάρ είναι ένα ραστ (ή καλύτερα μαχούρ), με όλα τα χαρακτηριστικά του πλ Δ' (όπως η βάση, το διαπασών σύστημα, οι δεσπόζοντες, οι χαρακτηριστικές θέσεις κ.λ.π.), που έχει ιδιότητες του χιτζάζ (το σκληρό χρώμα). Συμφωνούμε.
Να προσθέσω, τέλος, ότι αμεσότατη είναι η σχέση του κιουρντιλί χιτζαζκιάρ με το χιτζαζκιάρ.
Εδώ δεν νομίζω να απευθύνεστε σε μένα, γιατί συμφωνούμε απόλυτα και δεν έγραψα κάτι αντίθετο από αυτά που λέτε. Έχω γράψει σε μήνυμά μου νομίζω, οτι και νεώτερο μακάμ είναι, και χρωματικό κάνει (ειδικά στην κορυφή, ενώ "κιουρντίζει" στο χαμηλό τετράχορδο) κ.λ.π.
Τα περί αντιστοιχίσεων έχω ξαναπει ότι δεν με απασχολούν γι' αυτό και δεν τοποθετούμαι. Να είστε καλά
Θα ήταν καλό όμως να τοποθετηθείτε, καθώς το φόρουμ λέγεται "ΨΑΛΤΟΛΟΓΙΟΝ" και το θέμα στο οποίο γράψατε αναζητά κάποια (έστω) αντιστοίχηση μεταξύ του εν λόγω μακάμ και βυζαντινού ήχου. Ίσως να μην είναι πολύ σημαντικό αυτό, το έγραψα και εγώ προτύτερα, αλλά για ένα φόρουμ ψαλτών κυρίως, έχει κάποια σημασία.
Δράττομαι της ευκαιρίας, εδώ, να σημειώσω, πως επειδή ανέφερε κι αυτή τη συζήτηση ο κ. Θεοτοκάτος, σε θέμα άλλου μακάμ, οτι για το συγκεκριμένο μακάμ και ο Κηλτζανίδης, και ο Κωνσταντίνος (Στέφανος) και ο Μαδυτινός Κοσμάς και σε όλες τις τονισμένες σε βυζαντινή σημειογραφία ανθολογίες εξωτερικών μελών, το εν λόγω μακάμ, μας παραδόθηκε ως ήχος πλ. Δ' σκληρός χρωματικός -έστω και σε μη απόλυτη αντιστοιχία. Αυτά περί ακούσματος ή βάσης παραγωγής και επιμονής σε παλιές ή νέες αντιλήψεις τα προσπερνώ, γιατί αφενός αλλιώς ακούει ο καθείς μας (εγώ π.χ. ακούω σε αυτό το μακάμι τα άλλα χαρακτηριστικά του πλ. Δ', και όχι μόνο το γένος του, που είναι σκληρό χρωματικό), ενώ το τι είναι νέο και τι παλαιό επίσης σηκώνει πολύ συζήτηση.
Να είστε επίσης καλά!
Ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις
Χαραλάμπης